به گزارش ایسنا، در سراسر جهان زنان در عرصه‌های مختلفی به پیشرفت جامعه کمک کرده‌اند و با وجود تمام مشکلات و چالش‌هایی که دارند اما دست از رویاها و اهداف خود نمی‌کشند و برای مفید بودن و داشتن فردایی درخشان تلاش می‌کنند. برخی از زنانی که در اداره کل ملی هوانوردی و فضا آمریکا به اختصار ناسا(NASA) نقش مهمی ایفا کرده‌اند و رهبری ماموریت‌های بزرگی به عهده داشته‌اند را بشناسید.
۱. کیتی اوبرین جوینر
کیتی اوبرین جوینر(Kitty O'Brien Joyner) اولین مهندس زن ناسا بود. کیتی اوبرین جوینر اولین زنی بود که پس از پیروزی در دعوی قضایی به چالش کشیدن دانشکده مهندسی کاملاً مردانه دانشگاه ویرجینیا از دانشکده مهندسی این دانشگاه فارغ التحصیل شد. او در سال ۱۹۳۹ به ناکا(که بعداً به ناسا تبدیل شد) پیوست و اولین مهندس زن آن سازمان بود که روی توربین‌ها در تونل‌های بادی کار می‌کرد و در مورد پرواز فراصوت تحقیق می‌کرد. وی در سال ۱۹۷۱ از ناسا بازنشسته شد. کمیته رایزنی ملی هوانوردی آمریکا به اختصار ناکا(NACA) یک سازمان دولتی ایالات متحده آمریکا بود که در ۳ مارس ۱۹۱۵ بنیان‌گذاری شد و به پژوهش‌های دربارهٔ حمل‌ونقل پرداخت. در ۱ اکتبر ۱۹۵۸، ناکا منحل شد و سازمان ناسا جایگزین آن شد.
۲. نانسی رومن
"نانسی رومن"(Nancy Roman) به عنوان "مادر هابل" شناخته می‌شد. نانسی رومن در سال ۱۹۵۸ به ناسا پیوست و اولین ستاره شناس اصلی این سازمان فضایی بود. او برای بسیاری به خاطر نقشش در برنامه‌ریزی تلسکوپ فضایی "هابل" به نام "مادر هابل" شناخته شده است. اخیرا ناسا به احترام "نانسی گریس رومن"، اولین مدیر ستاره شناسی زن ناسا که راه را برای ساخت و توسعه تلسکوپ های فضایی هموار کرد و به "مادر هابل" معروف است، نام تلسکوپ فضایی نسل بعدی خود که اکنون در دست ساخت است را به نام او نامگذاری کرده است. نام این تلسکوپ ابتدا "ماموریت مشترک انرژی تاریک"(JDEM) بود که سپس به "نقشه برداری میدان باز فروسرخ"(WFIRST) تغییر نام داد و در نهایت به افتخار "نانسی گریس رومن" به نام وی زده شد. تلسکوپ فضایی "نانسی گریس رومن" یا به طور خلاصه تلسکوپ فضایی "رومن" قرار است در اواسط دهه ۲۰۲۰ یعنی سال ۲۰۲۵ پرتاب شود. "نانسی گریس رومن" با تلاش‌های خستگی ناپذیر خود از ابزارهای جدیدی حمایت می‌کرد که به دانشمندان اجازه می‌داد جهان را به طور گسترده‌تر از فضا مطالعه کنند و در نهایت موجب شد تا "هابل" ۳۰ سال پیش به فضا پرتاب شود. وی هنگامی که در سال ۲۰۱۸ درگذشت میراث عظیمی را برای جامعه علمی برجای گذاشت.
۳. سالی راید
"سالی راید"(Sally Ride) اولین زن آمریکایی بود که به فضا سفر کرد. سالی راید در جوانی آرزو داشت که یک بازیکن تنیس حرفه‌ای باشد اما سرنوشت او جوری رقم خورد که او اولین زن آمریکایی شد که به فضا سفر کرد. سالی کریستن راید فیزیک‌دان و نخستین فضانورد زن آمریکایی بود. او در سال ۱۹۷۸ میلادی به سازمان ناسا پیوست و نخستین سفر فضایی‌اش را در سال ۱۹۸۳ با شاتل فضایی چلنجر به انجام رساند. سالی راید هنگام انجام این مأموریت نه تنها نخستین زن فضانورد آمریکایی، بلکه با ۳۲ سال سن جوان‌ترین فضانورد آمریکایی نیز بود. وی دو بار با فضاپیمای چلنجر پرواز کرد، یک بار در سال ۱۹۸۳ و بار دیگر در سال ۱۹۸۴ و در سال ۱۹۸۶ نیز در مورد انفجار شاتل فضایی تحقیق کرد. وی پس از گذراندن زمان فضانوردی، در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو به تدریس فیزیک پرداخت، کتاب‌هایی برای کودکان نوشت و موسسه‌ای غیرانتفاعی به نام "علوم سالی راید"(Sally Ride Science) تأسیس کرد.
۴. آنا لی فیشر
"آنا لی فیشر" (Anna Lee Fisher) اولین مادری بود که به فضا سفر کرد. فیشر زمانیکه ناسا به او اعلام کرد که می‌خواهند او را به فضا بفرستند، باردار بود. فیشر که دوست نداشت این درخواست را رد کند پس از به دنیا آوردن دخترش و گذراندن ۱۴ ماه آموزش سخت، در یک مأموریت هفت روزه و ۲۳ ساعته با شاتل فضایی دیسکاوری در سال ۱۹۸۴ به فضا رفت. وی اولین مادر در فضا بود. پس از آنکه انفجار چلنجر باعث لغو برنامه شاتل ناسا شد، وی مرخصی گرفت و در سال ۱۹۹۶ به عنوان رئیس شعبه ایستگاه فضایی بازگشت. او در سال ۲۰۱۷ بازنشسته شد.
۵. کریستا مک‌اولیف
"کریستا مک اولیف"(Christa McAuliffe) قرار بود اولین معلمی باشد که به فضا سفر می‌کند اما وی نتوانست رویایش را محقق کند چرا که در انفجار ماموریت چلنجر در سال ۱۹۸۶ جان خود را از دست داد. این مأموریت با انفجار شاتل چلنجر در ثانیه هفتادوسوم پس از پرتاب به فاجعه‌ای مبدل شد که منجر به کشته شدن تمام سرنشین‌های آن گردید. مک اولیف در انفجار چلنجر در سال ۱۹۸۶ به طرز غم انگیزی درگذشت.
۶. کاترین سولیوان
"کاترین سولیوان"(Kathryn Sullivan) اولین زن آمریکایی بود که پیاده روی فضایی انجام داد. کاترین سولیوان زمانیکه فضانورد ناسا بود بیش از ۵۳۲ ساعت را در مدار گذراند. او برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ به فضا رفت و ۳.۵ ساعت پیاده روی فضایی انجام داد. وی در سال ۱۹۹۰ برای استقرار تلسکوپ فضایی هابل و ۱۹۹۲ برای انجام آزمایشات به عنوان فرمانده محموله آزمایشگاه‌های جوی برای کاربردهای علمی به فضا رفت.
۷. آیلین کالینز
"آیلین ام. کالینز"(Eileen M. Collins) اولین خلبان و فرمانده زن شاتل ناسا بود. آیلین ام. کالینز به عنوان اولین خلبان زن شاتل ناسا در یک مأموریت در سال ۱۹۹۵ حضور یافت و پس از آن نیز در سال ۱۹۹۹ نیز اولین فرمانده زن شاتل شد. وی همچنین در سال ۱۹۹۷ برای انتقال تجهیزات به ایستگاه فضایی میر روسیه به فضا رفت. ایستگاه فضایی میر یک ایستگاه مدارگرد شوروی و بعد از آن روسیه بود.
۸. کالپانا چاولا
"کالپانا چاولا"(Kalpana Chawla) اولین زن هندی بود که به فضا سفر کرد. چاولا به عنوان متخصص ماموریت و اپراتور بازوی رباتیک در ماموریت فضایی سال ۱۹۹۶ حضور یافت و در سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۰۳ نیز به فضا رفت که متاسفانه در ماموریت اس‌تی‌اس-۱۰۷ کلمبیا جان خود را از دست داد. اس‌تی‌اس-۱۰۷، یکی از مأموریت‌های شاتل فضایی کلمبیا متعلق به ناسا بود که در ۱۶ ژانویه ۲۰۰۳ پرتاب شد. هر هفت خدمه در اول فوریه ۲۰۰۳ با متلاشی شدن مدارگرد هنگام ورود به اتمسفر زمین کشته شدند. دلیل این رخداد، کنده شدن تکه‌ای از فوم عایق از مخزن سوخت خارجی و برخورد آن به لبه بال چپ فضاپیما بود که باعث آسیب رسیدن به اجزای حفاظت گرمایی شاتل(کاشی عایق گرمای کربن تقویت شده) شد. این مسئله باعث افزایش دمای شدید آن ناحیه و سپس تکه‌تکه شدن بال چپ و از دست رفتن کنترل شاتل و متلاشی شدن آن شد. او در کل ۳۰ روز ، ۱۴ ساعت و ۵۴ دقیقه در فضا بود.
۹.پگی ویتسون
"پگی ویتسون"(Peggy Whitson) فضانورد ناسا صاحب رکورد بیشترین مدت اقامت در خارج از جو زمین بین فضانوردان آمریکایی است. این پژوهشگر و فضانورد آمریکایی در میان دیگر فضانوردان آمریکایی صاحب رکورد بیشترین مدت اقامت در خارج از جو زمین است. او طی سه ماموریت، ۶۶۵ روز در فضا بوده است. خانم ویتسون سابقه‌ای بسیار درخشان در ناسا دارد و تاکنون در ماموریت‌های بسیاری شرکت کرده و در ماموریت "ISS Expedition-۱۶ " فرمانده ایستگاه بین‌المللی فضایی بوده است. او نخستین خانمی بود که فرمانده ایستگاه بین‌المللی فضایی شد. این زیست شیمی‌دان ۵۸ ساله به عنوان محقق در سال ۱۹۸۶ به ناسا ملحق شد و برای اولین بار در سال ۲۰۰۲ از ایستگاه فضایی بین المللی بازدید کرد.
۱۰. جسیکا میر و کریسینا کوک
"جسیکا میر"(Jessica Meir) و "کریستینا کوک"(Christina Koch) اولین پیاده روی فضایی کاملاً زنانه را در تاریخ ناسا انجام دادند. میر و کوک در اکتبر ۲۰۱۹ نخستین پیاده‌روی فضایی کاملا زنانه را انجام دادند. طی این پیاده روی فضایی این دو فضانورد به مدت بیش از هفت ساعت از ایستگاه بین المللی فضایی به منظور تعویض یک واحد باتری شارژ/تخلیه باتری خارج شدند. این چهارمین راهپیمایی فضایی کوک و اولین راهپیمایی میر بود. در اصل قرار بود این پیاده روی فضایی در ماه مارس ۲۰۱۹ با حضور کوک و فضانورد دیگری به نام "آن مک کلین" انجام شود اما ناسا مجبور به لغو این برنامه شد زیرا آنها لباس فضایی کافی در اندازه‌های مناسب نداشتند.
- 14
- 1
