به گزارش ایران آنلاین، مجموعه این مسائل سبب شده بود جریان اصولگرا کاندیدای اصلی مورد حمایت خود را به صورت ضمنی رئیس جمهوری آینده کشور بداند. پیشبینی ای که با آمدن مردم پای صندوق و حمایت گسترده شان از روحانی تحقق نیافت و بالعکس رأی ۲۴ میلیونی روحانی اصولگرایان را شوکه کرد.
در سوی دیگر هم روحانی در سخنرانیهایی که پس از پیروزی مجددش در انتخابات داشت بر این موضوع که مردم با این رأی بر مخالفت شان با سیاستهای تندروانه و تغییر این سیاستها مهر تایید گذاشته اند، تاکید کرد. در این جا بود که طیف تندرو اصولگرایان سراسیمه به میدان آمدند و سعی کردند دربرابر مواضع روحانی، این موضع را بگیرند که در حاکمیت جمهوری اسلامی ایران همه مشروعیت بر اساس رأی مردم و صندوق رأی وزارت کشور نیست. پس از آن مسائلی مانند مقایسه روحانی با بنی صدر را مطرح کردند تا بگویند او هم اتکایش به رأی مردم بود اما دیدیم که عاقبتش چه شد.
حال به نظر میرسد که شماری از اصولگرایان متوجه شده اند که زیر سؤال بردن رأی مردم، آن هم در شرایطی که همه افتخار نظام جمهوری اسلامی ایران این است که میگوید من نماد تبلور یافته مردم سالاری دینی ام، کار درستی نیست و با حذف نقش رأی مردم از مردم سالاری دینی دیگر چیزی نمی ماند که قابل افتخار باشد.
از همین منظر چهرههای اصولگرایی مانند احمد توکلی نگران این هستند که در اقداماتی که تندروها پس از انتخابات ۲۹ اردیبهشت آغاز کردند، به اصل بنیادین مردم سالاری دینی آسیب جدی وارد شود. بر همین اساس است که شاهد هستیم آتش بس اعلام میکنند و اعتدال و میانه روی را پیش میگیرند تا به بهانه مخالفت با روحانی اصل مردم سالاری خدشه دار نشود.
اما اینکه برخی از دوستان با استقبال از رویکرد این بخش از جریان اصولگرایی پیشنهاد آغاز گفتوگوی ملی را مطرح کرده اند به نظر چندان سهل و ممتنع نمی آید. زیرا برای جریان تندرو اصولگرا آنچه اصل است موضوعاتی همچون امریکا ستیزی، صدور انقلاب و از بین بردن اسرائیل است و برای طرف مقابل آنچه اهمیت دارد، مردم سالاری، توسعه سیاسی، آزادی بیان و انتخابات آزاد.
بنابر این هر دو طرف از مواضع و اولویتهای هم خبر دارند.اما نکتهای که هر دو جریان بر آن وقوف دارند، این است که شرایط پیرامونی ایران، شرایط عادی نیست. در وضعیتی که امریکا و عربستان مترصد و در تلاش برای انجام تحرکاتی علیه جمهوری اسلامی ایران هستند؛ اینکه ما در داخل کشور وارد مجادلههایی اینچنینی شویم، نه مطلوب است و نه معقول. بنابر این برای صیانت از امنیت و منافع ملی کشور در این شرایط باید حداقل تحمل مان نسبت به یکدیگر را افزایش دهیم و این همان چیزی است که در مواضع اخیر چهرههای میانه روتر جریان اصولگرا مطرح و با استقبال چهرههای مطرح جریان حامی دولت مواجه شده است
- 13
- 1