نزديك به شش ماه از آغاز به كار دولت دوازدهم مي‌گذرد. درست است اين زمان براي ارزيابي عملكرد دولت كافي نيست اما در همين مدت كم شاهد برخي اتفاقات بوده‌ايم. وزرايي در دولت دوازدهم حضور دارند كه ژنرال‌هاي دولت اول روحاني بودند اما در اين شش ماه آن‌طور كه بايد و شايد نتوانستند انتظارات را برآورده كنند. «علي تاجرنيا» معتقد است برخي وزرا از چيدمان كابينه دوازدهم راضي نبوده و به همين دليل انگيزه خود را براي ادامه همكاري در دولت از دست داده‌اند. در دولت يازدهم وزرايي حضور داشتند كه نتايج عملكرد آنها، دستاورد‌هاي دولت يازدهم را شامل مي‌شد اما همان وزرا در دولت دوازدهم رفتار متفاوتي از خود نشان داده‌اند و همين رفتار متفاوت سبب شده است بيش از گذشته در تيررس رسانه‌هاي منتقد قرار گيرند. دليل اين تفاوت رفتاري و عملكردي برخي وزرا در چيست؟
رفتار و فعاليت وزرا تابعي از رفتار مجموعه دولت و شخص رييس‌جمهور است. من احساس مي‌كنم در دور اول هم روحاني و هم مجموعه دولت با انگيزه بيشتري فعاليت مي‌كردند. دليل اين انگيزه براي فعاليت آن بود كه بتوانند حضور خودرا استمرار بخشيده و برنامه‌هاي خود را براي حوزه‌هاي مختلف سياسي، اقتصادي و اجتماعي پياده كنند. از همين رو نيازمند حضور جدي بودند. موضوع ديگري كه وجود داشت آن بود كه در دولت يازدهم، خرابي‌هاي ناشي از دولت گذشته از لحاظ رواني كار دولت را از اين جهت راحت‌تر مي‌كرد كه بخش عمده‌اي از اين نارسايي‌ها متوجه برنامه‌ريزي غلط در دوره قبل بود. اما اين براي دولت يازدهم بود. در دوره دوم دولت آقاي روحاني انتظارات از دولت بالا رفته است. اينطور نيست؟ درست است.
در دور دوم انتظار اين بود كه چون اين دولت و شخص رييس‌جمهور به راي مردم نيازي ندارد بايد با فراغ‌بال بيشتر، جدي‌تر و در عين حال با انگيزه بيشتري برنامه‌هاي خود را دنبال كند. من فكر مي‌كنم تركيب كابينه دوم روحاني براي وزرايي كه به اصطلاح پاشنه‌ها را وركشيده بودند و به دنبال فعاليت پر حجم و گسترده بودند يك نوع ترمز بود. انتظار برخي وزرا آن بود كه در دولت بخشي از كساني كه در دولت قبلي منفعل‌تر بودند كنار رفته و دولت با انرژي مضاعفي برنامه خودرا پيش برد؛ به ويژه آنكه در اين دوره رييس‌جمهوري مواضعي اتخاذ كردند كه نشان‌دهنده يك عزم جدي براي انجام اصلاحات در حوزه‌هاي مختلف بود اما به زعم بنده آقاي روحاني نه تنها كابينه دوم‌شان كابينه رو به جلو نبود بلكه در برخي از وزارتخانه‌ها به ويژه در وزارتخانه‌هاي سياسي، آموزشي و فرهنگي عقبگردي جدي داشت. من فكر مي‌كنم اين بخش از دولت كه نيروهاي با انگيزه‌تري بودند مانند وزير راه و شهرسازي، وزير بهداشت، وزير امور خارجه، وزير جهاد كشاورزي و وزرايي شبيه به اينها تركيب جديد دولت دوازدهم خارج از توقع‌شان بود.
آيا حضور برخي افراد در دفتر رييس‌جمهور براين موضوع تاثيرگذار بوده است؟ قطعا حضور فردي مانند واعظي در دفتر رييس‌جمهور تاثيرگذار بوده است. ايشان عمده رويكردهاي‌شان، رويكردي اصولگرايي است و بيش از آنكه به دنبال تعامل با جريان‌هاي حامي آقاي روحاني باشد، به دنبال لابي كردن با مخالفين براي كاهش مشكلات است. ارزيابي شما از حضور و نقش جهانگيري در دولت دوازدهم چيست؟
با توجه به نقش آفريني موثري كه جهانگيري در رقابت‌هاي انتخابات داشت، رييس‌جمهوري بايد فرصت بيشتر و نقش موثر‌تري به ايشان مي‌داد. يعني در بدنه دولت بي‌انگيزه شده‌است؟ خير، متاسفانه احساس مي‌كنم مجموعه دولت از آن انگيزه لازم براي فعال شدن برخوردار نيست به ويژه آنكه برخي از وزرا احساس كرده‌اند كه در نگاه رييس‌جمهور رابطه دوستي و نزديك بودن تاثيرگذار‌تر است تا كارنامه فعاليت‌ها. براي مقابله با اين بي‌انگيزگي وظيفه جريان‌هاي سياسي چيست؟ من فكر مي‌كنم جريانات سياسي كه در اينجا منظور اصلاح‌طلبان است، به كفايت دولت را همراهي كرده‌اند و به نوعي در حضور قوي ايشان نسبت به دوره گذشته در انتخابات نقش موثري داشتند.
اين حمايت‌ها حتي تا بعد از تشكيل اين كابينه ضعيف بازهم ادامه داشت. من فكر نمي‌كنم جريان اصلاحات وظيفه ديگري در برابر دولت داشته باشد جز نقد مشفقانه تا در اين مدتي كه روحاني مسووليت را به عهده دارد، خيال اصلاح‌طلبان راحت باشد. آيا اين نداشتن انگيزه در آينده سبب مي‌شود كه شاهد خداحافظي برخي وزرا با دولت باشيم؟ اين به نظر رييس‌جمهور بستگي دارد. به هر حال اين دولت متناسب با آنچه روحاني در انتخابات مطرح مي‌كرد، نيست. اين بستگي به روحاني دارد كه چه مقدار بخواهد دولت را در مسير پر نشاط و پر انرژي بودن قرار دهد يا اينكه به نوعي دولت در همين مسير روزمرّگي كه قرار دارد مسير را ادامه دهد.
- 9
- 4
