استفاده از 'تخت‌خواب‌های آبی' برای آزمایشات فضایی | بازگشت فضانوردان از مریخ با استفاده از گازهای گلخانه‌ای

به گزارش ایسنا و به نقل از پرس استوریز، این نخستین آزمایش" غوطه وری خشک" زنان در اروپا و دومین آزمایش از این نوع در جهان است. سرویس خبری بی تی ای آژانس فضایی اروپا (ESA) اعلام کرد ۲۰ داوطلب زن این هفته در کلینیک فضایی" مِدِس"( Medes) فرانسه مورد آزمایش قرار گرفتند و قرار است پنج روز را در بسترهای/تختخواب های آبی( water beds) سپری کنند.

طی این مطالعه داوطلبان شبیه فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی در وانی که تجربه شناور و معلق بودن فضانوردان در فضا را برای افراد ایجاد خواهد کرد، قرار خواهند گرفت. آنها به داوطلبان زن نیاز دارند چرا که آژانس فضایی اروپا تقریباً هیچ اطلاعاتی در مورد تأثیر شناور بودن بر بدن زنان ندارد و این در حالی است که پیشتر چنین آزمایشاتی بر روی مردان انجام شده و پژوهشگران داده هایی از تاثیر شناور بودن بر بدن مردان دردسترس دارند. در این آزمایش زنان حس بی وزنی شبیه حسی که فضانوردان در فضا تجربه می کنند را تجربه خواهند کرد.

این اولین آزمایش" غوطه وری خشک"( dry immersion) در اروپا و دومین آزمایش از این دست در جهان است که تماما بر روی زنان انجام می شود. آژانس فضایی اروپا مطالعه Vivaldi را برای به دست آوردن اطلاعاتی در مورد اثر کاهش وزن بر جنسیت انجام می دهد.

در این آزمایش، داوطلبان حرکات محدودی را در محیط یکنواخت انجام خواهند داد و تغییراتی را در مایعات بدن و حرکات خود تجربه خواهند کرد. از نتایج این مطالعه برای بررسی تاثیر سفرهای فضایی و اختلالات حرکتی بر بیماران روی زمین استفاده خواهد شد.

به دلیل شرایط بی وزنی، بدن فضانوردان تراکم استخوان ها و ماهیچه ها را از دست می دهند ، تغییراتی در حس بینایی آنها رخ داده و مایعات به مغز جریان می یابند. کشف راه های محافظت از سلامت فضانوردان در مدار یکی از مهمترین زمینه های تحقیقاتی در سفرهای فضایی است.

به گفته آژانس فضایی اروپا انجام آزمایش غوطه وری خشک به آنها در بررسی و درک اثرات زیان آور پروازهای فضایی بر بدن انسان و طراحی یک روش جدید برای جلوگیری از اتفاقات مذکور و کاهش فعالیت حرکتی کمک خواهد کرد. در آزمایش دیگر که" بستر آب"( water bed) است، سر داوطلبان به دلیل آزمایش بستر آب در شش درجه زیر افق نگه داشته شده و بخشی از شانه های آنها نیز باید همیشه روی تخت بماند حتی زمانی که آنها قصد رفتن به دستشویی را دارند.

استفاده از گازهای گلخانه‌ای برای بازگشت فضانوردان از مریخ

بدون شک تبدیل گازهای گلخانه‌ای به سوخت می‌تواند به مقابله با گرمایش جهانی کمک کند اما علاوه بر آن شاید بتواند به تولید سوخت در مریخ نیز کمک کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌اکسپلوریست، مهندسان دانشگاه "سینسیناتی"(Cincinnati) با چنین هدفی، دست به توسعه روشی برای تبدیل گازهای گلخانه‌ای به سوخت زده‌اند.

جو مریخ عمدتا از دی‌اکسید کربن تشکیل شده است و با استفاده از این روش می‌توان میزان سوخت مورد نیاز فضانوردان برای بازگشت به زمین را به نصف رساند.

محققان از یک راکتور برای تبدیل دی‌اکسید کربن به متان استفاده کردند. ایستگاه فضایی بین‌المللی از فرآیند واکنش "ساباتیر"(Sabatier) برای دریافت دی‌اکسید کربن از هوای تنفسی فضانوردان و تبدیل آن به سوخت موشک برای حفظ این ایستگاه در مدار استفاده می‌کند.

"جینگجی وو"(Jingjie Wu) استادیار دانشکده مهندسی و علوم کاربردی دانشگاه "سینسیناتی" می‌گوید: این روش مشابه داشتن یک پمپ بنزین در مریخ است. شما به راحتی دی‌اکسید کربن هوا را از طریق این راکتور به متان تبدیل می‌کنید.

او افزود: من متوجه شدم که گازهای گلخانه‌ای در حال تبدیل شدن به مشکلی اساسی برای جامعه هستند. به همین دلیل است که من معتقدم باید به انتشار صفر خالص دی‌اکسید کربن دست یابیم.

این گروه از محققان در حال آزمایش کاتالیزگرهای مختلف هستند تا بازدهی متان را بالا ببرند.

"وو" می‌گوید: این فرآیند به کاهش تغییرات جوی کمک می‌کند و علاوه بر آن مزیت تجاری بزرگی در تولید سوخت به عنوان یک محصول جانبی دارد.

بازدهی این فرآیند ۱۰۰ برابر بیشتر از انواع مشابه آن در ۱۰ سال گذشته است. بنابراین می‌توان تصور کرد که سرعت آن بیشتر و بیشتر شود. طی ۱۰ سال آینده ما شاهد شرکت‌های نوپایی هستیم که از این روش به صورت تجاری استفاده می‌کنند.

این گروه علاوه بر متان با استفاده از کاتالیزگرهای مختلف موفق به تولید اتیلن شدند. اتیلن مهم‌ترین ماده‌ی شیمیایی جهان است.

"وو" می‌گوید: در حال حاضر برای سفر به مریخ و بازگشت از آن باید دو برابر سوخت با خود ببرید که بسیار سنگین است. ما می‌توانیم از دی‌اکسید کربن متانول تولید کنیم و از آن برای تولید سایر مواد استفاده کنیم. این راهی است که شاید بتوان به وسیله آن در مریخ ساکن شد.