به گزارش ایسنا، محمدعلی وکیلی در نطق میان دستور امروز (یکشنبه) مجلس شورای اسلامی با تبریک چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، گفت: بر بام ۴۰ سالگی انقلاب ایستادهایم. میشل فوکو درباره انقلاب کشورمان گفت «ایران پساانقلاب همچون روحی است در جهان بیروح».
نماینده مردم تهران در مجلس گفت: هر چند به گذشته انقلابی خود افتخار میکنیم اما باید پذیرفت که دیگر انقلابی جوان و خام ۴۰ سال قبل نیستیم. رفتار اکنون ما باید شایسته تجربه ۴۰ ساله انقلاب باشد. ما تاریخ بلندی از سیاست را از سر گذراندهایم و در این مقطع سرنوشتساز باید درسهای آن را بگیریم و در پرتو آن تصمیم جویده و گزیده بگیریم. در هنگامهای هستیم که تصمیمات مردممحورانه هنوز امیدزا و مشروعیتآفرین است.
وی ادامه داد: حکومتها در دوران بحران از مقطعی به بعد هر نرمش و انعطافی به خرج دهند تعبیر به ضعف و عقبنشینی میشود اما شرایط جمهوری اسلامی به رغم مشکلات هنوز با شرایط بحرانی فاصله دارد. از این رو اقدامات اصلاحگرایانه و رفتارهای رحیمانه مانند عفو عمومی در قاموس ملت ترجمه به تدبیر و رأفت نظام میشود و پایههای مشروعیتش را قویتر میکند به همین دلیل تسامح بیشتر حکومت به جای تعبیر به تزلزل و تذبذب ترجمه به تدبیر و عقلانیت خواهد شد. عفو عمومی میتواند شور عمومی برانگیزد و حکومت و مردم را گامی دیگر به هم نزدیک کند.
عضو هیأت رئیسه مجلس خطاب به مخالفان چهره متبسم نظام، گفت: نمیدانم مخالفان چهره متبسم نظام چه خیری در رفتارهای تنگنظرانه، طرد، حصر، فیلتر، اجبار و انزوا دیدهاند که همچنان بر آن اصرار میورزند و با فتنهنمایی و دشمنپنداری از نیروهای انقلاب و خودی هر روز عرصه را تنگتر میکنند و عجیبتر اینکه مسابقه فتنهنمایی آنچنان شدید شده که حتی برای سخنرانی رئیس مجلس شورای اسلامی که از چهرههای شناسنامهدار اصولگرای کشور است برای سخنرانی در مراسم ۲۲ بهمن در شهر کرج شرط میگذارند و طومار نهی امضا میکنند.
وکیلی ادامه داد: این سطح از مخالفت و مقاومت در برابر اصلاح رویهها آدمی را حیران میکند. خوشمان بیاید یا نیاید با برخی از رویکردهای موجود دیگر نمیتوان کشور را اداره کرد. جامعه رخت نو بر تن کرده و قدرت ورق خورده است و دیگر با برخی روشهای کهنه و سختجانی در برابر تغییر و اصلاح نمیتوان با این جامعه و این نوع تلقی از قدرت جمعپذیر افتاد.
این عضو فراکسیون امید مجلس با بیان اینکه به رغم تمام مصائب همچنان اصلاحطلب هستیم، گفت: باور داریم که در برابر سایر بدیل و بدلها باید ذهن و وطن را به رفورم سپرد. نباید گذاشت عدهای در زیر انقلابیگری کشور را زمینگیر کنند و عرصه تصمیم را بر حکومت تنگ کنند. در کوران حوادث این سالها و فشارهای بیامان دشمنان برای همه مشخص شد که چه کسی برای نظام میایستد و هزینه میپردازد. نوک پیمان فحاشیهای اپوزیسیون سخت نظام را ببینید که به کدام سمت است. دشمنان نظام هوا بَرِشان داشته بود و برق طمعی به چشمشان افتاده بود که میتوانند به هوس براندازی برسند و وقتی با سد محکم و دفاع بیتعارف و جانانه اصلاحطلبان برخورد کنند و سرشان شکست و تیرشان به سنگ خورد.
نماینده مردم تهران در مجلس ادامه داد: میدانند ایده اصلاحطلبی آخرین، محکمترین و مهمترین سنگر دفاع از نظام است و تا این ایده در درون نظام زنده است به آرزویشان نخواهند رسید. اصلاحطلبان در دفاع از انقلاب و نظام شوخی و تعارف ندارند و از جان مایه خواهند گذاشت، آنچنان که گذاشتهاند. دی ۹۶ نشان داد اصلاحطلبان در دفاع از نظام و انقلاب به وقت خودش لُکنت ندارند. اصلاحطلبان در صحنه خصومتورزی آمریکا دست و دلشان در دفاع از ایران و انقلاب نلرزید و نمیلرزد و جانشان را ارزانیِ اعتلا و استقلال ایران و عزت انقلاب میکنند. البته که آنان هنوز پیگیر صلح و تنشزدایی هستند و خیر و صلاح کشور را در صلح و سازش عزتمندانه میدانند.
این عضو هیأت رئیسه مجلس افزود: تجربه نشان داده است که هیچکدام از انقلابینماهای مخالف صلح امام حسن (ع) در صحنه عاشورا حضور نداشتند. از این رو به انقلابینماهای مخالف اصلاح کشور مشکوک هستیم. شک داریم که همه بانگهای آنان برای ایران و انقلاب باشد. شک داریم که همه تحریمدوستان در موعد تنگی و سختی با انقلاب و ملت دوستی کنند. شک داریم که منافع ملی در هیاهوی مقاومت در برابر تغییر لحاظ شده باشد.
وی متذکر شد: وضع کنونی معیشت ملت غیرقابل پذیرش، تحمل و توجیه است. اینکه این وضعیت محصول کدام رویکرد است و سهم این دولت در این وضعیت چقدر است و چه مقدار از شرایط کنونی محصول رویهها غلط گذشته است، در جای خودش قابل بررسی است اما آنچه مهم است اینکه وضع کنون به لحاظ معیشت غیرقابل تحمل است. اگر به ملت و منافع ملی فکر میکنیم برای برونرفت از شرایط فعلی اجماع ملی لازم است. اینکه برای دستمال کاغذی سال ۹۸ قیصیره را به آتش بکشیم خلاف مروت است. اگر میخواهیم کشور راه نجات پیدا کند، اگر میخواهیم برای بیکاری جوانان فکر شود و اگر میخواهیم برای معیشت ملت علاجی شود، راهش مچگیری و بزرگنمایی نیست بلکه تمام ظرفیتهای کشور در همه بخشهای قوا و حاکمیت تجمیع شود تا شاید راهی برای برون رفت از این شرایط پیدا شود.
- 11
- 1