روزنامه جهان صنعت نوشت: چین کانگ وزیر خارجه چین از چهارم تیرماه ناپدید شده و از آن زمان تاکنون در انظار عمومی ظاهر نشده است. این مساله از آنجا حائز اهمیت است که در طول این مدت چندین مقام بلندپایه از جمله وزیر خزانه‌داری آمریکا، جان کری وزیر خارجه پیشین این کشور، هنری کیسینجر و همچنین دوترته رییس‌جمهوری فیلیپین به پکن سفر کرده‌اند و در هیچ‌کدام از این دیدارها رییس دستگاه دیپلماسی چین حضور نداشته است.
حتی چندی قبل نیز قرار بود وزرای خارجه کشورهای جنوب‌شرقی آسیا در اندونزی نشستی برگزار کنند که باز هم وزیر خارجه چین در این نشست غایب بود و به جای او وانگ یی وزیر خارجه سابق به این اجلاس رفت. شائبه‌ها در خصوص ناپدید شدن وزیر خارجه چین در حالی افزایش یافته که وقتی از سخنگوی وزارت خارجه این کشور علت غیبت چین کانگ سوال شد، او اعلام کرد که توضیحی در این زمینه ندارد. همچنین علت عدم حضور کانگ در نشست اندونزی، مشکلات مربوط به سلامتی وی عنوان شد که برخی کارشناسان معتقد بودند شاید او مبتلا به کرونا شده باشد، اما حالا که نزدیک به یک ماه از این قضیه گذشته احتمال بیماری کانگ نیز رنگ باخته و دقیقا مشخص نیست او به چه دلیل ناپدید شده است.
علاوه‌بر این، لازم به ذکر است که قرار بود دیداری میان وزیر خارجه چین با جوزف بورل مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا برگزار شود که این دیدار نیز لغو شده و اروپایی‌ها اعلام کرده‌اند که دولت پکن بدون هیچ توضیح خاصی تنها دو روز قبل از لغو این دیدار به آنها خبر داده است.
کانگ، آخرین‌بار کی دیده شد؟
طبق گزارشی که خبرگزاری الجزیره منتشر کرده، کانگ آخرین بار در ۲۵ ژوئن یعنی چهارم تیرماه در دیدار با وزرای خارجه روسیه، ویتنام و سریلانکار دیده شده و آخرین حضور وی در رسانه‌های دولتی نیز دیدارش با آندری رودنکو معاون وزیر خارجه روسیه دو روز پس از شورش گروه واگنر بوده است.
همان‌طور که گفته شد وزارت خارجه چین علت ناپدید شدن کانگ در نشست وزرای خارجه «آ‌س‌آن» در جاکارتای اندونزی را به واسطه مسائل بهداشتی و درمانی ذکر کرده بود که بعدا این خبر از سایت وزارتخانه حذف شد. از آن زمان نیز مقامات دولتی به وضوح از علت ناپدید شدن وزیر خارجه چین طفره رفته‌اند. همین فقدان شفافیت باعث شده تا گمانه‌زنی‌ها در خصوص غیبت طولانی‌مدت و بی‌سابقه وزیر خارجه چین افزایش یابد و شایعات متعددی از جمله احتمال اختلاف وی با شی جین‌پینگ رییس‌جمهوری چین تقویت شود.
این موضوع در حالی اهمیت دارد که «چین کانگ» یکی از افراد نزدیک و مورد اعتماد رهبر چین محسوب‌شده و پس از بیستمین کنگره حزب کمونیست این کشور همزمان با تصدی وزارت خارجه، اکنون در سلسله مراتب قدرت به سومین فرد حزب تبدیل شده است.
کانگ که در عالم دیپلماسی چین از او به عنوان گرگ جنگجو نیز یاد می‌شود، یک فرد تاثیرگذار در دستگاه دیپلماسی این کشور است؛ به‌طوری که از دهه ۱۹۸۰ میلادی سابقه دیپلماتیک داشته و قبل از رسیدن به مقام وزارت خارجه به عنوان سفیر چین در ایالات‌متحده مشغول به کار بوده است.
اهمیت غیبت کانگ
البته در چین ناپدید شدن مقامات یا حتی فعالان اقتصادی غیرمعمول نیست؛ به خصوص اینکه از زمان به قدرت رسیدن شی جین‌پینگ و آغاز کمپین ضدفساد او، مقامات مختلف دولتی، محلی و تجار این کشور دستگیر یا ناپدید شده‌اند.
به عنوان مثال، «جک ما» بنیانگذار علی بابا، «فن بینگ بینگ» بازیگر و «پنگ شوا» تنیسور چینی، از جمله چهره‌های برجسته‌ای هستند که در سال‌های اخیر برای مدتی از دید عموم دور شده‌اند. در برخی موارد، چهره‌های برجسته ماه‌ها یا حتی سال‌ها بعد دوباره ظاهر و تازه محاکمه شده‌اند.
برای نمونه «شیائو جیان‌هو» به عنوان یک میلیاردر که امور مالی خانواده اعضای حزب کمونیست را اداره می‌کرد، در سال ۲۰۱۷ در هنگ کنگ دستگیر شد و تازه در سال ۲۰۲۲ میلادی بود که طی یک روند دادرسی به جرم رشوه‌خواری به ۱۳ سال زندان محکوم شد. یا «منگ هونگوی» رییس وقت اینترپل که در سال ۲۰۱۸ پس از دستگیری در چین برای چند هفته ناپدید شد و سپس دو سال بعد او نیز به ۱۳ سال حبس محکوم شد.
علاوه‌بر اینها «بوشیلای» دبیر سابق حزب کمونیست چونگ کینگ و «ژو یونگ‌کانگ» رییس سابق سرویس‌های امنیتی چین نیز پیش از این در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ مدتی از انظار عمومی ناپدید و سپس هر یک به حبس ابد محکوم شده بودند.
حتی در سال ۲۰۱۲ شاهد بودیم که شی جین‌پینگ هم مدتی قبل از رسیدن به ریاست جمهوری به مدت دو هفته از انظار عمومی ناپدید شد، اما برخی کارشناسان معتقدند مورد وی با بقیه تفاوت داشت، چراکه او مشخص بود که قرار است به راس هرم قدرت صعود کند و اقدامش برای غیبت از انظار عمومی نوعی سیاست‌ورزی محسوب می‌شد. در مورد وزیر خارجه چین که ۶ ماه قبل به این سمت رسیده بود، قضیه متفاوت‌تر است، چراکه او به اندازه شی جین‌پینگ بزرگ نیست که بتواند چنین مانور قدرتی انجام دهد و اگر گمانه‌زنی‌ها در خصوص اختلافات سیاسی درست باشد، تنها شخصی که او را به راس هرم قدرت رسانده، می‌تواند وزیر خارجه محبوب خود را نیز مجازات کند.
محمدرضا ستاری
- 16
- 4
