واکنش‌ها به احتمال دیدار ترامپ و روحانی

رئیس جمهور فرانسه کنفرانس خبری مشترک با ترامپ گفت که وی برای دیدار «حسن روحانی» رئیس جمهور ایران و رئیس جمهور آمریکا طی هفته‌های آینده تلاش خواهد کرد.

بیشتر بخوانید:

• مکرون: برای دیدار ترامپ و روحانی تلاش می‌کنیم

• روحانی: اگر نتیجه ملاقات با فردی،‌ آبادانی کشور است،‌ دریغ نمی کنم

• پرس‌تی وی: ایران درخواست ماکرون برای مذاکره موشکی را رد کرد

رئیس جمهور فرانسه اضافه کرد که روحانی در راستای منافع کشورش آماده دیدار با هر رهبر سیاسی است و اگر رئیس جمهور ایران و ترامپ با یکدیگر دیدار کنند دستیابی به یک توافق ممکن است و در این زمینه نیز با روحانی گفت‌وگو کرده است. 

احمد زیدآبادی در یادداشت کوتاهی نوشت: محتوای کنفرانس خبری رؤسای جمهور آمریکا و فرانسه متعاقب اعلام آمادگی حسن روحانی برای دیدار با "هر کسی" به نظرم نشان از تحول بسیار بزرگی در جهت‌گیری سیاسی دولت ایران دارد. برای تحلیل ماجرا باید منتظر موضع‌گیری جناح مقابل دولت ماند. با این حال، اگر تحولات اخیر، با چراغ سبز علنی و رسمی کلیت نظام همراه شود، دنیای تازه‌ای برای ایران در حال ظهور است ولی اگر بدون هماهنگی آنها صورت گرفته باشد توفانی داخلی در انتظار کشور است.

واکنش روحانی به درخواست ترامپ برای دیدار با وی: عکس گرفتن با حسن روحانی امکان‌پذیر نیست
رییس جمهور کشورمان در واکنش به اعلام آمادگی‌های مکرر رییس جمهور ایالات متحده آمریکا برای دیدار با همتای ایرانی خود با تاکید بر این‌که ما به دنبال حل مسائل و مشکلات از راه معقول هستیم، گفت: ما به دنبال عکس (گرفتن) نیستیم و این‌که کسی بخواهد با حسن روحانی عکس بگیرد، امکان‌پذیر نیست.
 

واکنش ظریف به اظهارات مکرون درباره احتمال دیدار روحانی و ترامپ

- در سفر بیارتز گفتم دیداری بین رئیس‌جمهوری ایران و ترامپ قابل تصور نیست

- تا زمانی که آمریکا به جمع پنج بعلاوه یک بپیوندد و برجام را اجرا کند، در آن زمان هم گفت‌و‌گوی دو جانبه‌ای نخواهیم داشت.

ابراز نگرانی اسرائیل از مذاکره احتمالی ایران و آمریکا

«باراک راوید» خبرنگار شبکه ۱۳ رژیم صهیونیستی در تارنمای «آکسیوس» به نقل از ۳ وزیر و دو مقام ارشد صهیونیست نوشت که اسراییل عمیقا نگران مذاکرات احتمالی میان ایران و آمریکا است که امروز توسط دونالد ترامپ رئیس جمهوری این کشور در کنفرانس مشترک خبری با امانوئل مکرون همتای فرانسوی او مطرح شد.

راوید افزود که مقام‌های صهیونیست به وی گفته‌اند که احتمال ازسرگیری مذاکرات میان آمریکا و ایران اخیرا در کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی بارها مورد بحث قرار گرفته است. تل آویو نگران است که دیدار میان روحانی و ترامپ به زودی انجام شود.

یک وزیر کابینه رژیم صهیونیستی به راوید گفت: ما هیچ علاقه‌ای به گفت‌وگو میان آمریکا و ایران نداریم، اما توان ما برای تاثیرگذاری روی ترامپ یا مقابله با او بسیار محدود است.

یک مقام ارشد صهیونیستی نیز در این باره گفت: ما خیلی خوش‌شانس بوده‌ایم که ایرانی‌ها تاکنون همه پیشنهادهای ترامپ برای مذاکره را رد کرده‌اند.

به نوشته خبرنگار شبکه ۱۳ رژیم صهیونیستی، یکی از موقعیت‌های احتمالی برای تحقق دیدار میان سران ایران و آمریکا، مجمع عمومی سازمان ملل است که این ماه در نیویورک برگزار می‌شود. انتظار می‌رود که روحانی، ترامپ و مکرون هر سه در این رویداد حضور داشته باشند.

این در حالی است که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به دلیل برگزاری انتخابات در فلسطین اشغالی احتمالا در مجمع عمومی سازمان ملل شرکت نخواهد کرد.

واکنش قالیباف به احتمال مذاکره: مذاکره با ترامپ اگر هم انجام شود پر ضرر است

ابطحی: اعلام مذاکره ‎روحانی - ‎ترامپ توسط ‎مکرون یک تله بزرگ سیاسی است

واکنش روزنامه‌‌های اصولگرا به احتمال ملاقات روحانی با ترامپ

برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگتر اینجا را کلیک کنید.

واکنش کیهان به احتمال دیدار روحانی و ترامپ

روزنامه کیهان در یادداشتی با عنوان «آقای روحانی! کشور با کار و تلاش آباد می‌شود نه دیدار با این و آن» نوشت:

- آقای روحانی در اظهارنظری تأمل‌برانگیز گفته است که می‌توان با دیدار با مقامات ارشد کشورهای دیگر، آبادانی کشور را به ارمغان آورد. 

- این در حالی است که تجربه‌های گذشته در ایران و دیگر کشورها نشان‌دهنده این است که آنچه آبادانی را برای یک کشور به ارمغان می‌آورد، نه دیدار با این و آن، بلکه کار و تلاش و مجاهدت خستگی‌ناپذیر است.

روزنامه جوان: ایران با فتودیپلماسی آباد نمی‌شود آقای روحانی!

روزنامه جوان هم تیتر یک خود را به این موضوع اختصاص داد و نوشت:

«امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه دیروز در کنفرانس خبری مشترک با رئیس جمهور آمریکا اظهار امیدواری کرد طی هفته‌های آینده موفق به برگزاری دیدار بین ترامپ و روحانی شود. این سخن باعث گردید تا ضمیر مرجع سخنان روحانی در ابتدای این گزارش مشخص شود.

در حالی که روحانی طی شش سال گذشته تمام توان خود را به کار گرفت تا با تقویت نگاه به غرب، موانع و مشکلات پیش روی کشور را بردارد، شواهد غیرقابل‌انکاری وجود دارد که این تلاش‌ها نه تنها مشکلی را حل نکرده که بر مشکلات گذشته افزوده است. روحانی با شعار معروف «چرخ سانتریفیوژ‌ها بچرخد، زندگی مردم بچرخد» و با ایجاد تلویحی دوگانه معیشت مردم و انرژی هسته‌ای، توانست رأی مردم را جلب کند. او در تمام این سال‌ها کوشید سروسامانی به اوضاع اقتصادی کشور بدهد، لیکن از آنجا که نگاه به بیرون پاشنه آشیل این چشم‌انداز اقتصادی بود، دستاورد «تقریباً هیچ» عینی‌ترین نتیجه‌ای است که نه منتقدان که دولتمردان تدبیر و امید به آن اذعان دارند.

برجام منظومه ناکامی دولت در نگاه به بیرون

داستان بدفرجام برجام، منظومه همه این ناکامی‌های دولت است که بار‌ها درباره آن گفته و نوشته شده است. پس از خروج یکجانبه امریکا از این توافقنامه و بازگرداندن همه تحریم‌ها علیه ایران، دولت به رغم اجرای همه تعهدات هسته‌ای، اما اصرار داشته و دارد که در این معاهده یکجانبه و یکطرفه بماند، از این رو مطالبات نیم بند خود را از طرف‌های اروپایی طلب می‌کند که البته تاکنون در این زمینه هم دستاوردی جز «تقریباً هیچ» نداشته است، به‌علاوه طرف‌های اروپایی در مذاکرات خود با طرف‌های ایرانی از موضع طلبکارانه، همکاری با ایران در چارچوب تعهدات برجامی را به گفتگو‌های منطقه‌ای و کاهش فعالیت‌های هسته‌ای منوط می‌کنند!

روز شنبه اجلاس سران گروه ۷ در فرانسه، کانون توجهات رسانه‌های جهانی بود، که سفر غیرمنتظره محمد جواد ظریف وزیر امورخارجه کشورمان به این کشور و گفتگو با همتای فرانسوی خود، بر حساسیت این اجلاس افزود. این خبر از آن رو مهم جلوه کرد که دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا در آن حضور داشت. گرچه سخنگوی وزارت امورخارجه کشورمان تصریح کرد که در این سفر با هیئت امریکایی ملاقات یا مذاکره‌ای صورت نخواهد گرفت، اما اظهارات دو پهلو و مبهم روز گذشته روحانی مبنی بر اینکه «اگر بدانم که به جلسه‌ای بروم و با کسی ملاقات کنم که در نتیجه کشور آباد و مشکلات مردم حل می‌شود، دریغ نمی‌کنم» تامل و تعجب بسیاری از کارشناسان را برانگیخت. 

روحانی با بیان اینکه خواست مردم ما حفظ عزت و استقلال توأم با رفاه و کاهش زحمت و سختی‌ها است، گفت: ما مقاومت و ایستادگی می‌کنیم تا به اهداف، امنیت و عظمت برسیم. ایستادن وقتی ارزش دارد که منافع ما تأمین شود.

رئیس جمهور البته توضیح نداده است که از فرصت دیپلماسی که او به طرف‌های غربی داده، قرار است چه انتظاری برآورده شود؟ مگر نه این است که برجام با پنج قدرت بزرگ جهانی امضا شد و با خروج امریکا به احتضار رفت؟ این موجود محتضر را قرار است به چه قیمتی احیا کنیم؟ اگر اراده‌ای برای زنده ماندن آن از سوی طرف‌های غربی وجود داشت، چرا به چنین حیات نباتی دچار شد؟ جز این است که آن‌ها دنبال باج‌خواهی از جمهوری اسلامی ایران هستند؟

روزنامه فرهیختگان: پالس اشتباه در تهران، تهدید در پاریس

روزنامه فرهیختگان تیتر یک خود را به این بحث اختصاص داد و نوشت:

«همچنان‌که محمدجواد ظریف می‌گوید، مذاکرات ایران با اروپا که پیش از این با مجموعه نمایندگان سه کشور و مسئول هماهنگ‌کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا در جریان بود و حالا مکرون شخصا مسئولیت آن را برعهده گرفته، به روزهای حساسی رسیده است و احتمالا تا روزهای آتی اخبار بیشتر و مهم‌تری از آن منتشر خواهد شد. محمدجواد ظریف طی ۱۰ روز گذشته از کویت تا اسکاندیناوی و از پاریس تا پکن را طی کرده و گفت‌وگوهای فشرده‌ای را انجام داده است و در داخل هم دیگر اعضای دولت دست به‌کار شده‌اند تا با مدیریت افکارعمومی و هدایت جریان خبری و رسانه‌ای، بستر شکل‌گیری توافقات جدیدی را آماده کنند. سخنرانی دیروز حسن روحانی، صحبت‌های سخنگوی دولت و اظهارات محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه از همین دست هستند.

در این میان اما شاید عجیب‌ترین چیزی که در فضای سیاسی-رسانه‌ای کشور قابل مشاهده باشد، تکرار فشرده تجربه‌ای است که یک‌بار از سال‌های ۹۲ تا ۹۴ در ایران گذشته و حالا مردم همه آن مدت را به‌صورت فشرده در یکی، دو هفته اخیر می‌بینند. همان وقایع، همان کنش‌های سیاسی، همان ادبیات و شاید هم همان نتایج.

گذرا با هم مرور کنیم؟ انتخابات ۹۲ با چند اشتباه سیاسی از سوی نامزدهای انتخابات به‌جای رقابت بر سر اید‌های اداره کشور، به میدان جدال در موضوع سیاست خارجی و به‌صورت ویژه مساله مذاکرات هسته‌ای تبدیل شد و آنجا هم به‌جای ایده پیش‌برنده دعوا به شعارها و تکه‌پرانی‌های سیاسی نزول کرد، بعد از انتخابات هم دست‌فرمان تیم سیاسی و رسانه‌ای نزدیک به دولت تغییر نکرد و هم در کنش سیاسی، هم الگوی تعامل با مردم، هم رسانه‌ها و حتی نمایندگان مجلس و هم در ادبیات حرکت بر یک خط عملیات روانی ادامه یافت.

شاید بپرسید مختصات این خط چیست و چه نسبتی با شرایط کنونی دارد؟ مراجعه به وقایع و اظهارنظرهای آن روزها و مقایسه آنها با امروز پاسخ روشنی را پیش‌روی ما قرار می‌‎دهد و چندین و چند سوال بزرگ را در ذهن مردم و افکارعمومی ایجاد می‌کند!

 محرمانه‌ماندن مذاکرات چه حاصلی غیر از به بازی‌گرفتن افکارعمومی  توسط رسانه‌های غربی دارد؟

اولین نکته همان «محرمانه‌بودن» وقایع مذاکرات است. آن روزها نه مردم و نه رسانه‌ها و نه حتی نمایندگان مجلس و بسیاری از مسئولان سطوح بالای کشور هم در جریان مذاکرات قرار نمی‌گرفتند و معمولا هر فردی که کنجکاو یا نیازمند بررسی و داشتن اطلاعات بیشتر بود باید به اعضای تیم مذاکره‌کننده کشورهای دیگر یا رسانه‌های غربی که معمولا بخشی از اطلاعات و روندهای مذاکره را منتشر می‌کردند، مراجعه می‌کرد.

اگر یادتان باشد در آن ایام بسیاری منتقد این بودند که چرا کارشناسان درباره پرونده مورد مشورت قرار نمی‌گیرند   و   در سطوحی بالاتر نمایندگان معترض این مساله می‌شدند که مشورت‌کردن پیش‌کش، حداقل بگویید چه اتفاقی در حال وقوع است! البته این اعتراض آنها درمورد کنار گذاشتن مجلس از مساله‌ای به این مهمی که مساله روز کشور بود، به ایام امضای برجام هم توسعه یافت، چراکه با وجود تشکیل کمیسیون ویژه بررسی برجام در مجلس و ده‌ها و صدها ساعت مطالعه و بررسی، هیچ‌گونه توجهی به گزارش این کمیسیون نشد و تنها ظرف ۲۰ دقیقه برجام در مجلس تصویب شد.

امروز هم همان وقایع در حال تکرار است. در داخل نه رسانه‌ها، نه کارشناسان و نه نمایندگان مجلس خبری از مذاکرات ندارند و منتظرند رسانه‌های غربی بگویند محمدجواد ظریف به کدام کشور سفر کرده و کدام مذاکرات را انجام داده است؛ اتفاقی که البته خطرات زیادی هم دارد، چراکه ممکن است این توجه به رسانه‌های طرف مقابل باعث قرار گرفتن در یک دام رسانه‌ای و اعتماد به خبررسانی اشتباه باشد، اتفاقی که در سال‌های ۹۲ تا ۹۴ چندین‌بار رخ داد.

درمورد سفر محمدجواد ظریف به فرانسه اولین خبر را رسانه‌های غربی و البته یک رسانه صهیونیستی منتشر کردند در حالی که رسانه‌های داخلی از ارگان رسمی دولت یعنی «ایرنا» تا شبکه خبر به کلی از این ماجرا بی‌اطلاع و منتظر بودند غربی‌ها دوباره خبری از این سفر منتشر کنند. «رویترز» که در ایران به رسانه تحریم معروف است، «آسوشیتدپرس»، «بلومبرگ» و... اکنون رسانه‌هایی هستند که دوباره با مخاطبان ایرانی مواجهند. البته آنها صرفا در جریان اخبار کلی مانند سفر نیستند، چراکه بعضا اطلاعاتی کم یا زیاد درباره نحوه و موضوعات مذاکرات هم در اختیار دارند، همانند مذاکرات دوساله در دولت یازدهم. این روزها همین رسانه‌ها هستند که اخبار درست و غلط را برای تاثیرگذاری بر افکارعمومی منتشر می‌کنند و افکار عمومی ایران نیز هیچ حصار و مانعی برای مقابله ندارند و تنها چشم به تایید یا تکذیب مسئولان وزارت امور خارجه دارند.