روز گذشته معاون بینالملل حزب موتلفه با بیان اینکه اصلاحطلبان میبایست روشهای دیگری را برای انتخابات آینده اتخاذ کنند، مدعی شد: به نظر میرسد میخواهند بیشتر روی خانمها کار کنند و همچنین روی موضوعاتی که بتوانند دوقطبی بیشتری را در جامعه ایجاد کند، کار خواهند کرد.
حمید رضا ترقی افزود: اصلاحطلبان بیشتر از شیوههای رقیبهراسی و اینکه جامعه را نسبت به رقیب دچار نگرانی کنند، برای موفقیتشان در انتخابات پیش رو بهره خواهند برد.
به علاوه اینکه میخواهند در برخی از نقاط سرلیستی داشته باشند که دیگر اعضای لیست را به دنبال خود بکشاند. این فعال سیاسی اصولگرا درباره میزان اقبال اصلاحطلبان در انتخابات آینده گفت: طبیعتا اینگونه نیست که هیچ اقبالی به آنها وجود نداشته باشد، بالاخره یک تعدادی طرفدار دارند.
مخالفت موتلفه با بهارستانی شدن زنان
در حالی که بر خلاف گذشته اکنون به توانایی بیش از هر مولفه دیگری در سپردن کرسیهای مسئولیت تاکید میشود اما ظاهرا در حزب موتلفه اسلامی جنسیت از اهمیت برخوردار است و زنان کماکان به عنوان بازیکن ذخیره فعالیتهای سیاسی شناخته میشوند. حتی در درون این حزب هم برابری زن و مرد قابل مشاهده نیست چنانکه در دهمین کنگره این حزب از میان ۳۵ عضو منتخب شورای مرکزی تنها ۴ کرسی به زنان اختصاص پیدا کرد. حضور زنان در شورای مرکزی حزب موتلفه پیش از سال ۹۰ یک رویا بود و از اظهارات اعضای این حزب عدم توجه به توانایی زنان در موتلفه مشهود است چنانکه مرحوم حبیبا... عسگراولادی در سال ۹۱ گفته بود: «بانوان و جوانان باید در مجمع عمومی آینده حزب موتلفه اسلامی مورد توجه قرار گیرند.»
که رسانه شهرداری از تیتر «آیا زنان برای اولین بار به شورای مرکزی حزب موتلفه راه مییابند؟» برای انتشار اظهارات عسگراولادی استفاده کرده بود. البته موتلفه به حواشی موضوعات مرتبط به زنان توجه دارد. چنانکه اسدا... بادامچیان از اعضای باسابقه موتلفه گفته است: «در موتلفه گفتیم اگر کسی ضرورتا و به طور رسمی زن دوم بگیرد مشکلی نیست. اما اگر کسی مخفی و بیسروصدا و هوسی زن اختیار کند موتلفه با او برخورد میکند. اگر کسی در موتلفه صیغه کند اخراج میشود».
یا مثلا در موضوع حجاب زنان بود که مرحوم نبیحبیبی دبیرکل سابق این حزب در سال ۸۹ در نامهای به محمود احمدینژاد رئیسجمهور وقت کشور نوشت: «الزام رعايت حجاب اسلامي از طرف بانواني كه به لحاظ شغلي در استخدام دولت جمهوري اسلامي هستند -حداقل در محيط كار- هم يك خواست عملي است و هم هيچگونه عارضهاي براي دستگاه اجرايي ندارد.» در نهایت باید توجه داشت که زنان حزب موتلفه هم چندان تحرکی برای سهمخواهی و برابری در تقسیم کرسیهای تصمیمگیری در این حزب ندارند و در بیانیه یا فراخوانهایی که صادر میکنند به تواناییهای خود برای در اختیار گرفتن مسئولیت اشاره نمیکنند که دلیل این خودداری شاید پذیرش خود به عنوان جنس دوم باشد که در نگاه سنتی برخی اعضای موتلفه نمایان است.
تحریف تاریخ؟
نکته قابل تامل آنجاست که برخی اعضای موتلفه برای توجیه بیتوجهی به زنان به تحریف تاریخ میپردازند مانند ترقی که میگوید: «باید جایگاه زنان را در مناسبات اجتماعی و سیاسی محترم بشماریم، اگر فرآیند تحول زنان در جامعه را مورد توجه قرار دهیم آنگاه متوجه میشویم که در دهه ۶۰ کسانی که از کشور مهاجرت کرده بودند شروع به مخالفت با زنان ایرانی کردند.
زنان در ابتدای دولت اصلاحات در اولویت نبودند اما با این وجود که از آنها به عنوان یک ابزار تبلیغاتی استفاده شد بازهم از دیدگاههای فمینیستی حمایت شد، در مقابل اصولگرایان بعد از اصلاحات با یک نگاه اسلامی به زنان نگاه کردند، اگر ما رشد قابل توجهی را نسبت به زنان در چهار دهه گذشته میبینیم آن را مرهون امام راحل و رهبر معظم انقلاب هستیم. ما امروز باید سهم زنان نخبه را در امر تصمیمگیریها بیشتر کنیم، در واقع حضور زنان در پستهای کلیدی میتواند کمک کند و لازمه آن هم خودباوری زنان است». ظاهرا ترقی فراموش کرده که دولت اصلاحات اوج حضور زنان توانمند در مناصب مدیریتی و تصمیمسازی برای کشور بود و همفکران او بودند که با این حضور مخالفت میکردند.
بهارستان حق زنان است
آنچه اکنون مورد انتقاد ترقی قرار گرفته بها دادن اصلاحطلبان به نقش زنان در سازندگی کشور است و برای کاستن از انتقاد زنان اصولگراست که چنین ادعا میکند اصلاحطلبان برای انتخابات مجلس یازدهم روی زنان سرمایهگذاری میکنند. در صورتی که زنان همواره در جریان اصلاحات مورد توجه بودند و نیازی نیست که حضور آنها در لیست انتخاباتی به عنوان یک امتیاز به آنها تلقی شود. چندی پیش هم پروانهسلحشوری نماینده مجلس خبر از تلاش برای اختصاص ۲۰ درصد کرسیهای بهارستان به زنان داده بود.
یاسمین طالقانی
- 16
- 5