به گزارش ایسنا به نقل از دیلی میل، این مریخ لرزه که ۴.۲ ریشتر بود حدود یک ساعت و نیم به طول انجامید و سطح نشین "اینسایت" که در روز ۱۸ سپتامبر اقامت ۱۰۰۰ روزه خود در مریخ را جشن می گرفت موفق به ثبت این لرزه مریخی شد.
این سطح نشین در سال ۲۰۱۸ بر سطح مریخ فرود آمده است.
این مریخ لرزه ی ۴.۲ ریشتری بزرگترین لرزه ای است که از سطح مریخ (Mars) ثبت شده است. این در حالیست که چنین لرزه ای در زمین" سبک" در نظر گرفته می شود و سالیانه بیش از ۱۰ هزار لرزه ی این چنینی رخ می دهد.
به گفته ی سازمان ناسا، این لرزه ی ۴.۲ ریشتری سومین لرزه بزرگی است که" اینسایت" طی این ماه ثبت کرده است و دو لرزه ۴.۲ و ۴.۱ ریشتری دیگر نیز در تاریخ ۲۵ اوت ثبت شده بودند. مشخص نیست که مریخ لرزه های بزرگ تری نیز داشته است که" اینسایت" قادر به ثبت آن ها نبوده است یا این لرزه ها بزرگترین لرزه هایی قابل تشخیص هستند. ناسا "اینسایت" را با هدف بررسی امواج لرزه ای مریخ به این سیاره فرستاد تا به این وسیله اطلاعات بیشتری از لایه های داخلی مریخ و هسته داخلی آن به دست آورد و نحوه ی تشکیل آنرا بفهمد. امواج با گذر از پوسته، گوشته و هسته مریخ تغییر می کنند و به دانشمندان امکان بررسی اعماق سیاره سرخ را می دهند.
"اینسایت" برای ادامه فعالیت خود به انرژی خورشیدی (Solar energy) متکی است و اوایل سال جاری مدار مریخ باعث دور شدن "اینسایت" از خورشید شد. این بدان معنا بود که این سطح نشین برای گرم ماندن باید از گرمکن های خود استفاده می کرد و نور خورشید کمتری برای شارژ کردن تجهیزاتش در اختیار داشت. علاوه بر آن گرد و غباری که روی صفحات خورشیدی آن را پوشانده بودند شرایط را بدتر می کرد. با این حال دانشمندان ناسا این مشکل را حل کردند و اکنون مریخ در حال نزدیک شدن به خورشید است.
این سطح نشین اوایل امسال توانست غبارهایی که سطح صفحات خورشیدی آن را پوشانده بودند پاک کند و بار دیگر به زندگی بازگردد. "اینسایت" طی عملیاتی توسط تیم ناسا بگونه ای هدایت شد که بتواند چاله ای حفر کند و خاک آن را بر روی صفحات خورشیدی غبارآلود خود بریزد. سپس این خاک همراه با باد موجب از بین رفتن مقداری از گرد و غباری شدند که صفحات خورشیدی "اینسایت" را از کار انداخته بود و این صفحات خورشیدی را قادر ساخت تا انرژی موردنیاز را دوباره تولید کنند.
بروس بانرت (Bruce Banerdt)، محقق اصلی مأموریت "اینسایت" در مرکز پیشرانه جت ناسا می گوید: با گذشت دو سال به نظر می رسد مریخ با این لرزه های جدید که ویژگی های منحصربه فردی دارند اطلاعات جدیدی در اختیار ما قرار داده است.
محققان در حال بررسی یافته های به دست آمده از مریخ لرزه ها، بزرگی آنها و منشا آن ها هستند. آن ها می دانند که منشأ این لرزه های بزرگ بسیار دورتر از محل رخ دادن اکثر مریخ لرزه های ثبت شده ی پیشین است. این منطقه هزار مایل دورتر است.
ناسا در بیانیه ای گفت: یک گزینه احتمالی دره مارینر است. در ازای این دره بیش از چهار هزار کیلومتر است و حدود ۲۰۰ کیلومتر عرض دارد. در حالیکه ناسا به تازگی مطالعه در مورد این لرزه را آغاز کرده است اطلاعات بیشتری از دو لرزه قبلی دارد. لرزه ی ۴.۲ ریشتری پیشین در فاصله ی حدود ۸۵۰۰ کیلومتری از" اینسایت" رخ داد و موضوعی که دانشمندان را شگفت زده کرده است متفاوت بودن انواع این دو مریخ لرزه است.
لرزه ی ۴.۲ ریشتری فرکانس پایین و آرام داشت در حالی که لرزه ی ۴.۱ ریشتری فرکانس بالا داشت. لرزه ۴.۱ ریشتری به" انسایت" نزدیک تر بود و تنها ۹۲۵ کیلومتر از آن فاصله داشت.
این تابستان محققان از داده های لرزه های قبلی برای بررسی عمق و قطر پوسته، گوشته و اندازه هسته مریخ استفاده کردند. آن ها شواهدی از وجود سه لایه پوسته تا عمق ۴۱ مایلی (۶۶کیلومتر) از سطح مریخ یافتند. هر کدام از لایه ها تفاوت کمی با دیگری داشت و زیر آن ها گوشته قرار داشت که تا عمق ۵۰۰ مایلی (۸۰۴ کیلومتر) امتداد داشت.
هسته آهن- نیکل مریخ نیز با شعاع هزار و ۱۴۰ مایل (۱۸۳۴ کیلومتر) در میان فاصله سطح تا مرکز سیاره آغاز می شد.
ضخامت پوسته مریخ برای دانشمندان اهمیت دارد زیرا این پوسته از بقایای گوشته اولیه تشکیل شده است و به درک بهتر نحوه تشکیل مریخ کمک می کند. درک شکل گیری مریخ به درک بهتر شکل گیری سایر سیارات منظومه شمسی و علت تمایز آنها با سایر سیارات نیز کمک خواهد کرد.
هر دو لرزه در طول روز ثبت شدند این درحالی است که بطور معمول لرزه ها در شب تشخیص داده می شوند. گروه عملیات اکنون در حال بررسی نیاز "اینسایت" به پاک سازی مجدد هستند.
از آنجا که تابش خورشید بر سیگنال های رادیویی اثر می گذارد و در ارتباط اختلال ایجاد می کند محققان فرمان دهی به "اینسایت" را در روز ۲۹ سپتامبر متوقف می کنند ولی این سطح نشین همچنان به ثبت لرزه ها می پردازد.
- 16
- 2
