از حرمسراهای متعدد تا کلکسیون خودروهای لوکس و مهمانی های مجلل با حضور مایکل جکسون و پاملا اندرسون

برای دهه ها او را خداوندگار زیاده روی می دانستند. حسن البلقیه، سلطان برونئی، ثروتمندترین مرد کره زمین برای چندین سال، خوب می دانست که چگونه ثروت هنگفت خود که از ذخایر نفتی این کشور کوچک در جنوب شرقی آسیا بدست آمده بود را برای خوشگذرانی و البته در کنترل داشتن تمام قدرت سیاسی و اقتصادی در کشور به کار گیرد.

اما اکنون، این سلطان ۷۲ ساله کشور سابقاً تحت الحمایه بریتانیا، یک بار دیگر و این بار به خاطر دلیلی کاملاً متفاوت در صدر اخبار رسانه ها قرار گرفته و دولت ها و فعالان اجتماعی از سراسر جهان به خاطر تصمیم او مبنی بر بکارگیری قانون مجازات بر اساس شریعت، مانند اعدام و سنگسار برای زنا یا همجنسگرایی یا قطع عضو برای دزدی به شدت او را تحت فشار قرار داده اند.

منتقدان می گویند که این حرکت به سمت سختگیرانه ترین قرائت از قوانین شریعت نشان دهنده افزایش تاثیر اسلام محافظه کارانه در جنوب شرق آسیاست و تاکیدی است بر این رویه که پادشاهان و سلاطین سالخورده کشورهای اسلامی این منطقه می خواهند میراثی مذهبی از خود برای جبران حاشیه های خانوادگی به جای بگذارند. متیو وولف، موسس گروه حقوق بشری The Brunei Project می گوید: «سلطان اکنون سال هاست که در این مسیر گام بر می دارد و خانواده او نیز همیشه تمیزترین اعتبار را نداشته اند.

بدون شک، افراد زیادی هستند که در مورد دورویی در قوانینی که سلطان و دولتش در حال اجرا کردن هستند صحبت می کنند، در حالی که خانواده او در گذشته دیده شده اند که این قوانین را با برخی از رفتارهای عتیقه خود زیر پا گذاشته بودند. بسیاری این کار را نوعی جبران مافات و شاید بجای گذاشتن میراث از خود می دانند».

در طی یک سخنرانی نادر برای عموم مردم در هفته گذشته، سلطان حسن البلقیه اعلام کرد که قوانین مجازات در کشورش به سمت قرائتی محافظه کارانه تر از اسلام رفته و به مردمش اعلام کرد که او می خواهد «آموزه های اسلام را در این کشور قوی تر و مشهودتر» ببیند و در ادامه افزود که «این سیستم حقوق تمامی مردم را بدون توجه به نژاد و دین آن ها حفاظت و تضمین خواهد کرد». این پیامی است که با سبک زندگی گذشته سلطان و برادرش، شاهزاده جفری بلقیه کاملاً در تضاد است. در طی دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، همه از مهمانی های بزرگ و پر عیش و نوش، هزینه های مولتی میلیون دلاری و حتی راه اندازی یک حرمسرا در قصرشان حرف می زدند. آن ها مالک هتل هایی مجلل در لندن، پاریس و نیویورک هستند.

حسن البلقیه و برادرش، جفری

جفری نیز یک قایق تفریحی بسیار مشهور و دو کشتی کوچکتر دارد که نام آن ها را از اعضای بدن زنان گرفته است. این دو برادر همواره به عنوان انسان هایی خوشگذران شناخته می شده اند. بریجت ولش، کارشناس مسائل جنوب شرق آسیا و استادیار علوم اقتصاد در دانشگاه جان کابوت، می گوید: «سلطان برونئی و برادرش شاهزاده جفری به خاطر حرمسراها، زیاده روی هایشان در خرید ماشین و سوء استفاده های جنسی شان مورد توجه قرار گرفته بودند. تمام این زنان در دهه ۱۹۸۰ به برونئی می آمدند از این رو تصویر عیاشانه ای که از این دو برادر ترسیم می شد بسیار فراگیر بود».

در درون حرمسرای سلطان

یک زن آمریکایی به نام جیلین لورن، در کتاب زندگینامه ای خود با عنوان «برخی دختران: زندگی من در حرمسرا» (Some Girls: My Life in a Harem) ادعا م یکند که در اوایل دهه ۱۹۹۰ که ۱۸ سال داشته و در رویایی بازیگر شدن در نیویورک به سر می برده به عنوان یکی از ۴۰ زن حرمسرای شاهزاده جفری استخدام شده است. او می گوید که به مدت ۱۸ ماه در حرمسرای شاهزاده بوده و دومین زن مورد علاقه وی به مدت یک سال بوده است. لورن در مصاحبه ای که در سال ۲۰۱۱ با سی ان ان داشته در مورد او چنین می گوید: «او دیوانه و فاسد است. در آن زمان برایم جذاب بود، اعتمان به نفس، کاریزما و بی پروایی اش».

در سال ۲۰۱۵، این زن آمریکایی در یک مستند به نام «۶۰ Minutes Australia» او را «سلطان عیاش» خواند و ادعا کرد که صدها مورد رابطه جنسی با شاهزاده جفری و یک مورد نیز با سلطان حسن البلقیه داشته است. او گفت که کتابش در برونئی اجازه چاپ ندارد. لورن در مصاحبه خود در می ۲۰۱۴ نیز چنین گفته است: «من شاهد این واقعیت هستم که سلطان عیاشی می کرد و مرتکب زنا می شد و سرراست و بی شیله پیله زندگی نمی کرد». وی می گوید بعد از شنیدن اخباری در سال ۲۰۱۳ مبنی بر این که برونئی قصد دارید قوانین مجازاتی سختگیرانه ای را اعمال کند تصمیم به افشای داستان خود گرفت: «شاید این نمایانگر روشی باشد که بسیاری از افراد در قدرت به آن شکل رفتار می کنند که یک قانون برای آن ها و یک قانون دیگر برای تمامی مردم است، مردمی که پول و قدرت زیادی ندارند».

شانون مارکتیک

دولت برونئی اما تمامی این ادعاها را رد کرده است. یکی دیگر از کسانی که ادعا می کند به استخدام حرمسرای سلطان برونئی و برادرش درآمده، شانون مارکتیک، دختر شایسته ایالات متحده در سال ۱۹۹۲ است که در سال ۱۹۹۸ سعی کرد سلطان برونئی و شاهزاده جفری را در کشورش به دادگاه بکشاند، با این ادعا که به مدت ۳۲ روز در قصر سلطان مورد بدرفتاری و تحقیر قرار گرفته و به معنای واقعی کلمه زندانی آن ها بوده است. بر اساس اسناد دادگاه، مارکتیک گفته که ۳۰ تا ۱۰۰ زن در هر لحظه در قصر سلطان برونئی حضور داشته اند، برخی از آن ها می دانستند که برای داشتن رابطه جنسی استخدام شده و برخی دیگر مانند خود او بر این باور بودند که برای اجرای برنامه های قانونی نمایشی و تبلیغاتی با دستمزد روزانه حدود ۳٫۰۰۰ دلار به آنجا فرا خوانده شده بودند.

در این اسناد چنین آمده است: «پرسنل قصر به پلینتیفس گفتند که در مهمانی ها و مراسم شبانه در دیسکوها شرکت کند، جایی که سلطان، جفری و دیگر دوستان مردشان، ظاهراً، زنانی که می خواستند با آن ها رابطه جنسی داشته باشند را انتخاب می کردند». این دو برادر چنین ادعاهایی را کذب دانسته و سلطان نیز گفته که حتی مارکتیک را ملاقات نیز نکرده است. در نهایت دادگاه به خاطر جایگاه این دو برادر به عنوان حاکمان یک کشور و مصونیت قضایی شان، آن ها را از مجازات مبرا دانست.

اسراف و زیاده روی در سبک زندگی

در آن دوران به نظر می رسید که این برادران غیرقابل پیگرد بوده و کسی نمی تواند به آن ها دست بزند. در سال ۱۹۹۶، سلطان یک مهمانی بزرگ به مناسبت تولد ۵۰ سالگی اش برای پایان دادن به تمام مهمانی هایش برگزار کرد و مهمانانی از سراسر جهان برای شرکت در یک ضیافت مجلل دو هفته ای به قصر سلطان سرازیر شدند، مهمانی که شامل یک ضیافت شام برای ۳٫۰۰۰ نفر، یک کنسرت ویژه و خصوصی از مایکل جکسون در استادیومی که تنها به همین منظور ساخته شد و بازی چوگان با شاهزاده چارلز بریتانیا بود. هزینه کلی این جشن حدود ۲۵ میلیون دلار برآورد شد که رقمی بسیار ناچیز برای سلطان برونئی بود. این مهمانی اوج دهه ها عیاشی و هزینه های سرسام آور توسط خانواده سلطان و البته آغاز اختلافات و جدایی بسیار مشهود دو برادر بود.

در آن دوران، شاهزاده جفری وزیر تجارت برونئی بو رییس آژانس سرمایه گذاری دولتی برونئی بود. اما بعد از بحران اقتصادی آسیا در سال ۱۹۹۷، ریخت و پاش های بی حساب او در یکی از حسابرسی های این آژانس سرمایه گذاری عیان شد. سلطان برونئی برادرش را به اختلاس بیش از ۱۶ میلیارد دلار از خزانه کشور متهم کرد، اتهامی که توسط شاهزاده جفری رد می شد. اما در ادامه شاهزاده جفری از شغل وزارت و ریاست آژانس سرمایه گذاری دولتی برونئی کنار گذاشته شده و به یک تبعید خودخواسته رفته و در ادامه تصمیم گرفت در دادگاهی که توسط سلطان ایجاد شده بود از حقوق خود دفاع کند. در نهایت این ماجرا با توافق طرفین خارج از دادگاه به پایان رسید. در تلاش برای جبران برخی از این خسارت ها، یک حراج در آگوست ۲۰۰۱ برگزار شد، جایی که ۱۰٫۰۰۰ مورد از دارایی های شاهزاده جفری به مدت ۶ روز به حراج گذاشته شد.

از این اقلام می توان به یک اسب تروای ۸ فوتی با روکش برنز که با قیمت ۱٫۴۷۰ دلار به فروش رفت، جکوزی های با روکش طلا، مجسمه های فلامینگو چینی و شبیه سازهایی برای هلی کوپتر کومانچی، یکجت ایرباس و یک ماشین مسابقه فرموی یک اشاره کرد. علیرغم خسارت هایی که ظاهراً شاهزاده جفری به خزانه سلطنتی وارد کرده بود و با وجود کاهش ذخایر نفتی و اقتصاد لرزان در برونئی، اما سلطان همچنان ثروتی ۲۰ میلیارد دلاری را در اختیار دارد. زندگی سلطان برونئی از آن زندگی هایی است که پر از اغراق و بزرگنمایی دیده می شود. او برای سال های ثروتمندترین مرد روی کره زمین شناخته می شد تا اینکه بیل گیتس در دهه ۱۹۹۰ از او پیشی گرفت. قصر او با نام «آستانه نورالایمان» در بندر سری بگاوان که پایتخت کشور نیز هست دارای اسطبل هایی با تهویه مطبوع برای بیش از ۲۰۰ اسب مخصوص بازی چوگان است.

سلطان و خانواده اش، همچنین  هزاران خودرو لوکس در اختیار دارند که از آن میان می توان به خودروهای فرمول یک، لامبورگینی های کمیاب و حدود ۵۰۰ رولز رویس اشاره کرد که بزرگ ترین کلکسیون خصوصی خودروهای بریتانیایی را در جهان تشکیل داده اند. مایکل شیهان، دلالی که مالکیت و مدیریت وبسایت Ferraris Online را در اختیار دارد، در سال ۲۰۱۱ در مورد بازدید خود از عمارتی که برخی از این کلکسیون های خودرو را در خود جای داده بود، آن را «نمونه ای عظیم از زیاده روی در خرید خودرو» توصیف می کند. او برآورد می کند که ۲٫۵۰۰ دستگاه خودرو را در این عمارت دیده که از آن میان می توان به خودروهای بنتلی، استون مارتین و فراری اشاره کرد که در گرما و باران رها شده و هیچ مراقبتی از آنان صورت نمی گرفت.

مایکل آوسلین، از اعضای موسسه هوور در دانشگاه استنفورد می گوید: «سبک زندگی آن ها به معنای واقعی کلمه برای اکثریت بشریت غیرقابل تصور است. مجلل فراتر از حد باور است. هر تصوری که از سبک زندگی افراد مشهور و ثروتمند دارید را چند برابر کنید تا به آن برسید». نسل های جدید خانواده سلطنتی برونئی نیز ظاهراً همین سبک زندگی و تجمل گرایی را در پیش گرفته اند. سلطان سه زن داشته که اولی دختر عمویش، دومی یک مهماندار هواپیما و سومی مجری یک برنامه تلویزیونی بوده که جمعاً از آن ها دارای ۱۲ فرزند شده است. بسیاری از فرزندان او عروسی های بسیار مجللی در برونئی داشته اند، از جمله شاهزاده عبدالمالک، دومین فرزند پسر سلطان که در سال ۲۰۱۵ ازدواج کرد.

مجله فوربس مراسم عروسی او را «یک عروسی سلطنتی برای شکست دادن تمامی عروسی های سلطنتی» توصیف کرده که شامل بیش از یک هفته انواع جشن های مختلف و پوشیدن لباس هایی بسیار گرانقیمت تزیین شده با انواع جواهرات توسط زوجین بود. در این مراسم عروس دسته گلی را در دست داشت که به جای گل از سنگ های قیمتی و فلزهای گرانبها درست شده بود. شاهزاده عبدالمتین، دیگر پسر سلطان، نیز یک ستاره اینستاگرامی با بیش از یک میلیون فالوور است که او را در حال بازی چوگان و خوشگذرانی روی کشتی های تفریحی، جت های شخصی و در هتل های مجلل و در کلاس جهانی تماشا می کنند.

شاهزاده عظیم، اولین پسر سلطان نیز به خاطر برگزاری مهمانی های مجلل با حضور سلبریتی های مشهوری مانند پاملا اندرسون، ژانت جکسون و ماریا کری شناخته می شود. از زمانی که سلطان برونئی اعلام کرده قوانین جدید شریعت را در این کشور به اجرا خواهد گذاشت بسیاری از سلبریتی های طراز اول جهان مانند جورج کلونی، التون جان و الن دجنرس یک کمپین اعتراضی راه انداخته و خواهان بایکوت هتل های لوکس متعلق به سلطان برونئی در سراسر جهان شده اند.

سلطان برونئی، مصون از انتقاد

برای بسیاری از حدود ۴۵۰٫۰۰۰ نفر جمعیت برونئی که حدود ۷۹ درصد آن ها را مسلمانان تشکیل می دهند، کنار آمدن با ثروت و عادت های ولخرجی خانواده سلطنتی امری پذیرفته شده است که توان اعتراض به آن را ندارند. سلطان در واقع یک حکومت یک نفره را اداره می کند که عنوان «قدرت اجرایی عالی» را در اختیار دارد، عنوانی که نخست وزیر، وزیر دفاع، وزیر اقتصاد و وزیر امور خارجه را شامل می شود. رسانه ها به شدت تحت کنترل هستند و برونئی یکی از بدترین کشورهای جهان در زمینه آزادی مطبوعات بوده و سال گذشته با کسب رتبه ۱۵۳ در میان ۱۸۰ کشور، حتی از روسیه و میانمار نیز شرایط بدتری داشت. انتقاد از دولت یا خانواده سلطنتی در برونئی غیرقانونی بوده و به جرم فتنه، مجازات زندان برای آن در نظر گرفته شده است.

همچنین، به گفته کارشناسان، بسیاری از مردم این کشور ترجیح می دهند چشمشان را به روی فساد و عیاشی خانواده سلطنتی ببندند زیرا آن ها هم از ذخایر غنی نفت کشور سود می برند. در برونئی هیچ مالیاتی بر درآمدهای شخصی وجود ندارد، برای مسکن یارانه پرداخت می شود، آموزش و بهداشت رایگان بوده و قیمت سوخت و برق نیز بسیار ارزان است. بر اساس سرانه درآمد، برونئی چهارمین کشور ثروتمند جهان در سال ۲۰۱۷ شناخته شده است. مایکل آوسلین می گوید: «احتمالاً آن ها به خوبی در مقابل انتقادات در امان هستند زیرا شهروندان برونئی بسیار بهتر از تقریباً هر کس دیگری در آسیا زندگی می کنند. در اینجا در مورد ثروت حاصل از نفت سخن می گوییم که در سراسر جامعه پخش می شود و اکثریت مردم از آن منتفع می شوند».

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که سلطان با اجرای قوانین شریعت می خواهند این حمایت مردمی را افزایش داده تا کنترلش بر قدرت در برونئی را افزایش داده و سوء استفاده او و خانواده اش از منابع کشور را موجه تر جلوه دهد. سلطان حسن البلقیه در سخنرانی هفته گذشته خود بارها به هویت اسلامی کشورش اشاره کرده و چنین گفت: «به عنوان یک ملت کوچک، ما همیشه دعاهایمان به درگاه خداوند را در اولویت قرار داده ایم. این موضوع تحت تاثیر فلسفه ملی ما از ارزش های مالایی، اسلامی و سلطنتی آمده که از صدها سال پیش در اینجا جریان داشته است».