سهیلا جلودارزاده: کلمات «گشت» و «ارشاد» با هم همخوانی ندارد

انتشار ویدئویی از درگیری مأموران گشت ارشاد با چند زن جوان، هنوز هم واکنش برانگیز است. سهیلا جلودارزاده، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی از این اتفاق ابراز تأسف می‌کند و به اعتمادآنلاین، می‌گوید: «جدا از مسائل حقوق و قضایی که این برخورد می‌تواند در پی داشته باشد باید به ابعاد دینی و اخلاقی آن هم توجه کنیم. هدف نهایی ما از این کارها چیست؟ آیا ما می‌کوشیم مردم را به کرامات اخلاقی نزدیک کنیم؟ اگر هدفمان این است باید بدانیم که راه درستی نمی‌رویم.»

او ادامه می‌دهد: «در طول تاریخ هرجا که به کرامت انسانی ارج گذاشته شده، هرجا که با دیده خطاپوش درباره ویژگی‌های اخلاقی و دینی نگاه شده، احکام دین هم بهتر اجرا شده‌اند چون ذات انسان با زور شنیدن سازگار نیست و حتی اگر حرف حق را با لحن زورگویانه بشنود موضع می‌گیرد و مقاومت می‌کند. درحالی‌که اگر همان حرف با لحنی توأم با احترام و حفظ کرامت شخص گفته شود احتمال بیشتری برای پذیرشش وجود دارد.»

جلودارزاده می‌گوید: «اصل موفقیت انقلاب اسلامی و دین مبین اسلام در زمان پیامبر همین توجه به کرامت انسان‌ها بود، همین احترامی که اسلام برای انسان‌ها و اختیار آنها قائل بود باعث پذیرش آن در بین مردم شد. در زمان طاغوت روز به روز برای عقب زدن حجاب تلاش می‌شد در مواقعی ورود به دانشگاه باحجاب ممنوع بود اما هر روز بر تعداد زنان محجبه بیشتر می‌شد چون آنها با زبان کرامت و احترام، نتیجه دیگری گرفته بودند. ما به عنوان کسانی که این تجربه را داشته‌ایم باید بیشتر به موضوع کرامت انسان‌ها توجه کنیم.»

او ادامه می‌دهد: «اصلاً پذیرفتنی نیست که ما به امر مقدسی مانند امربه‌معروف و نهی از منکر جنبه زور و توهین بدهیم. من بارها گفته‌ام که ارشاد و موعظه به گشت نیاز ندارد. اصلاً کلمات «گشت» و «ارشاد» با هم همخوانی ندارند. در دین ما آمده که حتی اگر مطمئنی امربه‌معروف و نهی از منکری که می‌کنی بی‌فایده است، این کار را نکن، وقتی ما چنین توصیه‌ای داریم دیگر تکلیف زور و توهین و ضرب و شتم مشخص است. گشت توأم با بازرسی و جلب است درحالی‌که ما در قانون هم‌چنین چیزی نداریم. هیچ جای قانون گفته نشده که اگر کسی اشکالی در حجابش بود باید او را بازداشت کرد.»

جلودارزاده بر لزوم اقدامات فرهنگی تأکید می‌کند و می‌گوید: «باید تمام مسئولان و سیاست‌گذاران فرهنگی برای اشاعه عفاف اقدام کنند. تنها از راه عرفی و فرهنگی می‌توان در این زمینه اقدام کرد. من معتقدم که تا جای ممکن نباید مسئله را به لج‌بازی کشاند. وقتی هر مسئله‌ای را حیثیتی کنیم و واکنش تند نشان بدهیم طرف،‌ رفتار طرف مقابل بیشتر رنگ و بوی لجاجت می‌گیرد. در حالی که جامعه میدان جنگ نیست.»