کیهان نوشته است: «خدا دولت دکتر رئیسی را به داد مردم رساند که به فضل خدا و تدبیر دولتمردانش تولید قدرت و ثروت کند.»
این نوع ادبیات در دفاع یک از دولت برای ما بسیار آشناست. در زمان محمود احمدی‌نژاد که الان از مغضوبین جناح راست است، همین حرف‌ها را می‌شنیدیم که معروف‌ترین آن مربوط به مرحوم آیت‌الله مصباح یزدی است. تقریبا یک ماه بعد از انتخابات سال ۸۸، آیت‌الله مصباح یزدی که آن زمان از حامیان سرسخت محمود احمدی نژاد بود در مورد جایگاه رییس جمهور گفت:« وقتي رييس جمهوري از جانب رهبري نصب و تاييد مي شود به عامل او تبديل شده و از اين پرتو نور بر او نيز تابيده مي شود. وقتي رياست جمهوري حکم ولي فقيه را دريافت کرد اطاعت از او نيز چون اطاعت از خداست.»
معمولا اصول‌گراها برای دفاع از کسانی که دوست‌شان دارند از چنین تعابیری استفاده می‌کنند و دوست دارند به تن دولت یا مجلس محبوب‌شان لباس قدسی بپوشانند و آنها را نماینده خدا و یا ائمه اطهار بدانند.
این جناح اما گاهی فراموش می‌کند به تبعات حرف‌هایی که میزند فکر کند. ان‌شاءلله که دولت سید ابراهیم رئیسی با جراحی، عمل قلب باز، برجام و هر لطایف‌الحیلی که بلد است، مشکل اقتصادی مردم را حل کند و ایرانی‌ها به زودی طعم آرامش و ثبات اقتصادی را بچشند اما اگر خدا نکرده این دولت موفق نبود، این عدم موفقیت را باید به نام دولت زد یا خدا؟
دولت حسن روحانی، محمود احمدی نژاد و یا سید محمد خاتمی را چه کسی به مردم داد و چه هدفی داشت؟ یعنی آنها که موفق نبودند فرستاده شیطان بودند؟ چرا با اعتقادات مردم بازی و برای بالا بردن دولت محبوب‌تان از خدا و امامان خرج می‌کنید؟
اگر سیاست‌های اقتصادی دولت شکست خورد، می‌شود گفت که خدا این دولت را به مردم داد تا وضع زندگی‌شان را بدتر کند؟ یادمان نرفته است که گفتند پول یارانه، پول امام زمان است و برکت دارد. یارانه پرداخت شد و تورم بالا رفت و گرانی بیداد کرد و برخی گفتند ما این پول را نمی‌خواهیم و لطف کنید قیمت‌ها را به قبل از دادن یارانه برگردانید.
با این حرف‌ها هیچ ارزشی به دولت سیزدهم اضافه نمی‌شود و مردم رئیسی و کابینه او را به واسطه عملکرد او قضاوت می‌کنند. چه درست نوشت دیگر روزنامه اصول‌گرا یعنی رسالت :«در این مسیر، تکلیف قطعی برخی دوستان، دفاع نکردن است! چراکه هیچ پاس گلی مثل «دفاع بد»، رقیب را در معرض گلزنی قرار نمی‌دهد.»
بسیاری از مردم دوست دارند رئیسی موفق شود و شرایط کشور از این وضعیت درام به یک موقعیت با ثبات برسد و رئیس جمهور و تیم او بدون توجه به تملق‌های کیهانی، باید به این فکر کنند که با سامان شدن کشور عزیز مردم خواهند شد و گرنه بیم آن می‌رود نام نیکی از آنها ثبت نشود.
نویسنده: مصطفی داننده
- 16
- 1
