به گزارش ایرنا، غلامعلی خوشرو شامگاه پنج شنبه به وقت محلی در نشست اثرات تهدید در روابط بین المللی و نگاه اخلاقی به آن که در اندیشکده کارنگی برگزار شد، این مطلب را مطرح کرد.
وی افزود: قوانین کنونی بین الملل ریشه در حاکمیت و تساوی حقوق کشورها، عدم استفاده از تهدید و زور و همچنین سیاست های چندجانبه گرایانه و استفاده از راه های صلح آمیز در حل منازعات بینالملل دارد.
نماینده ایران در سازمان ملل متحد ادامه داد: منشور این سازمان و توافق ژنو، استفاده از تهدید در روابط بینالملل را ممنوع می کند. برخی ممکن است این بحث را بکنند که استفاده از تحریم و تهدید گاهی به برقراری عدالت کمک می کنند، مانند آنچه ما در حل مشکل نژادپرستی در آفریقای جنوبی داشتیم.
خوشرو اضافه کرد: آنها بر همین اساس معتقدند که استفاده از تهدید در برخی موارد توجیه شده است اما باید در نظر گرفت که حتی در بهترین شرایط، استفاده از تهدید اثرات جانبی دارد که متوجه مردم بیگناه است.
وی با اشاره به رفتار دولت فعلی آمریکا در خروج از برجام و اعمال تحریم ها گفت: در مورد توافق هستهای، آمریکا دولت ایران را به خاطر تخلف از قطعنامه تنبیه نمی کند، زیرا تمامی گزارش ها نشان می دهد که ایران به توافقی که امضا کرده متعهد بوده است. نماینده ایران در سازمان ملل متحد افزود: آمریکا نه تنها ایران، بلکه نروژ، فرانسه، چین و تمامی کشورهای دنیا را در صورتی که از قطعنامه سازمان ملل تبعیت کنند، تنبیه می کند.
سفیر ایران در سازمان ملل متحد درباره دلیل اقدامات ترامپ گفت: این دولت از یک طرف به دنبال این است که هر آنچه دولت قبلی انجام داده را نقض کند و از سوی دیگر یک ایدئولوژی جدید دارد که کاملا متفاوت از دولت قبلی است.
خوشرو افزود: معلوم نیست که در آمریکا چه اتفاقی در حال رخ دادن است. معلوم نیست که آیا دولت جدید به دنبال سیاست جدید از روابط اقتصادی است یا تنها می خواهد بگوید که بیایید من به شما یک توافق جدید بدهم.
وی یادآور شد: همین چند روز پیش ترامپ توئیت کرد که من نمی خواهم با آقای روحانی ملاقات کنم، اما او مرد بسیار دوست داشتنی است. این یعنی چه؟ من این را به رئیس جمهوری روحانی نشان دادم و او خندید.
نماینده ایران در سازمان ملل متحد تاکید کرد: علائم متفاوتی از کاخ سفید به ما می رسد. یکی از تغییر حکومت، آن یکی از تغییر رفتار و دیگری از مذاکره می گوید. رفتار این دولت واقعا سر در گم است.
این اظهارات خوشرو پاسخی به سوال «جین مایرز» مدیر برنامه روابط عمومی در شورای کارنگی برای اخلاق در روابط بینالملل بود که پرسید جدای از ملزومات دیپلماسی سنتی، در چه شرایطی تهدید میتواند و باید برای رسیدن به اهداف دیپلماتیک خاصی استفاده شود؟ و اینکه آیا هرگز دلیل موجهی برای تهدید کردن دیگران وجود دارد یا نه؟
تهدید ممنوع است
در ادامه این نشست، هنریک سیسی استاد دانشگاه یورکنز از نروژ گفت این جلسه در مورد جانبداری از یک طرف نیست، بلکه به منظور گوش دادن به حرفهای افراد است که همه ما باید بیشتر به آن توجه کنیم. چیزی که در این جلسه مورد بحث است یکی از عمیق ترین مشکلات سیاست بینالملل است که ما هر روز شاهد آن هستیم.
وی افزود: ما در بسیاری از موارد در زندگی روزمره از تهدید استفاده میکنیم، حتی وقتی میخواهیم بچهها به موقع بخوابند. به آنها میگوییم اگر این کار را نکنی، از فلان موضوع محروم می شوی اما سوال این جلسه در مورد این است که چه می شود که تهدید در واقع غیراخلاقی می شود؟ آیا اگر خواستهای داریم که ماهیت آن بسیار اخلاقی و خوب باشد، تهدید توجیه میشود؟
استاد دانشگاه یورکینز ادامه داد: سازمان ملل نه تنها استفاده از نیروی نظامی علیه کشورها را ممنوع می کند، بلکه حتی تهدید به استفاده از زور نظامی را نیز ممنوع می کند. این یک حقیقت است که تهدید کردن یک حرکت غیراخلاقی است.
سیسی اضافه کرد: نتیجه تحقیقاتی که ما انجام دادیم این است که تهدیدهای نظامی و اقداماتی که در راستای آن شکل می گیرد عموما مشکل برانگیز هستند. این به این علت است که اگر شما کسی را تهدید می کنید به سراغ این می روید که توانایی انجام آن تهدید را در خود ایجاد کنید و این در بسیاری موارد خطرناک است.
تهدید ناموجه ایران
گرگوری ریچبرگ استاد محقق در موسسه مطالعات صلح اسلو هم گفت: تهدید نباید موضع اولیه هیچ شخصی باشد و استفاده از آن باید با دلایل موجه صورت گیرد. در قوانین مجازات آمده است که باید در تناسب با جرم یا اشتباه باشند.
وی افزود: اگر کسی تهدیدی انجام دهد که مربوط به بهانه نیست، می توانیم بگوییم که این تهدید توجیه ناپذیر است. آن کسی که این گونه تهدید می شود احساس بی احترامی می کند و من فکر می کنم این شرایطی است که ما در مورد ایران داریم. ما نباید احترام در روابط با رهبران کشورها را نادیده بگیریم.
استاد موسسه مطالعات صلح اسلو ادامه داد: می خواهم به نیت درست یا صادقانه نیز تاکید کنم. اگر کشوری بنای تحریم به هر بهانه را دارد، بدون اینکه توجهی به آنچه طرف مقابل انجام می دهد، مشخصا در تخلف از نیت صادقانه است که می تواند در مواردی تهدید را توجیه کند و این عمل مشخصا غیراخلاقی است.
ریچبرگ اضافه کرد: در تهدید قابل توجیه، علاوه بر نیت صادقانه، باید تضمینی وجود داشته باشد که اگر خواسته از طرف مقابل برطرف شود، تهدید عملی نشود. این تضمین باید معتبر و واضح باشد به نحوی که طرف مقابل شما دقیقا بداند شرایط چگونه است. تنها اینگونه است که نیت صادقانه را می توان تامین کرد.
وی اظهار کرد: اگر ذهنیت ما این باشد که همواره باید دشمن را تهدید و تحریم کرد و تنها این راه ها است که خطر را رفع می کند، فراموش می کنیم که شاید روزی باشد که دشمن دیگر دشمن نباشد. ما فراموش می کنیم که فرآیندی وجود دارد که دشمن به دوست تبدیل شود و یا حداقل موضع همکاری بگیرد.
این استاد دانشگاه یادآور شد: قدیم ها می گفتند که چوب استخوانها را می شکند اما کلمات هرگز آسیب نمی زنند، این غلط است. کلمات می توانند آسیب بزنند و زمانی که کلمات برای ضربه زدن به احترام یک کشور و یا یک ملت استفاده می شود، زخم آن ممکن است سالها بر جای بماند.
- 16
- 1