اصولگرايی عليه اصولگرايی

سخنگوی جبهه پيروان خط امام و رهبری، بزرگ‌ترين جبهه اصولگرايي با ١٨ حزب و تشكل، براي دومين‌بار عليه ساير اصولگرايان سر به اعتراض برداشته است. كمال سجادي برخلاف محمدرضا باهنر، رئيس جبهه پيروان كه ترجيح مي‌دهد همچنان ميان‌دار باشد و به شكلي سخن بگويد كه نه سيخ بسوزد و نه كباب، تاكنون دو بار انتقادات صريحی به اصولگرايان و جمنا كرده است؛ بار نخست همان زمان انتخابات مجلس بود كه به‌شدت از سهم ناچيز جبهه پيروان در فهرست تهران در برابر سهم جريان‌هاي نوپايي مانند جبهه پايداري، ايثارگران و رهپويان انتقاد كرد و حالا هم از مشكلات ساختاری جمنا گفته و تلويحا به بازيگرداني احزابی مانند رهپويان و ايثارگران انتقاد كرده است.

سخنگوی جبهه پیروان با بیان اینکه پیش از این هم اعلام کردیم جبهه مردمی مشکل ساختاری دارد و دوستان قول دادند مشکلات را حل کنند، به ايلنا گفته است: با توجه به ظرفیت جبهه پیروان باید در میان اصولگرایان به اندازه این ظرفیت با آن برخورد شود نه اینکه احزابی که اعضای کمی دارند، یک‌مرتبه می‌آیند و کارهایی را انجام می‌دهند که بارها به آنها تذکر داده‌ایم». مقصود از «كارهايي» كه سجادي به آن اشاره كرده، همان فهرست مجلس تهران؛ يعني خروجي رئيسي از جمنا و دركل يعني شكست اصولگرايان است.

جريان‌های ريشه‌دار يا قديمي‌تر اصولگرايی، در ماجراي انتخابات گذشته، يا وارد بازي نشدند يا از نواصولگرايان بازي خوردند و زير يه‌خم آنها رفتند. حزب مؤتلفه از اول، ورودش به جبهه مردمي نيروهاي انقلاب، اماواگر داشت و بعد هم درون خودش دچار شكاف شد و آخر سر هم مشخص نشد ميرسليم نامزد حزب است يا شخصا وارد گود انتخابات شده است. آن‌طور كه از اخبار هم برمي‌آمد، از ميان پنج گزينه نهايي جمنا، به‌جز يكي، دو نفر آخر؛ يعني رئيسي و قاليباف كه اجماعي تقريبی را داشتند، انتخاب كسي مانند زاكاني، اماواگرهاي زيادي داشته است.

خبرها حاکی از آن بود كه جمعيت كنگره آخر جمنا براي انتخاب گزينه‌هاي نهايي انتخابات را حاميان جمعيت ايثارگران و رهپويان پر كرده بودند. همين ماجراهاست كه صداي سخنگوي جبهه پيروان خط امام و رهبري را درآورده كه «برخی فکر می‌کنند در فعالیت‌‌‌ها برادر بزرگ‌تر هستند؛ درصورتی‌که این‌گونه نیست و باید با همه عادلانه برخورد شود و با توجه به حد و وزنی که دارند، آنها را دید».

اعتراض او به اين است كه چرا تشكلي كه دارای ۱۸ تشکل سیاسی و حزب است و حتی برخی مانند مؤتلفه اسلامی که سابقه ۵۰ساله دارند، چندان درون بازي اصولگرايان جدي گرفته نشده‌اند. او گفته است: «مثلا بايد مشخص شود جبهه پیروان خط امام و رهبری با ١٨ حزب و تشکل عضو، چه جایگاهی در جمنا دارد یا اینکه در هر طرحی که برای انسجام جریان اصولگرایی وجود دارد چه جایگاهی دارد».

او با انتقاد از نقش افراد به‌جاي احزاب و جريان‌ها درون جمنا گفته است: «به طور مثال، اکنون جامعه اسلامی کارمندان، دارای مخاطبان فراوان و تعداد زیادی عضو کارمند و بازنشسته و تنها تشکل سیاسی کارمندی در کشور است که به فعالیت می‌پردازد؛ اما در جمنا به آن صورت که باید، به آن بها داده نمی‌شود. جای اقشار در جمنا کجاست؟».

بهروز نعمتي، نماینده نزديك به لاريجاني كه با ليست اميد وارد مجلس شد، هم پيش‌تر جمنا را باند خوانده بود. محمدحسن آصفری، یکی منتقدان جمنا، گفته بود: «جمنا نتوانسته همه نیروهای انقلاب را جمع کند؛ یعنی همه جریان‌های اصولگرایی را به آن اتحاد و انسجام برساند. یکی از دلایل این اتفاق، به خاطر بسته‌نگاه‌کردن جمنا است. جمنا اگر دایره را بازتر می‌کرد و بیشتر اجازه نظریه‌پردازی به افراد می‌داد، می‌توانست موفق‌تر باشد. در واقع یکی از دلایلی که جمنا نتوانست جاذبه‌ای در حد اعلا داشته باشد، نگاه بسته‌ای بود که نتوانست همه را جمع کند».

برخي معتقدند كه مأموريت جمنا كه يكباره با آغاز انتخابات رياست‌جمهوري سر برآورد، با پايان انتخابات رياست‌جمهوري هم قاعدتا به پايان رسيده است. جمنا در اغما يا ابهام عنوان‌هايي است كه مي‌شد براي اين جبهه استفاده كرد. همان روزهاي بعد از انتخابات، محمدرضا باهنر در پاسخ به اینکه آیا پس از شکست اصولگرایان در انتخابات اخیر، جبهه مردمی نیروهای انقلاب (جمنا) همچنان محوریت اصولگرایان را بر عهده دارد یا نه، گفته بود: «خیر؛ هنوز معلوم نیست. در حال بحث هستیم و احتمال تجدید سازمان وجود دارد. البته جمنا ظرفیت بزرگی است ولی کامل نیست و باید تکمیل شود».

اعضای شوراي مركزي جمنا، هرازگاهي مصاحبه مي‌كنند و از برنامه‌هاي آتي آن سخن مي‌گويند. بر اساس آخرين جلسه اين جبهه، قرار شده جمنا به‌زودی سند راهبردی خود را که به تصویب شورای مرکزی رسیده و شامل راهبردها و برنامه‌های عملیاتی است، ابلاغ كند و فعالیت خود را بر اساس رویکردهای جدید برآمده از تجربه گذشته و تحلیل درست از فرصت‌ها و تهدیدهای محیط شروع كند. مشخص نيست آن‌طور كه سجادي دغدغه دارد، نقش بدنه و قشر اصولگرا در تدوين اين سند راهبردي چقدر بوده يا اگر نبوده، بعد از اين نقش آن چطور ديده شده است!