هزینه‌های سیاسی پایداری‌ها را چه کسی پرداخت می‌کند؟

به گزارش نامه نیوز، پایداری در آستانه انتخابات مجلس نهم اعلام موجودیت کرد. آیت الله مصباح یزدی همان زمان تشبیهی به کار برد و گفت «سلایق اصولگرایی همچون دوایر متحدالمرکز هستند که برخی سلایق به مرکز نزدیک و برخی دیگر دور هستند». پایداری نیز محور حرکت خود را آیت الله مصباح یزدی اعلام کرد و با پروپگاندای زیاد بدون توجه به دیگر سلایق به اکت انتخاباتی مشغول شد، آنقدر بی ترمز جلو رفت که سایه سنگین روی تلاش دیگر اصولگرایان انداخت.

جبهه پایداری در غیاب اصلاح طلبان کوشید، قطب سیاسی مقابل عقلای اصولگرا شود و تک تک کرسی های قدرت را در اختیار بگیرد اما در همان گام نخست به دیوار سفت خورد و نتوانست فراکسیون اکثریت پارلمان را تشکیل دهند بنابراین به طرف حدادعادل رفت و با یاران او وارد ائتلاف شد تا حداقل لاریجانی را از ریاست به پایین بکشد. جالب آنکه این فراکسیون ائتلافی به سختی ۱۰۰ عضو پیدا کرد .

در انتخابات هیأت رئیسه مجلس، رأی اعتماد به کابینه حسن روحانی  پایداری ها آنقدر آش تندروی را تند کردند که حتی چشم دیدن همدیگر را هم نداشتند. همین شد که دوره به دوره نیروهای سرشناس آنها ریزش کردند. کوچک زاده و رسایی در فاز نخست و نبویان، لنکرانی و زارعی در فاز دوم از پایداری جدا شدند، ترجیح دادند دیگر زیر تابلوی پایداری نباشند.

حتی نقل قولی از یک چهره سرشناس جداشده از پایداری است که گفته «احساس کردم دارد از نام من سوءاستفاده می شود». اصولگرایان هزینه‌های هنگفتی بابت تندروی‌های پایداری دادند چون افکارعمومی پایداری را به مثابه گفتمان اصولگرایی شناخت و در انتخابات ۹۲، ۹۴ و ۹۶ به این مسئله واکنش نشان داد.

اما این باخت های سریالی برای پایداری درس عبرت نشد، عناصر این گروه امروز به فکر استیضاح ظریف و لاریجانی هستند و با خوشحالی در قالب مصاحبه و توئیت اعلام می کنند، به این خیال که افکارعمومی با آنها همراه است، غافل آنکه وارد بازی همه سر باخت شدند.

اما در موضوع استیضاح وزیرخارجه چه اتفاقاتی ممکن است رخ دهد:

۱- ظریف رای بیاورد: در این حالت افکارعمومی چنین برداشت می کنند که مجلس حرف ظریف را درباره پولشویی قبول دارد.

۲- ظریف رای نیاورد: افکارعمومی خواهند گفت مجلس از مصداقهای حرفهای ظریف در باره پولشویی است.

۳- استیضاح پس گرفته شود: افکارعمومی می گوید، نمایندگان استیضاح کننده کم آوردند و از ترس افشاگری بیشتر، پا پس کشیدند.

در همه موارد بالا، باخت با پایداری است .

البته هزینه این باخت را فقط پایداری ها نباید هزینه اش را بپردازند بلکه کل جریان اصولگرایی دچار دردسر می شود.