تلسکوپ فضایی جیمز وب تصویری از دورترین ستاره شناخته شده جهان ثبت کرده است. ستاره ای که تنها چند ماه قبل کشف آن توسط دانشمندانی که با همتای پیشین جیمزوب یعنی تلسکوپ فضایی هابل کار می کنند، اعلام شده بود.
به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، این ستاره که ایرندل (Earendel) نام دارد به لطف همگرایی گرانشی (gravitational lensing) در تصاویر میدان عمیق تلسکوپ فضایی هابل (Hubble Space Telescope) کشف شد. این ستاره که ۱۲.۹ میلیارد سال نوری زمان برده تا نور آن به زمین برسد به قدری کم نور است که یافتن آن حتی در تصاویر جیمز وب نیز میتواند چالش برانگیز باشد.
تصویری از این ستاره روز گذشته در توییتر توسط یک حساب کاربری به نام "cosmic spring JWST" منتشر شد.
عکس اصلی هابل راهنمایی برای یافتن این ستاره در عکس جیمز وب بوده است. ایرندل نقطه ای کوچک و سفید زیر خوشه ای از کهکشان های دور است. با مقایسه تصویری که هابل ثبت کرده با تصویر جیمز وب می توانید ایرندل کم نور را بیابید.
ستاره شناسان این اکانت توییتری با اشاره به اینکه این رصد در تاریخ ۳۰ ژوئیه رخ داده است نوشتند: ما از به اشتراک گذاری اولین تصویر جیمز وب از کهکشان ایرندل که دورترین ستاره شناخته شده در جهان است بسیار هیجان زده ایم.
این توییت به همگرایی گرانشی اشاره دارد که کمکی طبیعی برای اخترشناسان در یافتن کهکشان ها و ستارگان است. اثر همگرایی گرانشی زمانی رخ می دهد که اجرام بزرگ همچون خوشه های کهکشانی یا سیاهچاله ها نور اجرامی که پشت آنها قرار دارند را خم می کنند. هنگامی که نور از کنار چنین اجرامی عبور می کند طوری تغییر می کند که گویی در حال عبور از لنز یک تلسکوپ است و بزرگ نمایی و البته منحرف می شود.
بهره بردن از همگرایی گرانشی دسترسی تلسکوپ را گسترش می دهد. طوری که هابل و وب می توانند نواحی دورتری را با جزئیات رصد کنند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب طوری طراحی شده که بتواند نخستین سال های بعداز مه بانگ و شکل گیری اولین کهکشان های جهان را رصد کند. با این وجود ستاره شناسان معتقد هستند که امکان رصد ستاره های منفردی که در آن زمان شکل گرفته اند وجود ندارد. ولی همگرایی گرانشی شاید بتواند به آن ها در رصد درون اولین مجموعه های ستاره ای کمک کند.
ستاره ایرندل که با نام "WHL۰۱۳۷- LS" نیز شناخته می شود در صورت فلکی نهنگ (Cetus) قرار دارد.
- 16
- 1
