خبر کوتاه است: «برخی وزرای دولت یازدهم برای ماندن درکابینه در حال رایزنی با رئیس مجلس هستند.» آنهایی که با آگاهی بر نداشتن کارنامه عملکرد قابل قبول و در پی آن عدم برخورداری از شانسی برای حضور در فهرست وزرای احتمالی حسن روحانی، به علی لاریجانی رئیس مجلس متوسل شدهاند تا شاید بتوانند همچون محمدرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور دولت یازدهم در کابینه دوازدهم قرار بگیرند.
انگار این خاصیت سپهر سیاست ایران است که تلاطم و التهاب همواره بر آن محصور و محیط شده و هیچ گاه دمی نیاسوده است. پس از به پایان رسیدن روزهای پراسترس انتخابات اردیبهشتماه، زمان تعیین سرنوشت کابینه دولت دوم حسن روحانی فرا رسیده و از همین روی گمانهزنیها درباره وزرای احتمالی شدت گرفته است.
این وسط اما آنچه موجب نگرانیهای روزافزون آحاد مردم ایران شده است؛ نشاندن اجباری برخی چهرهها بر صندلی وزارت است و همینطور تکاپوی بعضی از وزرای دولت یازدهم برای ماندن در راس قدرت. دغدغه نخست که از اختیار مردم و رئیس جمهور منتخب آنها خارج است اما جلوگیری از به سرانجام رسیدن تلاشهای برخی وزرای کنونی برای حضور دوباره در پاستور امکانپذیر مینماید.
وزیرانی که تاکنون به هر ریسمانی متوسل شده اند تا بلکه بتوانند از طریق آن یکی از صندلیهای هیئت دولت را تصاحب کنند. اکنون هم که خبر رسیده لابیهای خود را از سطح کرسیهای سبزرنگ بهارستان فراتر برده و به پیشگاه خانه ملت رساندهاند تا بلکه علی لاریجانی برای آنها سکوی پرتابی باشد به سوی پاستور!
لابی برای انتخابات ۱۴۰۰!
پیرامون حضور محمدرضا رحمانی فضلی یکی از یاران اصولگرای علی لاریجانی در کابینه حسن روحانی به عنوان وزیر کشور، حواشی فراوانی به وجود آمد و در همان زمان کاشف به عمل آمد که او وزیر سفارشی کابینه بوده است. به باور تحلیلگران مسائل سیاسی، عملکرد چهار سالهاش نیز نشان داد که چندان توازنی با رویکرد اعتدالی دولت یازدهم ندارد. حال قرار است تاریخ یک بار دیگر تکرار شود و گروهی از وزرا، از طریق پل لاریجانی به پاستور ورود کنند که احتمالا در صورت حضور مجدد در قوه مجریه، این وزرا لطف دوستان اصولگرای خود را بی پاسخ نخواهند گذاشت.
در همین راستا، احمد مازنی عضو فراکسیون امید مجلس و نماینده مردم تهران به خبرنگار آفتاب یزد گفت: «این خبر که برخی وزرا در حال رایزنی با رئیس مجلس هستند را تایید میکنم. شاید وزرای لابیکننده برنامهای در ذهن دارند که چهار سال را برای اجرای برنامههایشان کافی و وافی نمیدانند. باید در نظر داشت که این لابیها با رایزنیهای نمایندگان تفاوت دارد!»
وی افزود: «یک بخشی از نمایندگان مجلس تابع نظر آقای لاریجانی هستند و از ایشان حرف شنوی دارند که این نمایندگان هم در سراسر فراکسیونها پخش هستند، از همین روی، لابی وزرا با آقای لاریجانی در این بخش میتواند مثمر ثمر باشد. اصل این ارتباطات به شرط اینکه در چارچوب اراده مردم باشد، مشکل ساز نیست اما متاسفانه گاهی این لابیها منجر شده است به سوق دادن نگاهها به سمت ایران تا ۱۴۰۰.»
به شعور مجلس توهین نکنید!
این عضو کمیسیون فرهنگی ادامه داد: «نگاهها به این سمت است که در ۱۴۰۰ چه کسی رئیسجمهور خواهد شد و چه جریانی حاکمیت خواهد یافت. اما باید تحمیل کنندگان کابینه به مردم در نظر بگیرند که ملت ایران معمولا ۱۸۰درجه خلاف پیشبینیها عمل میکنند. کما اینکه در سال۷۶ هم تلاش داشتند که یک فرد رئیس جمهور شود اما فرد دیگری رئیسجمهور شد. در سال۸۴ کسی فکر نمیکرد احمدی نژاد رئیسجمهور شود. در سال۹۲ ارادهها بر این بود که کسی جز روحانی رئیسجمهور شود. اصلا در همین ۹۶ همه توان و امکانات در اختیار رقیب روحانی بود تا او رئیسجمهور یک دورهای شود اما مردم کار خود را کردند.»
مازنی اضافه کرد: «اینکه الان هم کابینه را به گونهای میخواهند ببندند که در سال۱۴۰۰ رئیسجمهور شوند، مطمئن باشند که مردم خلاف اراده آنها عمل میکنند و مجلس هم اگر احساس کند به شعورش توهین شده و به او تحمیل میکنند تصمیمی خواهد گرفت مشابه تصمیمی که مردم در انتخابات اسفند۹۴ و اردیبهشت ۹۶ گرفتند.»
مشورت به جای تحمیل
این عضو فراکسیون امید خاطرنشان کرد: «ما همان طور که از دکتر روحانی انتظار داریم از مجلس مشورت بگیرد، از رئیس مجلس و نمایندگان هم انتظار داریم نگاهشان مشورت دادن به رئیسجمهور باشد. اگر احساس شود که رویکردها مبتنی بر ایران ۱۴۰۰ است و میخواهند بر این مبنا برنامهریزی کنند، مجلس با چنین ارادهای مقابله خواهد کرد. باید در نظر داشت که مشکلات کشور به گونهای نیست که با این لابیها و رفتارها حل شود.
مشکلات باید هدف قرار بگیرند و نسبت به آن وزرا برگزیده شوند، نه براساس منافع شخصی برخی افراد.به چشم انداز ۲۰ ساله باید نگاه کرد نه به منافع فردی که حالا برای ۱۴۰۰ میخواهد کاندیدا شود و کابینه در راستای تبلیغات آن فرد یا جریان بسته شود.»
برهم زنندگان معامله
آنطورکه مازنی، نماینده مردم تهران گفته، یک معامله دو سویه در حال انجام شدن است . یک طرف قرار است صندلی وزارت را به طرف دیگر بدهد و در عوض، کرسی ریاست جمهوری را در سال ۱۴۰۰ از طرف مقابل بستاند.
حال باید دید که کسانی در پاستور و به خصوص بهارستان حاضر به برهم زدن این معامله هستند یا خیر. تا پیش از فرارسیدن روز تحلیف حسن روحانی، نمایندگان بسیاری از رای ندادن به وزرای تحمیلی سخن گفته اند از جمله غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده مردم رشت که در توییتر خود نوشته بود: «هر فردی که اسمش تحمیلی است و تحت فشار در لیست کابینه بیاید، در مجلس به او رای نخواهیم داد! به چه زبانی بگوییم: روحانی تنها نیست!» علی مطهری نایب رئیس مجلس نیز از عدم پذیرش وزرای تحمیلی توسط نمایندگان مردم خبر داده بود.
حال باید در عمل دید که وکلای مردم در خانه ملت به عهد خود پایبند هستند یا آنکه آنها نیز به این بده بستانهای سیاسی ورود خواهند کرد و پیام مردم در انتخابات۹۶ را نشنیده خواهند گرفت. چناچنه مازنی نماینده مردم تهران در این باره به آفتاب یزد گفت: «مطالبات مردم در ایام انتخابات مشخص بود. بخشی از آن نفی یک رویکرد و بخش دیگر اثبات و پایداری یک رویکرد و گفتمان بود.
اگر اجماع درون کابینه براساس خواست و اراده مردم شکل نگیرد یک اجماع ساختگی خواهد بود. اجماع ساختگی هم نتیجهاش از هم گسیختگی در درون دولت میشود، مشابه آن اتفاقی که پیش از انتخابات در بعضی بخشهای دولت ایجاد شد. گفتمان مردم در انتخابات۹۶ مشخص بود. این رویکرد باید در کابینه۹۶ نمود یابد.»
- 16
- 1