روزنامه شرق نوشت: بنبست سیاسیای که دولت و جناحهای سیاسی در آن گرفتار شدهاند و لاینحل به نظر میرسد، چیزی نیست مگر تغییر پارادایم.دولت و نهادهای وابسته به آن و دیگر نهادهای رسمی که وابستگیای به دولت ندارند، اعتنایی به این تغییر پارادایم ندارند و میاندیشند این دوره نیز همچون دورههای دیگر به پایان خواهد رسید و بیش از هر چیز باید سیاست صبر و انتظار را پیشه کرد.
البته این رویکرد چندان جای تعجب ندارد؛ چراکه دولت سیزدهم و جناحهای وابسته که متأثر از تفکرات جبهه پایداری هستند، چندان به واقعیت موجود جامعه گردن نمینهند.با تساهل میتوان گفت نگاه آنان به سیاست بیش از آنکه عملگرایانه یا نشئتگرفته از واقعیتهای سیاسی اجتماعی موجود باشد، مبتنی بر نگاه ایدئولوژیک آنان است. از همین منظر است که اگر تغییر پارادایمی در جامعه صورت بگیرد، دولت و جناحهای وابسته به آن چندان اعتنایی نخواهند داشت و قویا باور دارند که قادرند با سیاست صبر و انتظار، همچون پدری که تنبیه، سرزنش و تشویق میکند، جامعه را همچون خمیر به شکل اول خود بازگردانند.
- 21
- 3
حبیب
۱۴۰۳/۱/۲۰ - ۱۲:۵۳
Permalink