دورهمی پر خرج برای دول گمنام! / ابهاماتی که همایش دولتی «زنان تاثیرگذار» را احاطه کرده است

به گزارش «انتخاب»: در شرایطی که دلار از مرز ۴۵ هزار تومان عبور کرده و به دنبال آن سفره‌های مردم روز به روز کوچک‌تر می‌شود و از نظر اجتماعی هم سال‌هاست زنان به دنبال احقاق حقوق خود هستند، همایش بین‌المللی «زنان تاثیرگذار» در پایتخت برگزار می‌شود.

روز جمعه بود که خبر و عکس‌های کنگره بین‌المللی زنان تاثیرگذار در خروجی خبرگزاری دولت منتشر شد. اگر بخواهیم از همان عنوان همایش آن را واکاوری کنیم، پرسشی که پیش می‌آید این است که منظور از «زنان تاثیرگذار» چه کسانی هستند؟ این زنان بر اساس چه شاخص‌هایی به این نشست دعوت و از آن‌ها تقدیر شده است؟ چه کسانی تاثیرگذاری آن‌ها را تشخیص داده است؟ و اساسا تاثیرگذاری آن ها در جامعه و جهان در چه حوزه هایی بوده است؟

آنچه در لابه‌لای خبر‌ها و عکس‌های مربوط به این همایش خود را نمایان می‌کند، حضور پررنگ جمیله علم‌الهدی همسر رئیس جمهور و دختر احمد علم الهدی امام جمعه مشهد به عنوان میزبان است.

بنابر آنچه خبرگزاری دولت (ایرنا) عنوان کرده است، همسران روسای جمهور و نخست‌وزیر ارمنستان، بورکینافاسو، قرقیزستان، صربستان، همسر رئیس‌جمهور اسبق گینه، همسر رئیس‌جمهور اسبق نیجر، فرستاده ویژه بانوی اول جمهوری فدرال نیجریه، بانوی اول سابق سریلانکا و همسر رئیس حزب حاکم، فرستاده ویژه رئیس جمهور سوریه، رئیس شورای مرکزی اتحادیه زنان ترکمنستان از جمله مهمانان این کنگره بوده‌اند. اما باز هم این ابهام وجود دارد که این زنان که خود به دلیل وابستگی به مردان جزو مدعوین بوده‌اند، تاکنون چه فعالیت‌هایی داشته اند؟ زنانی که معمولا از طبقات بالای جامعه و از میان اهالی قدرت برخواسته‌اند، چه درکی از وضعیت زنان در نقاط محروم و مصائبی که با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند، دارند؟ اساسا برای حقوق زنان چه گام تاثیرگذاری برداشته‌اند؟

مورد غیرشفاف بعدی هزینه این نشست است؛ در شرایطی که بار مشکلات اقتصادی کشور بر دوش مردم سنگینی می‌کند، قطعا با وجود ۳۰۰ مهمان خارجی هزینه زیادی از جیب مردم شده است. پرسش این است که چرا دولت از جیب مردم چنین بریز و بپاشی را به راه انداخته است؟

مسئله بعدی این است که با هدر دادن سرمایه زیاد برای برگزاری چنین همایشی که بیشتر به یک دورهمی می‌ماند، چه اهداف و چه دستاوردی را به دنبال داشته است؟ البته ایرنا هدف آن را «شنیدن بدون رتوش صدای زنان ایرانی توسط رسانه‌های غربی» عنوان کرده، اما تصویر بدون رتوش زنان، دوندگی آنان برای گرفتن حقوق بدیهی خود مانند اجازه خروج از کشور و البته تصویب و نه خاک خوردن لایحه منع خشونت علیه زنان است.

تلاش‌های «انتخاب» برای تماس با فراکسیون زنان مجلس که در این همایش حضور داشتند، جهت روشن کردن این ابهامات، بی‌نتیجه ماند. اما به نظر می‌رسد برگزاری این همایش جز دستاوردسازی از یک دورهمی پر زرق و برق هدف دیگری نداشته باشد.