«دیاکو حسینی» تحلیلگر مسائل بین‌الملل در تشریح ابعاد کنفرانس امنیتی مونیخ و دستاوردهای آن در گفت‌وگو با ایلنا، اظهار کرد: کنفرانس امنیتی مونیخ امسال تحت‌الشعاع موضوع‌های متفاوت قرار گرفت و در امتداد آن تفاوت دیدگاه میان کشورها نشانگر این امر بود که اجماع جهانی در مورد بسیاری از موضوع‌ها وجود نداشته و حتی اختلافات عمیقی در این بین مطرح و نمایان شده است.
این وضعیت نشان می‌دهد که تضاد دیدگاه عمیقی در مورد بحران‌ها میان دولت‌ها وجود دارد؛ واقعیت این است که جنس و ماهیت کنفرانس مونیخ مربوط به مباحث امنیتی در نظم بین‌الملل است و بسیاری معتقد هستند که نباید از این رویداد جهانی انتظار خروجی خاص داشته باشیم و صرفاً تبادل نظر و شنیدن دیدگاه‌ها در این بین مد نظر قرار گرفته است.
وی ادامه داد: موضوع‌های مطرح شده در کنفرانس امسال مونیخ به حدی متفاوت بود که خروجی آن نشان از تقابل دولت‌ها با یکدیگر دارد. از این جهت وضعیت کنونی نشان می‌دهد که طرح و بررسی تخصصی پرونده‌های امنیتی و مشورت در مورد بحران‌های جهانی تا حد زیادی تنزل پیدا کرده است و تنها شاهد طرح کلیات در پرونده‌های مختلف هستیم. یکی از این پرونده‌ها را باید پرونده سوریه دانست؛ چراکه لازمه رسیدگی به این پرونده نگاه دقیق به جزئیات آن است و نباید به صورت کلی آن را مورد بررسی قرار دهیم. از این جهت با نگاهی به اظهارات نخست‌وزیر اسرائیل و عدم هماهنگی و اتفاق نظر میان دولت‌ها و همچنین مانور رسانه‌ای آنها هیچ خروجی روشنی در کنفرانس مونیخ در مورد پرونده سوریه نمایان نشد.
آنچه که در کنفرانس امنیتی مونیخ مطرح شد، متاسفانه مباحث و چالش‌های اصلی به شمار نمی‌رفت از این جهت هیچ بحث و پیشنهاد مفید و قابل توجهی برای پیشگیری از بحران‌های امنیتی در دنیا مطرح نشد و این نشان می‌دهد که به رخ کشیدن منافع و موضع سیاسی بر صلح جهانی ارجحیت دارد.
این کارشناس مسائل سیاست خارجی آمریکا با اشاره به منازعات به وجود آمده میان روسیه و ایالات متحده در مباحث هسته‌ای بیان کرد: منازعات هسته‌ای و اتمی میان مسکو و واشنگتن از زمان جنگ سرد تا به امروز وجود دارد اما باید توجه داشت که مواضع هر دو کشور آن هم در وضعیت فعلی یک نوع لجاجت بچه‌گانه به حساب می‌آید.
درست است که هر دو کشور علناً روبه‌روی یکدیگر صف‌آرایی کرده‌اند اما باید توجه داشت که نزاع هسته‌ای در قواره هر دو کشور آن هم در وضعیت فعلی نظام بین‌الملل نیست؛ از این جهت به نظر می‌رسد که گفت‌وگوهای میان دو کشور دارای استراتژی مشخص و مدون نیست و تنها برای اغناء افکار عمومی داخل و خارج این دو کشور مطرح می‌شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اینکه دیده می‌شود نخست‌وزیر اسرائیل یک قطعه آهنی را به رسمی‌ترین و عالی‌ترین کنفرانس امنیتی جهان می‌آورد و در ادامه سایر کشورها هیچ گونه نقشه راهی را از خود ارائه نمی‌دهند، همگی نشان از آن دارد که کنفرانس مونیخ امسال خروجی مفیدی نداشته است. چراکه هیچ اراده جدی برای رفع بحران‌هایی مانند تروریسم، بحران‌های زیست محیطی و هسته‌ای از سوی کشورهای حاضر وجود نداشت و این موضوع نشان می‌دهد سطح این کنفرانس تا چه حد کاهش پیدا کرده است.
- 14
- 3
