به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ آرایه میلی متری بزرگ آتاکاما( Atacama Large Millimeter Array) معروف به" آلما" نخستین سرشماری ابرهای مولکولی در جهان پیرامون مان را به پایان رساندند.
به گفته ی محققان از ایالت" اوهایو" برخلاف نظریه های قبلی محل تولد ستارگان ظاهر و عملکردی مشابه ندارند. به گفته ی گروهی که این مشاهدات را انجام دادند، این کشف گامی بزرگ در جهت درک محل تولد ستاره ها است.
علاوه بر تنوع بالا کشف شد که عمر این مکان ها کمتر از آن چیزی است که تصور می شد. محل تولد ستارگان تا ۳۰ میلیون سال دوام دارند و نسبت به آن چه تصور می کردیم تأثير کمتری در ایجاد ستارگان دارند.
در طی پنج سال اخیر گروه بین المللی از پژوهشگران با همکاری گروهی از رصدخانه ملی رادیویی آمریکا به بررسی محل تولد ستارگان پرداختند. آن ها ۱۰۰ هزار منطقه برای تشکیل ستاره ها در ۹۰ کهکشان نزدیک را مورد بررسی قرار دادند.
ستاره ها از ابرهایی از غبار و گاز تشکیل میشوند که ابر مولکولی نامیده می شوند.
هر ابر مولکولی در جهان میتواند هزاران یا حتی دهها هزار ستاره ی جدید ایجاد کند. آدام لروی( Adam Leroy) دانشیار نجوم در دانشگاه ایالتی اوهایو و یکی از رهبران این پروژه می گوید:هر ستاره حتی خورشید خودمان درون یکی از این ابرهای مولکولی تشکیل شده است. این مکان ها مسئول ایجاد کهکشان ها و سیارات هستند و نقش مهمی در ایجاد جهان ایفا می کنند اما این نخستین بار است که ما توانستیم نمایی کامل از این مکان ها در کهکشان های پیرامونمان به دست بیاوریم.
این تحقيقات به کمک تلسکوپ" آلما" در کوه های آندس شیلی امکانپذیر شد. در مطالعات قبلی تنها یک کهکشان یا بخشی از یک کهکشان بررسی شده بود.
او افزود:این بررسی میزان داده های مربوط به محل تولد ستارگان را بیش از ۱۰ برابر افزایش داده و به ستاره شناسان چشم انداز دقیق تری از این مکان ها می دهد.
گروه محققان برای درک نحوه ی تشکیل ستاره ها در کهکشان های گوناگون به مشاهده ی تفاوت ها و شباهت های موجود در این ابرهای مولکولی و نحوه ی تشکیل صفحات کهکشانی، بازوهای مارپیچی و مرکز کهکشان ها پرداختند.
آن ها تائید کردند که محل تولد یک ستاره نقش مهمی در تشکیل آن ایفا می کند
گیلرمو بلان( Guillermo Blanc) ستاره شناس در مؤسسه علوم کارنگی( Carnegie) و یکی از نویسندگان این مقاله می گوید:ما انواع مختلفی از کهکشان ها و گونه های مختلفی از محیط های مابین کهکشان ها را نقشه برداری کردیم. ما به دنبال یافتن تمام شرایطی هستیم که در حال حاضر ابرهای مولکولی در آن وجود دارند. این موضوع به ما کمک می کند تا بسیاری از متغیرهای گوناگون که بر تشکیل ستاره ها اثر می گذارند را بسنجیم.
جیایی سان( Jiayi Sun)، یکی از نویسندگان این مقاله می گوید:اگرچه شباهت هایی میان این مکان ها وجود دارد ، اما ماهیت و ظاهر ابرهای مولکولی در کهکشان های مختلف با یکدیگر متفاوت است. برای مثال ابرهای مولکولی در کهکشان های بزرگ تر و در مرکز کهکشان، متراکم تر هستند و جرم بیشتری دارند.
بنابراین ویژگی محل های تولد ستارگان و توانایی آن ها در ساخت ستاره به کهکشانی که در آن قرار دارند وابسته است.
این مکان ها طول عمری تا ۳۰ میلیون سال دارند که مدت زمان کمی برای تبدیل گازها به ستاره است.
لروی می گوید:این تحقیقات به ما در ایجاد تصویری کامل تر از چرخه ی زندگی ابرهای مولکولی کمک می کند.
ستاره ها پس از به وجود آمدن با گرمای خود باعث از بین رفتن این مکان ها می شوند.
لروی افزود:اکنون می دانیم محل تشکیل ستاره ها با یکدیگر فرق دارد اما هنوز نمی دانیم این تفاوت چگونه بر ستاره ها و سیارات شکل گرفته اثر می گذارد. این ها سوالاتی است که امیدواریم در آینده پاسخ آن ها را بیابیم.
- 13
- 4
