به گزارش ایسنا به نقل از یاهو، آیا مردم میتوانند در مریخ نفس بکشند؟ این سوالی است که احتمالا زمانی به ذهن هر یک از ما خطور کرده است. بیایید فرض کنیم شما یک فضانورد هستید که به تازگی بر روی سیاره مریخ فرود آمده اید. برای زنده ماندن به چه چیزی نیاز دارید؟ برای شروع، یک لیست کوتاه نیاز است: آب، غذا، سرپناه و اکسیژن.
اکسیژن در هوایی که ما این جا روی زمین تنفس می کنیم، وجود دارد. گیاهان و برخی از انواع باکتری ها آنرا برای ما فراهم می کنند.
اما اکسیژن تنها گاز موجود در جو زمین نیست. حتی فراوان ترین هم نیست. در واقع ، تنها ۲۱ درصد هوای ما از اکسیژن تشکیل شده است. تقریباً ۷۸ درصد باقی نیتروژن است.
اکنون ممکن است تعجب کنید که اگر نیتروژن بیشتری در هوا وجود دارد، چرا ما اکسیژن تنفس می کنیم؟
روند این کار بدین صورت است؛ از نظر فنی، وقتی نفس می کشید، همه چیزهایی را که در جو وجود دارد، وارد بدن خود می کنید. ولی بدن شما فقط از اکسیژن استفاده می کند. با بازدم از شر بقیه خلاص می شوید.
اخیرا "امی جی ویلیامز" (Amy J. Williams) محقق دانشگاه فلوریدا به این سوالات که امکان دارد در ذهن هر شخصی ظاهر شود پاسخ داده که در ادامه به پاسخ آن ها خواهیم پراخت.
هوای مریخ
جو مریخ (Mars) نازک است و حجم آن تنها ۱ درصد از جو زمین است. به بیان دیگر، ۹۹ درصد هوای کمتری در مریخ نسبت به زمین وجود دارد.
این تا حدودی به این دلیل است که مریخ تقریباً نصف اندازه زمین است. از طرفی گرانش آن نیز به اندازه کافی قوی نیست که از فرار گازهای اتمسفر به فضا جلوگیری کند.
و فراوان ترین گاز در آن هوای رقیق دی اکسید کربن است. برای مردم روی زمین، این یک گاز سمی با غلظت بالا است و خوشبختانه بسیار کم تر از ۱ درصد از جو ما را تشکیل می دهد. ولی در مریخ، دی اکسید کربن ۹۶ درصد هوا را تشکیل می دهد. در همین حال، مریخ تقریبا هیچ اکسیژنی ندارد. این تنها یک دهم درصد هوا است و تقریباً برای زنده ماندن انسان کافی نیست.
اگر سعی کنید روی سطح مریخ نفس بکشید بدون این که لباس فضایی اکسیژن شما را تامین کند باید بدانید این امر سبب می شود در یک لحظه جا خود را از دست دهید.
زندگی بدون اکسیژن
تاکنون محققان هیچ مدرکی دال بر وجود حیات در مریخ پیدا نکرده اند. ولی جستجو تازه شروع شده است. کاوشگرهای رباتیک ما به سختی سطح را خراشیده اند.
بدون شک، مریخ یک محیط نامساعد است و این فقط مربوط به هوای آن جا نیست. آب مایع بسیار کمی در سطح مریخ وجود دارد. دمای هوا بسیار سرد است و در شب نیز بیش از منهای ۱۰۰درجه فارنهایت (منهای ۷۳ درجه سانتی گراد) است.
ولی بسياري از موجودات روی زمین در محیط های سخت و نامساعد زنده می مانند. حیات در یخسار جوبگان، در کف اقیانوس و چندین مایل زیر سطح زمین یافت شده است. بسیاری از آن مکان ها دارای دمای بسیار گرم یا سرد هستند، تقریبا آب ندارند و اکسیژن کمی دارند.
و حتی اگر حیات دیگر در مریخ وجود ندارد، شاید میلیاردها سال پیش و هنگامی که جو غلیظ تر، اکسیژن بیشتر، دمای گرمتر و مقادیر چشمگیری آب مایع روی سطح داشت، وجود داشته است.
این یکی از اهداف مأموریت مریخ نورد استقامت ناسا در مریخ است. هدف اصلی این ماموریت جستجوی نشانه هایی از حیات باستانی مریخ است. در میان هفت ابزار موجود در مریخ نورد استقامت، ابزاری به نام MOXIE وجود دارد و آن دستگاهی باورنکردنی است که دی اکسید کربن را از جو مریخ خارج کرده و آنرا به اکسیژن تبدیل می کند.
اگر MOXIE همان طور که دانشمندان امیدوارند کار کند، فضانوردان آینده نه تنها اکسیژن خود را خواهند ساخت. آنها میتوانند از آن بعنوان جزیی در سوخت موشکی که برای بازگشت به زمین نیاز دارند استفاده کنند. هر چه انسان ها بتوانند اکسیژن بیشتری در مریخ بسازند، نیاز کمتری دارند که آن را از زمین بیاورند و رفتن به آنجا برای بازدیدکنندگان نیز آسان تر می شود. ولی حتی با وجود اکسیژن بومی فضانوردان همچنان به لباس فضایی نیاز دارند.
در حال حاضر، سازمان ناسا در حال کار بر روی فناوری های جدید مورد نیاز برای ارسال انسان به مریخ است. این امکان دارد در دهه آینده، شاید در اواخر دهه ۲۰۳۰ اتفاق بیفتد.
مریخ نورد استقامت در سال ۲۰۲۱ در دهانه ۴۵ کیلومتری جیزرو فرود آمد. دانشمندان این ماموریت باور دارند که میلیاردها سال پیش ، این دهانه یک دریاچه و دلتای یک رودخانه را در خود جای داده بوده است و به همین دلیل این ناحیه به مکانی مناسب برای نمونه برداری و جستجوی نشانه های بالقوه حیات باستانی تبدیل شده است.
- 14
- 2
