حجتالاسلام و المسلمین محسن رهامی در گفتوگو با ایسنا، درباره تاثیر استعفای شهردار تهران بر جریان اصلاحات، اظهار کرد: این مساله واقعیت دارد که جریان اصلاحات همواره تحت فشار برخی نهادهای قدرت قرار دارد به طور مثال بعد از قضیه برج میلاد، شهردار به سرعت احضار میشود اما افرادی که به جریان اصولگرا منتسب هستند، اگر تخلفات خیلی بیشتری هم انجام دهند یا از تعقیب مصون هستند یا با تاخیر زیادی به تخلف آنها رسیدگی میشود.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: این موضوع کاملا قابل مشاهده است و همین فشارها بر فعالیت جریان اصلاحات تاثیر میگذارد و در مجموع خسارت این نوع برخوردها به کل کشور باز میگردد اما در موضوع استعفای شهردار تهران، عدم انسجام و مقاومت و ایستادگی شورای شهر و جریان اصلاحات هم بیتاثیر نبوده است. اگر شورا پختهتر و کارکشتهتر عمل میکرد یا احزاب اصلاحطلبی که بیشتر در شورا عضو دارند منسجمتر اقدام میکردند، فشارها نباید اینقدر بر شهردار تهران تاثیر میگذاشت. در استعفای نجفی اختلاف نظر اصلاحطلبان و عدم حمایت از نجفی هم تاثیرگذار بوده است. متاسفانه جریان اصلاحات و شورای شهر در این موضوع به موقع عمل نکردند.
این عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها با اشاره به اینکه سقف رای اصولگرایان در انتخابات شورای دوم و سوم تهران ۵۰۰ هزار رای بود، ادامه داد: در انتخابات شورای پنجم، اصولگرایان همین میزان رای به دست آوردند اما جریان اصلاحات رای بسیار بالایی به دست آورد و آرای خاکستری نیز به نفع جریان اصلاحات به صندوقها ریخته شد. پس از تشتت شورای اول تهران، حامیان جریان اصلاحات با صندوقها قهر کرده بودند اما در انتخابات شورای پنجم دوباره آنها با امید برای حل مشکلات پای صندوقهای رای بازگشتند اما اگر شورای شهر عملکرد خوبی نداشته باشد، ممکن است اصلاحات دوباره رای مردم را از دست بدهد.
این فعال سیاسی اصلاحطلب همچنین با اشاره به اینکه اکنون هفت، هشت ماه از انتخابات شورای شهر گذشته است اما برخی موضوعات مثل شهردار یا طرح ترافیک بلاتکلیف است، تصریح کرد: مردم میگویند در شورای شهر بلاتکلیفی وجود دارد. اصلاحطلبان باید بدانند سال ۹۸ با همین مردم سر کار دارند و من نگران این هستم که اگر این روند ادامه یابد شاید نتوانیم رای مردم را دوباره به دست آوریم.
وی در پاسخ به این پرسش که شما عدم انسجام اصلاحطلبان را عامل اصلی استعفای شهردار تهران میدانید یا فشارهای وارده بر وی، گفت: هر دو موضوع موثر است. خود نجفی هم باید مقاومت بیشتری میکرد. شورای شهر هم باید به جدیت پاسخ صحبتهای دادستان را میداد زیرا استعفای دوم بلافاصله پس از اظهارات دادستان انجام شد. شاید صحبتهای دادستان تاثیری بر استعفای دوم نجفی نداشت اما اینگونه در جامعه القا شد که پس از اظهارات دادستان، شورای شهر استعفای شهردار را پذیرفت. اگر نجفی به خاطر بیماری نمیتوانست کار کند باید همان استعفای اولش پذیرفته میشد نه اینکه پس از اظهارات دادستان بلافاصله استعفای دوم مطرح و پذیرفته شود. بیماری نجفی هم آنگونه نبود که به استعفا نیاز داشته باشد.
رهامی در ادامه بیان کرد: اکنون در جامعه این تلقی وجود دارد که جریان اصلاحات نمیتواند از آرای مردم صیانت کرده و منسجم عمل کند، چنین تجربهای هم در شورای اول شهر تهران وجود داشته است بنابراین اصلاحطلبان باید برای این مسائل فکری کنند و پاسخ جدی نسبت به عملکرد خود برای انتخاباتهای بعدی داشته باشند. اکنون مطرح میشود که اصلاحطلبان وقتی در انزوا هستند، اجماع دارند ولی وقتی به قدرت میرسند دچار تشتت میشوند.
این فعال سیاسی در پایان تاکید کرد: رای مردم به لیست اصلاحطلبان در انتخابات شورای شهر مساله کم اهمیتی نیست که بتوان از آن به راحتی عبور کرد، مردم دنبال حل مشکلات شهر تهران هستند ولی هنوز هیچ کدام از مسائل کلان شهر تهران حل نشده است.
- 18
- 5