نامه موسوی خوئینی ها را نجفی ندید بگیرد

روزی که سید حسن خمینی از در تمجید و تشویق مدیریت دوازده ساله محمدباقر قالیباف برآمد و پیرو آن از روزگاران شهر تهران با ریاست سردار تعریف کرد، بسیاری در عجب از این موضع گیری خمینی جوان بودند و می‌پرسیدند از چه روی است که یک روحانی اصلاح طلب که مطمئنا باید از حامیان روحانی باشد تا قالیباف؛ به جای انتقاد یا دستکم سکوت، اینگونه از قالیبافی که در ایام انتخابات ۹۶ همه کار کرد تا رای جمع کند، حمایت می‌کند و هندوانه به زیر بغل مدیر اصولگرایان می‌گذارد؟ با این حال سید حسن خمینی آن روز خوب یا بد، درست یا اشتباه در روز تجلیل از قالیباف از خاطرات مردم‌داری قالیباف سخن‌ها‌ گفت و در وصف کمالاتش حدیث‌ها‌.

آن هم در حالیکه تا قبل از انتخابات، شخصیت‌ها و رسانه‌های چپ، از مناظرات بگیرید تا سخنرانی‌ها‌، مدام از نحوه مدیریت قالیباف انتقاد می‌کردند. از املاک می‌گفتند، از پلاسکو، از بدهی‌ها‌یی که گاهی تا ۶۰ هزار میلیارد تومان ادعا می‌شد.

از ساخت و سازهای حاشیه‌دار، از تراکم فروشی‌ها و از خیلی مسائل مشابه.

صحبت‌های خلاف امواج آب سیدحسن را خیلی‌ها روی حساب یک بدرقه آبرومندانه و اخلاق مدارانه که باید از بیت‌ حضرت امام (ره) انتظار داشت، گذاشتند.

نامه‌ای پراشتباه

کمی بعدتر اما یکی دیگر از چهره‌ها‌ی برجسته اصلاح طلب در نامه‌ای به نجفی شهردار جدید تهران تعجب‌ها‌ را چند برابر برانگیخت (!) اینبار نوبت موسوی خوئینی ها‌ بود که از در عطوفت با قالیباف وارد شود آن هم افراطی‌تر (!)

او در نامه‌اش به شهردار جدید تهران خواست تا شهرداری جدید کاری به اتفاقات، مشکلات و خطاهایی که در مجموعه شهرداری رخ داده نداشته باشد و به کار خود بپردازد و به آینده بیندیشد. در آن نامه آمده بود:" در ماه‌های گذشته، اینجا و آنجا، همه سخن‌ها بر سر این بوده است که شهرداری در گذشته چه مشکلاتی به وجود آورده است و چه گرفتاری‌هایی را به ارث گذاشته است و...

درخواست بنده این است به جای آنکه در گزارش‌های خود به همشهریان تهرانی، فهرستی از مشکلات به‌جامانده از گذشته ارائه بفرمایید، به مردم نوید دهید که شهر شما را آبادتر خواهیم کرد.... در سال‌های گذشته، تهران را هر سال آبادتر از سال‌ قبل دیده‌ام.... آرزو می‌کنم و از خداوند می‌خواهم که جنابعالی یکی از مدیران شایسته‌ای باشید که سنت خوب قدردانی از کارهای خوب گذشته را با عملِ خود در جامعه رواج دهید. "

نامه سراسر تقدیر موسوی خوئینی‌ها‌ از قالیباف در اوج مسائلی چون بدهی‌ها‌ی چند ده هزار میلیارد تومانی شهرداری، مسئله املاک و اتهام‌زنی در انتخابات ۹۶، جای پرسش بسیاری داشت آنقدر که چهره‌های مختلف اصلاح طلب را به واکنش واداشت. اصلاح طلبان این حرکت موسوی‌خوئینی‌ها‌ را نامه‌ای شخصی و به دور از ارتباط با جریان‌ها‌ی اصلاح طلب معرفی کردند و این تعاریف او را نتیجه فراهم آمدن زمینه‌ای برای طلبکار شدن اصولگرایان توصیف نمودند.

راه تحقق شهرداری شیشه‌ای

تا اینکه خبر دستگیری عیسی شریفی، از مدیران و قائم مقام شهردار سابق تهران به سبب اتهامات مالی تایید شد.

در کنار تایید دستگیری قائم مقام سابق شهرداری تهران، از طی شدن مسیر پرونده املاک نیز سخن به میان آمده است. حال این سوال بیشتر پررنگ می‌شود که چرا امثال موسوی خوئینی‌ها از عدم اشاره به مشکلات شهرداری در ۱۲ سال گذشته و یا مسئولین و مدیران آن حرف زده و کاسه‌ای داغ‌تر از آش شده‌اند؟

اکنون ماجرای دستگیری یکی از مدیران شهرداری تهران و همینطور پرونده باز املاک شهرداری، بیش از گذشته نجفی و شهرداری جدید را مجاب می‌کند تا در راستای تحقق شهرداری شیشه‌ای که شعار آن داده شده است، هر تخلفی در گذشته را پس از اثبات برملا و در مقابل هر تخلفی در آینده ایستادگی کند. نه آنکه چشم به بدی‌ها و ناراستی‌های گذشتگان ببندد تا صرفا اخلاق جوانمردی را گرامی بدارد(!)

مگرنه آنکه اخلاق جوانمردی، پاسداری از حقوق مردم است و این مردم حقشان است که بدانند در کنار همه کارهای خوب، چه اتفاقات بدی برای شهرشان رخ داده و یا چه مدیرانی خیانت در امانت کرده‌اند؟

اکنون بد نیست تا نجفی نامه موسوی خوئینی‌ها‌ را ندید بگیرد و در راستای پیشرفت و تحقق شعار شهرداری شیشه‌ای ابتدا مشکلات گذشته را ریشه‌یابی کرده، برای حلش درمان بیندیشد و سپس نتایج آن را نیز به معرض عموم برساند.