عصرایران نوشت: وزیر نیرو در گفت و گو با خبرنگار صدا و سیما گفته است در ماه اخیر که مصرف برق خانه شان به خاطر استفاده از کولر و وسایل سرمایشی بالا رفته، قبض برق شان صد و خرده ای هزار تومان شده است.
علی آبادی از مردم خواسته به جای کولر از روش های قدیمی که قدیم ها و در نبود برق برای خنک سازی استفاده می شده بهره ببرند و به عنوان مثال از پنکه نام برده و گفته در ژاپن هم مردم از پنکه استفاده می کنند.
در این باره نکات زیر قابل توجه است:
۱ - آقای وزیر گفته که در خانه خودشان از کولر استفاده می شود. کسی که خودش و خانواده اش از کولر استفاده می کنند، اساساً حق ندارد از مردم بخواهد به جای کولر از پنکه استفاده کنند که گفته اند رطب خورده، کی منع رطب کند؟!
اگر آقای وزیر، توانست به همراه خانواده اش یک هفته در گرمای اهواز و کرمان و بندر عباس و بوشهر و زاهدان و ... بدون کولر و صرفاً با پنکه یک زندگی معمولی و غیر آزار دهنده داشته باشد، آن وقت می تواند زندگی مشابهی را به مردم پیشنهاد کند.
البته همین الان هم بسیاری از مردم محروم این مناطق، با پنکه و حتی بدون آن، به سختی روزگار می گذرانند و وزیر به جای این که به فکر تبدیل پنکه آنها به کولر باشد، می خواهد کولردارها هم به پنکه برگردند و ترقی معکوس کنند!
۲ - گفته است مانند دورانی که برق نبود، از پنکه استفاده کنید؛ گو این که خبر ندارد پنکه هم با برق کار می کند و البته با قطعی های مکرر کنونی، همین یک فقره هم خاموش است!
۳ - شگفت انگیر و تاسف آور است در دورانی که همه دنیا رو به آینده و توسعه دارند و دولتمردان شان می کوشند رفاه و امکانات بیشتری برای مردم شان تامین کنند، وزیر مملکت ما به مردم کشورش توصیه می کند که به روش های قدیمی متوسل شوید.
این گونه پیش برود، هیچ بعید نیست فردا روزی، وزیر کشاورزی به مردم بگوید مانند اجدادتان بروید و آنچه می خواهید بخورید را بکارید یا شکار کنید و وزیر آموزش و پرورش راه حل کمبود معلم را بازگشت به مکتب خانه های قدیمی بداند و وزیر ارتباطات هم بگوید برای مبادله پیام، همانند قبل نامه بنویسید و وعده بدهد که صندوق های پستی را در سراسر کشور گسترش خواهد داد و زمستان که گاز قطع شد، وزیر نفت پیشنهاد سوزاندن هیزم و پِهن گاو را برای گرم کردن خانه ها بدهد و قس علیهذا!
۴ - نمی دانم آیا واقعاً در ژاپن مردم به جای پنکه از کولر استفاده می کنند یا خیر؟ ولی به فرض صحت، هر کشوری، اقلیم خود را دارد و نمی توان نسخه سرمایشی ژاپنی ها را در ایران تجویز کرد کما این که در داخل ایران نیز همین گونه است و نمی شود تابستان جنوب را با تابستان آذربایجان و کردستان و لرستان مقایسه کرد و برای همه شان یک راهکار واحد داد.
وانگهی، کجای زندگی روزمره مردم ایران با ژاپنی ها قابل مقایسه است که این یکی باشد؟ تورم شان؟ خودروهای زیر پایشان؟ صنایع شان؟ شبکه حمل و نقل عمومی شان؟ آموزش و پرورش شان؟ روابط خارجی شان؟ قدرت پول ملی شان؟!
هر وقت دولتمردان ایرانی توانستند فقط در یکی از این موارد، ایران را به ژاپن نزدیک کنند، آن گاه می توانند از مردم بخواهند در فلان موضوع مثل ژاپنی ها باشند.
۵ - به دلایل متعددی که به سال های قبل بر می گردد و عمده ترین شان، عدم سرمایه گذاری برای تعمیر، نگهداری و توسعه شبکه تولید و انتقال برق است، میزان تولید برق از مصرف آن عقب مانده است. این سخن نیز درست است که بسیاری از ما ایرانی ها، در مصرف انرژی، دچار اسراف هستیم و می توانیم با صرفه جویی بیشتر مصرف کنیم. اما هیچ کدام از این ها دلیل موجهی نیست که وزیر، از مردم ایران بخواهد از "حداقل های رفاهی" محروم شوند و در تابستان داغ، کولرهایشان را خاموش کنند. داشتن "دمای مناسب" برای "یک زندگی معمولی"، نه لاکچری بازی است و نه زیاده خواهی و اسراف و زیاده روی.
بهتر است وزیر به جای سخنانی چنین نازل و بیهوده، به دنبال رفع مشکل یا حداقل مدیریت آن باشد که کاری سخت و دشوار در پیش دارد چرا که رفع ناترازی انرژی در حوزه برق، به "سرمایه گذاری پرحجم و تکنولوژی های جدید دنیا" وابسته است که هر دوی این ها نیز به مسائل راهبردی تری در حوزه سیاست خارجی بر می گردد و باید کل دولت و فراتر از آن، مجموعه نظام در یک وفاق ملی، به دنبال گشودن گره های اصلی باشند تا گره های بعدی، مانند همین کمبود برق نیز باز شوند.
در غیر این صورت، تابستان سال آینده، شاید وزیر به جای مردم ژاپن، اسکیموها را به رخ مردم بکشد که ببنید چقدر خوبند! حتی پنکه هم روشن نمی کنند.
جعفر محمدی
- 18
- 6
