دنباله دار بسیار بزرگی موسوم به K۲ که اولین بار در سال ۲۰۱۷ کشف شد، در حال حرکت به سمت داخل منظومه شمسی (Solar System) است و بسوی زمین می آید. این دنباله دار اگرچه تهدیدی برای کره خاکی ما محسوب نمی شود، اما می تواند برای عاشقان آسمان و رصدهای آسمانی اتفاق هیجان انگیزی باشد.
دنباله دار C/2017 K2 در تاریخ ۲۳ تیر ۱۴۰۱ (۱۴ ژوئیه ۲۰۲۲) به نزدیک ترین فاصله با زمین می رسد. هرچند دانشمندان نمی دانند که این فاصله تا چه اندازه کم خواهد شد، ولی می دانیم که این دنباله دار با زمین برخورد نخواهد کرد. زمانی که K2 کشف شد، این دنباله دار در بین زحل و اورانوس (Uranus) قرار داشت. ولی اکنون در حال عبور از ابر اورت و حرکت به سمت زمین و بخش های داخلی منظومه شمسی است.
دنباله دار K۲ یک فرصت رصدی بسیار جذاب است
با توجه به اندازه بسیار بزرگ دنباله دار K2 که تقریبا دو برابر کوه اورست است، منجمان آماتور هم می توانند آنرا با یک تلسکوپ کوچک رصد کنند. K2 یک دنباله دار فعال است، یعنی به قدری نور دارد که از زمین قابل مشاهده باشد. با این حال، دنباله دارهای فعال با استفاده از انرژی خورشید دمای گازهای خود را افزایش می دهند و پدیده ای را بوجود می آورند که ما آن را تحت عنوان دم دنباله دار می شناسیم. البته از آن جایی که K2 از ابر اورت به سمت زمین می آید، مشخص نیست که چگونه این همه مدت فعال مانده است.
بر اساس تخمین های وب سایت EarthSky، این دنباله دار در بهترین حالت به روشنایی قدر ۸ یا حتی ۷ می رسد. با این وجود، نور آن برای چشم غیرمسلح همچنان بسیار کم خواهد بود. چشم غیرمسلح معمولا قادر به مشاهده ستاره هایی با قدر روشنایی ۶ است، ولی برای رصد این دنباله دار باید به نقاطی مراجعه کنید که آلودگی نوری بسیار کمی دارند.
رصدخانه های حرفه ای امیدوارند که با نزدیک شدن دنباله دار K2 بتوانند بزرگی هسته آن را اندازهگیری کنند. مشاهدات اولیه توسط تلسکوپ کانادا- فرانسه- هاوایی حاکی از آن است که هسته K2 احتمالا عرضی بین ۳۰ تا ۱۶۰ کیلومتر دارد. با این حال، بررسی های تلسکوپ فضایی هابل (Hubble Space Telescope) نشان داده که این هسته احتمالا صرفا ۱۸ کیلومتر اندازه دارد.
- 19
- 1