به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از space، سیاهچاله کلان کهکشان راه شیری، بیش از ۴ میلیون برابر خورشید جرم دارد. مقداری از مواد فوق گرم به صورت پرتوهای باریک از این سیاهچاله بیرون می رود که به آن «مینی جت» نیز می گویند. بقایای این جت مشعل مانند، به چندین هزار سال قبل باز می گردد و تلسکوپ فضایی هابل سازمان ناسا قادر به عکاسی صریح از این جت نیست.
اعتقاد بر این است که با فوران انفجاری در این سیاهچاله، یک جت خارج شده از مواد داخل سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری به فضا پرتاب شده است. براساس این عقیده، همان طور که جت از سیاهچاله دور می شود، با ابر هیدروژن برخورد کرده و با گاز بگونه ای تعامل می کند که جریان های متعددی از حباب های در حال انبساط را ایجاد می کند که تقریبا ۵۰۰ سال نوری به سمت هاله کهکشانی گسترش می یابد.
محققان در این بیانیه گفتند در حالیکه سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری در حال حاضر خاموش شده،« مینی جت» باقی مانده از آن به اندازه کافی نزدیک است که در صورت روشن شدن دوباره سیاهچاله به سرعت شعله ور می شود. سیاهچاله فقط باید در آن زمان درخشندگی خود را صد برابر کرده تا کانال جت را با ذرات ساطع کننده دوباره پر کند. برای رسیدن به حباب های پرتو گامای فرمی باید این جت صد ها هزار سال باقی بماند، زیرا این حباب ها هرکدام ۵۰ هزار سال نوری وسعت دارند.
- 9
- 6
