نامه حزب اعتماد ملی به حسن روحانی درباره کرونا

به گزارش سایت رسمی حزب اعتماد ملی متن کامل این نامه تفصیلی به شرح زیر است:

جناب آقای حسن روحانی

رئیس جمهور اسلامی ایران

سلام علیکم

قانون اساسی، که جنابعالی در مقام رئیس جمهور ملت ایران، در پیشگاه مردم و در حضور نمایندگان آنان و مقامات ارشد قضایی بدان سوگند تعهد و وفاداری یاد کرده اید، مهمترین میثاق ملی و راهنمای روزهای سخت و تلخ و شیرین دولت و ملت است. مناط و معیار تعهد به رعایت حقوق ملت، همین سند ملی قانون اساسی توسط دولت و ملت به صورت توأمان است.

بنابر این آنگاه که چالشی در نظام های تصمیم گیری و اجرایی رخ می دهد، باید با پرهیز از انکار و احاله به توطئه بیگانگان و تلاش برای پرده پوشی و کتمان ، پیش از هر اقدامی باید کوشش ها را در مسیر حل مسأله، طلب همکاری و پاسخگویی صادقانه به ملت متمرکز کرد.

« برای خدا پایدار و استوار بوده و به عدالت و راستی و درستی گواه باشید، عدالت کنید که به تقوا نزدیکتر است ، و از خدا بترسید » (مائده ۵)

سخن به پرسش های انباشته شده در خصوص ناکارآمدی، مسئولیت ناپذیری نهادی و شخصی و تعلل و ضعف سیستمی در مواجهه با مصایب بی وقفه ملت بر می گردد.

مهمترین پرسش روزمره مردم این است:

آینده چه می شود؟

واقعا این سوال ملی در همه جا فریاد زده می شود؛

پاسخ کو!

آقای روحانی، مردم و نخبگان می پرسند، چرا رئیس جمهور این چنین عمل می کند؟

روحانی چرا رئیس جمهور شد؟

چون پیامی متفاوت از تحلیل ها و پیام های رسمی و رایج حکومتی به جامعه داد.

ولی اکنون چرا روحانی به انکار کننده، توجیه گر و بی توجه به ضرورت ها و فوریت ها و بریده از متن واقعیت جامعه بدل شده است؟!

انتظار داریم، حتی اگر برای یکبار هم که شده، حاکمیت بدون انواع پیشداوری ها، در آینه کرونا و فراگیر شدن آن، به واقعیت عملکرد خویش بنگرد و تلاش کند که چاره ای برای کشور بیابد و از جمله به ضرورت ها و فوریت های زیر بیاندیشد:

۱) ضرورت درک و همکاری با جهان، به مثابه یک سیستم: پیام پاندمیک شدن(همه گیری جهانی) کرونا ویروس، یک چیز است، بدون همکاری با نظام جهانی کنونی، نه تنها نمی توان پیشرفت کرد، بلکه حتی نمی توان حتی زندگی کرد. چرخش سیاستی در دشمن تراشی و دشمن سازی جهانی از هر اقدامی واجب تر است.

۲) ضرورت پرهیز از تخریب بیش از پیش بسترهای همکاری بین المللی: این یک فوریت است که کشور به پویش های جهانی برای مبارزه با این پدیده بپیوندد و نسبت به ترمیم اعتماد همکاری با مجامع جهانی و سازمان های بین المللی از جمله سازمان های داوطلبانه خوش نام نظیر پزشکان بدون مرز و صلیب سرخ و هلال احمرها بپردازد.

۳) ضرورت تحلیل و سیاستگذاری مبتنی بر واقعیت: نگاه و تحلیل واقعیت از پس عینک انواع ارزش ها، ترس ها، توهمات، امیدها تعهدات، منافع، آرزوها، سوابق و تعلقات و پیش فرض ها نسبت به رخدادها موجب می شود که نتوان درک درستی از واقعیت بدست آورد و تصمیم گیری بدون فهم واقعیت به مثابه امر ریاضی و فیزیکی می تواند نتایج غیر قابل پیش بینی داشته باشد.

۴) ضرورت علم باوری و مرجعیت علمی و کارشناسی در خصوص تحولات جاری کشور: آقای رئیس جمهور، علمی بنام مدیریت وجود دارد، علمی بنام سیاست وجود دارد، علمی بنام دیپلماسی وجود دارد، علومی بنام بهداشت و درمان وجود دارند. این علوم تنها متعلق به جهان غرب نیست، اینها میراث تاریخی همه جوامع انسانی هستند. لطفا پس از چهار دهه سعی و خطا و از میان رفتن منابع کشور، موضوع مدیریت بر مبنای اصول علمی پذیرفته شده را مبنای سیاستگذاری قرار دهید.

۵) ضرورت پایان دادن به بحران ناکارآمدی نهادی حاکمیت و دولت در خصوص زنجیره مسائل و مصائب و درس آموزی و عبرت گیری از رخدادهای دردناک سال ۱۳۹۸:

ناکارآمدی سیستمی در مدیریت به موقع بارش های فصلی فرودین ماه ۹۸

ناکارآمدی در مدیریت موضوع افزایش قیمت بنزین؛ شورش و آشوب های آبان ماه و ابهامات و لاپوشانی ها به امید فراموشی تاریخ و جامعه آنهم در عصر اطلاع رسانی

ناکارآمدی نهادینه شده در تنظیم ارتباطات با همسایگان و قدرت های خارجی و شهادت فرمانده ارشد نظامی کشور

ناکارآمدی فنی و نهادی و ساقط کردن هواپیمای اوکراینی و کشته شدن حدود یکصد و هفتاد سرنشین إن که اکثرا از نخبگان ایرانى مهاجر بودند و قراردادن بی سرانجام حکومت و کشور در برابر جامعه جهانی و ملت

برگزاری انتخابات بی رونق مجلس

ناکارآمدی در تنظیم مناسبات و مدیریت حمل و نقل و نیز مدیریت به موقع بحران اشاعه کرونا ویروس

ناکارآمدی و انفعال و نیز مسئولیت ناپذیری در مدیریت بحران جاری کشور

۶) ضرورت شفافیت با مردم به عنوان تنها راه بازگشت حاکمیت به مسیر درست است: ضرورت دارد در عصر رسانه همه نهادها، از جمله دولت دست از پنهانکاری، انکار، توجیه  واقعیت های جاری جامعه بر دارد.

۷) ضرورت شنیدن صدای نخبگان به عنوان نمایندگان عرفی جامعه: در کشوری که سازمان های گوناگون کشوری و امنیتی اجازه ای برای شنیده شدن صدای آزاد ملت را نمی دهند، انتظار دردهای جاری جامعه، پیش از عفونی شدن و سر برآوردن نباید داشت، لطفا صدای نخبگان را بشنوید و جدی بگیرید.

۸) ضرورت تعهد به سوگند خود به قرآن کریم برای نجات نهادهای انتخابی از بی اعتباری: بی اعتبارسازی صندوق رای ناشی از نادیدن نمایندگان مردم و بی اثر کردن تصمیمات ایشان و نیز عملکرد غیر مدبرانه در برابر مجموع ناملایمات پیش آمده، به ویژه در ۲ سال اخیر، واجد مسئولیت هایی است که در پیشگاه خداوند و ملت پاسخگویی می طلبد.

۹) ضرورت بازنگری و تغییر در سیاست های اساسی کشور و تن دادن به انعطاف و اصلاح.

۱۰) ضرورت نجات حاکمیت و دولت از عقب ماندگی: حکومت و دولت نه تنها از جامعه عقب ، بلکه بخش های ستادی پایتخت از بخش های ستادی خود در شهرستان ها هم عقب مانده تر است. قضایای جاری در خصوص قرنطینه و اقدامات خوجوش مردمی و ناگزیری برخی مقامات محلی نشان داد چقدر حکومت و دولت از مردم عقب تر است.

۱۱) ضرورت اجتناب از ناامید کردن بیش از پیش ملت: این امر عواقب دردناک و غیر قابل جبرانی دارد.

۱۲) ضرورت اجتناب از اصرار بر اتلاف سرمایه اجتماعی و نهادی کشور: دولت اتلاف سرمایه های اجتماعی کشور را به عنوان بزرگترین تهدید امنیتی ایران جدی بگیرید.

۱۳) اهتمام در حفظ همبستگی ملی و بستن واقعی مسیرهای مداخلات بیگانگان: ایزوله شدن افراد و حجم حیرت انگیز داده هایی که ذهن افراد جامعه را درگیر کرده است حیرت انگیز و ناتوانی و ناکارآمدی سیستم در اقناع افکار عمومی و امیدبخشی موجب وضعیت خطرناکی در فروپاشی همبستگی اجتماعی و باز شدن گسل های هویتی و باز شدن راههایی برای هجوم بداندیشان به لایه های درونی تر جامعه باشد.

جمهوری اسلامی متعلق به هیچ فرد، قشر و گروهی نیست، از آن همه ملت ایران است لطفا به نجات ایران بیاندیشید.

حزب اعتماد ملی

هشتم فروردین ۱۳۹۸