به گزارش ایسنا، این شهروند آمریکایی متولد افغانستان که در جریان تیراندازی با پلیس نیویورک بازداشت شد در دادگاه گفته: "کینه و نفرتی نسبت به کسی در دل ندارد."
بنابر گفته دادستانهای فدرال این مرد ۳۰ ساله در یک و سال چند ماهی که در زندان بوده "نشانی از پشیمانی" بروز نداده و "تلاش کرده سایر زندانیها را هم به سوی افکار افراطیگرایانه و حمایت از داعش" جذب کند.
آنها میگویند احمد خان رحیمی که بسیاری او را به بمبگذار چلسی (یکی از محلههای معروف نیویورک) میشناسند در زندان تلاش کرده با اشاره به سخنرانی رهبران القاعده نظیر العولقی و اسامه بن لادن، سایر زندانیان را جذب اقدامات خود کند.
به گزارش بی.بی.سی رحیمی، اکتبر سال گذشته در ارتباط با ۸ فقره اتهام گناهکار شناخته شد از جمله بمبگذاری در اماکن عمومی و تهیه و استفاده از تسلیحات کشتار جمعی.
او در صبح سپتامبر سال ۲۰۱۶ محل سکونتش در منطقه الیزابت نیوجرسی را ترک کرد؛ در حالی که چند بمب دستساز به همراه داشت.
نخستین بمب را در مسیر یک مسابقه دو میدانی خیریه در نیوجرسی کار گذاشت اما با توجه به تغییراتی که در آخرین لحظات برگزاری این مسابقه پیش آمد، کسی در جریان این انفجار آسیب ندید.
بازپرسان میگویند او سپس دو بمب را در محله چلسی نیویورک کار گذاشت اما هیچ کدام از آنها به درستی عمل نکردند.
احمد خان رحیمی، یک روز بعد مابقی بمبهایی که ساخته بود را در یک ساک ورزشی در سطل زباله نزدیک ایستگاه قطار نیوجرسی رها کرد.
در جریان دادگاه او در ماه اکتبر، دادستانها گفتند اثر انگشت و دیانای احمد خان رحیمی روی هر دو بمبی که در نیویورک کار گذاشته شده بود پیدا شده است.
هیات منصفه همچنین تصاویر دوربینهای شهری را دیدند که در آن احمدخان رحیمی در حال راه رفتن در داخل خیابانهایی در محله منهتن است که بمبها آنجا کار گذاشته شده بود.
احمد خان رحیمی، دو روز پس از بمبگذاری نخست و در جریان یک تیراندازی با ماموران پلیس زخمی و دستگیر شد. او چند هفتهای را در بیمارستان برای مداوای جراحاتش گذراند.
پدر او که دو سال پیش از این بمبگذاریها به افبیآی درباره پسرش گزارش داده بود احمد خان را در گفتگو با شبکه انبیسی آمریکا "تروریست" خواند.
قاضی دادگاه او را در چند مورد از اتهامها مستحق مجازات حبس ابد دانسته و بدین ترتیب احمد خان رحیمی که اکنون برای چند بار به حبس ابد محکوم شده احتمالا هرگز از زندان ترخیص نخواهد شد.
او که در جریان محاکمه به خواست خود سکوت اختیار کرده بود در متنی که نوشته گفته: "دستان آنها به خون مسلمانان آلوده است؛ پس چه طور میتوان از آنها انتظار داشت که مشکل ما را درک کنند."
- 18
- 2