فضانوردان برای طی مسیر به سوی مریخ ۱۰ ماه زمان لازم دارند و در ادامه پیش از آنکه دوباره به زمین بازگردند، یک سال روی این سیاره به سر خواهند برد.دانشمندان بر این باورند که کاهوی دستکاری ژنتیکی شده[ تراریخته] که در فضا رشد نموده است ، میتواند به فضانوردان در در برابر ضایعات استخوانی و تحلیل رفتن استخوان ها در ماموریت های فضایی به مریخ کمک کند.
فضانوردان هر ماه که در فضا به سر می برند، به صورت متوسط بیش از یک درصد از توده استخوانی خود را از دست می دهند؛ حالتی که با نام استئوپنیا شناخته می شود.
کوین ییتس، دانشجوی تحصیلات تکمیلی که این کار پژوهشی را ارائه کرده است ، می گوید:« در حال حاضر فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی برای حفظ توده استخوانی برنامه های ورزشی خاصی دارند، اما آن ها معمولاً بیش از شش ماه در ایستگاه فضایی بین المللی نمی مانند.»
اما فضانوردان برای طی مسیر به طرف مریخ ۱۰ ماه زمان لازم دارند و در ادامه پیش از آنکه دوباره به زمین بازگردند، یک سال روی این سیاره به سر خواهند برد.
اثرات منفی استئوپنیا در این مأموریت سه ساله را می توان با استفاده از دارویی که حاوی یک بخش پپتید از هورمون پاراتیروئید انسانی( PTH) است، کم کرد. اما در حالی که این موضوع می تواند توده استخوانی را در ریزگرانش ترمیم کند،[ این روش] مستلزم تزریق روزانه و در مقدار زیاد است که در این سفر غیرعملی است.
از این رو دانشمندان بر این باورند که راه حلی جایگزینی پیدا کرده اند. دکتر سامن نندی می گوید:« فضانوردان می توانند بذرهای تراریخته را که بسیار ریزند- شما می توانید چند هزار بذر را در شیشه ای به اندازه انگشت شست خود داشته باشید- با خود ببرند و آن ها را درست مانند کاهوی معمولی پرورش دهند.»
« فضانوردان میتوانند بر اساس نیاز از گیاهان برای ترکیب داروها از جمله هورمون پاراتیروئید انسانی( PTH) استفاده کنند و سپس آن گیاهان را بخورند»
دانشمندان با وارد کردن نوعی از هورمون پاراتیروئید انسانی که می توان به صورت خوراکی مصرف کرد، کاهو تولید کردند و قطعه ای از پروتئین دیگر را به توالی دی ان ای ( DNA) متصل کردند تا آن را پایدارتر کند.
نتایج نخست نشان داد که این گیاهان حاوی حدود ۱۰- ۱۲ میلی گرم از هورمون پپتیدی اصلاح شده در هر کیلوگرم اند. این به معنای آن است که فضانوردان باید روزانه حدود ۳۸۰ گرم کاهو بخورند تا دوز کافی از این هورمون را دریافت کنند.
اگرچه پژوهشگران هنوز طعم این کاهو را نچشیده اند- زیرا بی خطر بودن آن ثابت نشده است- بر این باورند که طعم آن با کاهوی معمولی تفاوتی نخواهد داشت.
پژوهشگران می گویند که این کاهو باید از لحاظ توانایی آن در جلوگیری قطعی از تحلیل رفتن استخوان در حیوانات و همچنین در بررسی های بالینی انسانی آزمایش شود.
ییتز می گوید:« اگر گیاهان در هنگامی که فضانوردان را به مریخ می فرستیم، در تولید داروها و سایر ترکیبات مفید استفاده نشوند، بسیار شگفت زده خواهم شد.»
- 15
- 4
