پس از ۵۰ سال؛ آغاز باز کردن بطری حاوی نمونه‌های خاک ماه توسط ناسا

سال ۱۹۷۲ سال پایانی تولید کلارت (claret)، این شراب معروف جهان، بود. اما ناسا مطمئن است که آن سال دره تائوروس- لیتروی (Taurus- Littrow) ماه به اندازه بوردو فرانسه ضرر نکرد.

سازمان فضایی ایالات متحده آماده باز کردن در یک بطری بسیار مخصوص است که شراب نیست؛ بلکه نمونه ای از سنگ و خاک ماه است که از ۵۰ سال پیش وقتی یوجین سرنان و هریسون «جک» اشمیت، فضانوردان آپولو۱۷، در دسامبر ۱۹۷۲ این مواد را از سطح ماه (Moon) تراشیدند، دست نخورده و دربسته باقی مانده است.

ناسا با اجرای طرح بررسی نمونه «آپولو نکست جنریشن» (Apollo Next Generation) در این لوله فلزی ۳.۸۱ در ۳۵.۵۶ سانتی متری در مرکز فضایی جانسون هیوستون تگزاس را باز می کند؛ به این امید که با مطالعه این نمونه بتواند بفهمد برای برداشتن نمونه مطلوب در طرح های آینده آرتمیس چه ابزارها و روش هایی لازم است. ماموریت آرتمیس۳ ناسا قرار است حدود سال ۲۰۵۰ انجام شود و طی آن، انسان دوباره و برای اولین بار پس از ماموریت آپولو۱۷ به ماه سفر می کند تا از قطب جنوب ماه نمونه بردارد.

توماس زوربوچن، مدیر علمی اداره ماموریت های علمی ناسا، در بیانیه ای گفت: «فهم تاریخچه و تحولات زمین شناسی ماه در نقاط فرود آپولو به ما در آماده شدن برای برداشتن آن نوع نمونه هایی که شاید در ماموریت آرتمیس لازم شود، کمک می کند.»

این نمونه های خاک ماه را دو بار مهروموم کردند و تیم سازمان ناسا روز ۱۱ فوریه باز کردن لایه خارجی مهروموم را آغاز کرد و نشت هرگونه گاز از لایه درونی مهروموم این نمونه را به دقت زیر نظر داشت؛ زیرا در این صورت معلوم می شد که مهروموم داخلی باز شده است.

به نوشته ناسا، نشت گازی مشاهده نشد و ناسا روز ۲۳ فوریه رخنه در مهروموم را داخلی شروع کرد؛ فرایندی که احتمالا هفته ها طول بکشد. محققان امیدوارند هرگونه گاز فرار مانند بخار آب و دی اکسید کربن را که در نتیجه ذوب نمونه در پنج دهه گذشته به وجود آمده است ، ردیابی و جمع آوری کنند؛ فناوری هایی مانند طیف سنجی جرمی از دهه ۱۹۷۰ تاکنون پیشرفت چشمگیری کرده است و محققان امیدوارند این بخارها را دقیق بررسی کنند؛ کاری که ۵۰ سال قبل ممکن نبود.

به گفته لوری گلیز، مدیر بخش علوم سیاره ای در دفتر اصلی ناسا، هدف اول محققان از نگه داشتن برخی نمونه های آپولو در تمام این مدت، همین بوده است.

گلیز در بیانیه ای گفت: «این سازمان می دانست علم و فناوری متحول خواهد شد و محققان خواهند توانست این مواد را به روش های جدیدی مطالعه کنند تا پاسخ پرسش های جدید آینده را بیابند.»