بعضی میگویند که بوی مذاکره میآید؛ دو کارشناس در یکی از برنامههای شبکهی لبنانی المیادین مدعی درخواست ترامپ برای وساطت ۵ کشور عربی، اروپایی و آسیای شرقی شدند تا گفتوگویی مستقیم با ایران و حتی با حضور ترامپ در تهران شکل بگیرد. حال با سفر علی لاریجانی، رییس مجلس به ژاپن گمانهزنیها برای احتمال گفتوگو در این مورد بیشتر شده است.
عباس ملکی، معاون سابق علی اکبر ولایتی نیز در گفتوگوی اخیر خود با دنیای اقتصاد میگوید: من قبلا نیز گفتهام که اگر نظام اجازه دهد شاید یکی از مناسبترین زمانها برای مذاکره با آمریکا مقطع فعلی است. حال سوال اینجاست که آیا واقعا ممکن است مذاکرهای در پیش باشد؟
فریدون مجلسی و یوسف مولایی، دو کارشناس امور بینالملل در این مورد به گفتوگو با انصاف نیوز پرداختند که در ادامه میخوانید:
مجلسی: ترامپ میداند پیشنهاد مذاکره قبول نمیشود
فریدون مجلسی در پاسخ به اینکه آیا با وضعیت موجود و درخواست ترامپ برای مذاکره با ایران، فکر میکند که مذاکرهای در پیش است؟ گفت: «علایمی که از ایران میرود کاملا آمادگی را برای جنگ یا آن راهحل نهایی اعلام میکنند؛ در ایران دو طرز فکر وجود دارد، یکی کسانی که مایلاند به صورت مسالمت آمیز مسایل حل و فصل شود و بدون آنکه بخواهند دوستی با آمریکا را پیشنهاد کنند، از جنگ جلوگیری شود.
گروه دیگری هم هستند که با اشتیاق مایلاند این درگیری انجام شود تا بتوانند در جنگ درسی به آمریکاییها دهند. آمریکاییها هم از آن طرف اشتیاق دارند که متقابلا واکنشی نشان دهند. چند روز پیش هم ترامپ رنجیدگی خودش را از شعارهایی مثل مرگ بر آمریکا، که تاکنون آمریکاییها نسبت به آن بیتفاوت بودند ابراز کرد و همچنین تهدید کرد که: من پاسخی خواهم داد که هرگز فراموش نشود.»
او اضافه کرد: «من فکر میکنم که این تیم ترامپ آماده هستند که یک تقابل نظامی با ایران کنند، هرگز هم در خاک ایران پیاده نخواهند شد و هرگز هم از روبرو نخواهند جنگید؛ اگر بخواهد کار به جنگ بکشد قصدشان لطمه به اقتصاد و کاهش شدید توانمندی ایران است. اگر ترامپ ابراز تمایل کرده که به ایران بیاید و مذاکره کند، قطعا میداند که به هیچ وجه بخشی از نیروهای مستقر در ایران با این موضوع موافقت نمیکنند و آنها هرگونه درگیری را به مذاکره ترجیح میدهند. او فقط میخواهد پیش از جنگ بگوید که من به هر اقدامی که امکان داشت دست زدم و خواستم مذاکره کنم و آنها نپذیرفتند؛ من فکر میکنم که در بن این پیشنهاد یک تهدید و یک برنامه وجود دارد؛ او میداند که با این پیشنهاد موافقت نمیشود و آن را مطرح میکند.»
مجلسی دربارهی خبری که «چندین کشور از عربی تا اروپایی و آسیای شرقی واسطهی مذاکره شدهاند» گفت: «آمریکا میتواند آنها را هم واسطه کرده باشد اما جز سوریه و عراق که هیچ کشور عربی با ما روابط نزدیکی ندارد؛ عراق که خودش تحت اشغال آمریکا است و کشورهای عربی دیگر هم که دشمن ایران هستند. جز سوریه و منابعی در عراق چه کسی میتواند میانجیگری کرده باشد؟ حتی خود مسقط عمان که تاکنون نزدیکترین بوده یک پایگاه آمریکا بوده است؛ کشورهای دیگر جهان هم ممکن است به تبعیت از آمریکا چنین پیشنهادی را مطرح کرده باشند که بخواهد شاهد جمع کند که من پیشنهاد مذاکره دادم اما ایرانیها قبول نکردند.»
این کارشناس بینالملل دربارهی برخی تحرکات در ایران و آمریکا گفت: «در ایران کسانیکه کلید به آنها دادند و تمایلشان را به حل و فصل مسایل نشان دادند چنان توسط آن چند درصدی که رای نیاوردند منکوب شدند که الان کاملا میتوان گفت نیروهای مخالف آنها مسلط هستند و به هیچ وجه نه تمایلی برای مذاکره وجود دارد و نه آنها که خواهان حل و فصل مسالمتآمیز مسایل بودند توان و جرات بیان چنین مسالهای را دارند.»
آقای مجلسی در پاسخ به اینکه «آیا ممکن است این مذاکرات از سوی بخشهایی دیگر غیر از دستگاه رسمی دیپلماسی برای همراه کردن افکار عمومی انجام شود؟» گفت: آنها هم خودشان تابع فرماندهی کل هستند. اما اگر قرار به تصمیم و ورود آنها باشد ممکن است ترجیح دهند که مذاکره هم بکنند.»
یوسف مولایی: شرایط تغییری نکرده است
یوسف مولایی، کارشناس مسایل بینالملل هم دربارهی برخی خبرها مبنی بر تمایل آمریکا برای مذاکره و برخی تحرکات داخلی در این راستا، گفت: ما نمیدانیم که این خبر صحیح است یا نه، ما هیچ نشانهی مستقیمی نمیبینیم. شایعاتی در شبکهی مجازی وجود دارد ولی اعتباری ندارند. فقط اگر مقامات و خبرگزاریهای رسمی چنین مسالهای را اعلام کنند میتوان در مورد آن صحبت کرد، اگرنه شایعه را همه میسازند.
او در ادامه گفت: «از نظر سیاستهای کلان آمریکا زمان همیشه برای مذاکره مناسب است، ولی ما فرق میکنیم و سیاستهای ما اینگونه نیست. آمریکاییها قبل دعوا، وسط دعوا و بعد از دعوا حرف از مذاکره میزنند؛ او که دست بالا را دارد مذاکره هم برایش یک ابزار است. اینکه میگویند نشانهها یا شرایطی هست منظورشان کدام شرایط است؟ ما چه نشانهای میبینیم و چه اتفاقی افتاده است؟
آیا تحریمها را سبک کردهاند؟ اروپاییها را کمتر تحت فشار قرار دادند؟ اجازه دادند نفت ما فروش برود؟ کدام نشانه و فضای مساعد ایجاد شده که امکان مذاکره باشد؟ فضای منطقهای هم که همچنان همانگونه است. از نظر من این مساله فعلا شایعهای بیش نیست.»
- 22
- 9