«احمد زیدآبادی»، فعال سیاسی اصلاحطلب، درباره مطلب اخیر نشریه خط حزب الله درباره وقایع ۸۸ که در بخشی از این گزارش اشارهای به گزارش دروغ و خلاف واقع سعید مرتضوی درباره اتفاقات کهریزک به رهبری کرده بود، به خبرنگار سیاسی برنا گفت: به تعبیری یک روده راست در شکم سعید مرتضوی نمیتوان پیدا کرد. این واقعیتی است که همه آن را میدانند. برای مرتضوی، دروغ گفتن بسیار آسان و دم دستی بود. در اولین برخوردی که با او داشتم تصور میکردم چون قاضی است دارای شان و موقعیت خاصی است. از این رو باید یکسری آداب را رعایت کند اما زمانی که او را دیدم همان جملهای که امام حسین (ع) فرمودند را به زبان آوردم.
او افزود: از این رو دروغ گفتن برای او بسیار آسان بود. بسیاری هم غیر از متهمانی که با او سر و کار داشته اند، علناً به دروغگویی او شهادت دادهاند. آقای شکوریراد در آن زمان که آقای مرتضوی بر سر کار بود نامهای در همین مورد منتشر کرد. همچنین آقای خوشوقت نیز درباره مرتضوی چنین صحبتهایی را مطرح کرده بود. در نتیجه دروغگویی سعید مرتضوی امرز مشهور و عادی بود چراکه او به راستگویی و رفتار و گفتار صادقانه پایبندی نداشت. او در واقع هر چیزی که فکر میکرد به او کمک میکند انجام میداد.
زیدآبادی درباره پیگیری قضایی این دروغها به ویژه دروغ به رهبری از سوی سعید مرتضوی نیز بیان داشت: از نگاه من، همین که این گونه افراد را از مقام و موقعیتی که دارند برکنار کنند و روشن شود که چه جنس آدمی بوده اند کافی است. نیازی به انتقام جویی نیست. با این حال نباید از یاد برد که رفتار او صدها حق را از افراد حقیقی ضایع و تباه کرده است که به هر حال برخی از آنها ممکن است پیگیر احقاق حق و شکایت از او باشند که در کشور ما طبعاً به جایی نمی رسد. به هر حال فردی که دروغگو است به همه دروغ میگوید نه اینکه با یک فرد صادق و با سایرین ناصادق نباشد.
او تاکید کرد: اگر پیگیری قضایی این گونه افراد برای کشف حقیقت باشد مفید است. به عبارت دیگر در همین حدود که حقیقت افشا شود و دیگران نیز فکر نکنند وقتی در جایگاهی قرار میگیرند مصونیت دارند و میتوانند به صورت دلخواه خود رفتار کنند. این پیگیری قضایی از این جهت خوب و مفید است. همین که حقیقت برملا شود کفایت میکند. اینکه فردی با این کیفیت از رفتار و شأنیت، در مدتی طولانی قاضی پروندههای مهم سیاسی و مطبوعاتی و همچنین دادستان شهری مثل تهران در دورهای حساس و همراه با اعتراضات خیابانی بوده، جای تامل بسیار دارد. از این رو باید ساز و کاری که به چنین فردی اجازه رشد داده است مورد حلاجی قرار گیرد.
این نکته بسیار مهمی است. باید بررسی شود چه اتفاقی رخ داده است که فردی که برای مثال دادیار دادگاهی در شهر بابک یکی از شهرستانهای استان کرمان بوده است تا جایی رشد میکندکه در جایگاه دادستانی قرار میگیرد بدون اینکه دارای سابقۀ حقوقی، شم حقوقی و یا شأنیت قضایی خاصی باشد. در واقع او صرفاً به دلیل همین رفتارش رشد کره است و باید با صدای بلند پرسید: چرا؟ چه کسانی و برای تأمین چه نوع منافعی چنین آدمی را تا آن سطح برکشیدند؟ من از او واقعاً به رغم همۀ آزار و اذیت اش کینه ای به دل ندارم اما مرتضوی فرد واقعاً توطئهگر و دروغگو بود و هزینه های زیادی به افراد و کشور وارد کرد. اگر قرار است موضوع دروغگویی او مورد توجه برخی نهادها قرار گیرد به تبع آن باید دلیل برکشیدن او هم مورد توجه جدی قرار گیرد.
زیدآبادی خاطرنشان کرد: سعید مرتضوی فقط یک مورد استثنایی نیست و موارد بسیاری مانند او وجود داشته و دارند. در واقع من وقتی در سال ۷۹ رفتار سعید مرتضوی را از نزدیک دیدم دیدم برایم تکان دهنده بود و به این نتیجه رسیدم انتقاداتی که ما مطرح میکردیم تا چه اندازه بجا و درست بوده است. به عبارت دیگر در واقع مواجهه با سعید مرتضوی موجب شد روی اعتقاداتم استوار و راسخ شوم. در حالی که بازجوها تلاش میکردند اراده و باور ما را نسبت به آنچه گفته بودیم سست و ضعیف کنند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب درباره واکنش احمدینژاد به دروغهای سعید مرتضوی نیز گفت: در سال ۸۸ که آقای مرتضوی دادستان تهران بود از دسترس ما خارج بود. نمیدانم نقش مرتضوی در نوع بازجوییهای ما تا چه اندازه بود؟ اما کل آن دادگاههای علنی که برگزار شد به گونهای بود که از قبل برگزاری آنها نیز به زندانیان تمرین می دادند که حتی چه فیگوری بگیرند، من حدس می زنم زیر سر مرتضوی بوده باشد چون او در توطئهگری نظیر نداشت!
این فعال سیاسی اصلاح طلب تصریح کرد: احمدینژاد پس از اینکه سعید مرتضوی مورد خشم آقای آملی لاریجانی، رییس وقت قوه قضاییه قرار گرفت، متحد مرتضوی شد و تا آخرین لحظه نیز با او رابطۀ حمایتی و نزدیکی داشت و حتی به نظرم شریک مرتضوی در آن دام گذاری برای برادر لاریجانی ها شد.
گفتنی است هفتهنامه خط حزبالله هفته گذشته، درباره گزارش دروغ سعید مرتضوی درباره اتفاقات کهریزک به رهبری، در مطلبی نوشت: به گفته یکی از معاونین دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی، قبل از حادثه کهریزک گزارشی به رهبر انقلاب میدهند که وضع آنجا نامناسب است؛ ایشان دستور بررسی میدهند. این دستور، به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی و قوه قضائیه برای پیگیری ارجاع میشود.
آقای مرتضوی دادستان وقت تهران مدعی میشود ما بررسی کردیم، اینطوری نبوده است ولی بعدها کمیتهای که آقای وحیدی وزیر اسبق دفاع هم عضوش بوده، پس از بررسی موضوع اعلام میکنند وضعیت کهریزک نامناسب است. با این سابقه، پس از انتقال برخی از بازداشتشدگان تظاهرات ۱۸ تیر ۸۸ به کهریزک، وقتی آقا از موضوع مطلع میشوند، بلافاصله از طریق آقای حجازی به آقای جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی پیغام میدهند: «شنیدم عدهای در آنجا هستند، بگویید ولو اینکه جای دیگر هم برای نگهداری ندارند، همه را آزاد کنند.»
- 21
- 4