به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، دانشمندانی که از روش های محاسباتی جدید استفاده می کنند، به بینش جدیدی در مورد عملکرد بالقوه جو پیچیده سیاره زهره دست یافته اند.
سیاره زهره توسط ابرهای غلیظی پوشانده شده است که بیشتر از اسید سولفوریک تشکیل شده اند. این ابرها اغلب نور خورشیدی را که به این سیاره می تابد، منعکس می کنند و آنرا پس از خورشید و ماه تبدیل به درخشان ترین شیء در آسمان می کنند. با این حال، فضاپیماها و مشاهدات مبتنی بر زمین یک جاذب ناشناخته نور فرابنفش (UV) موجود در جو این سیاره را نیز شناسایی کرده اند.
اکنون گروهی از دانشمندان با استفاده از مدلسازی محاسباتی پیچیده، وجود "دی سولفور"- آلوتروپ گوگرد متشکل از دو اتم گوگرد – را در ابرهای زهره پیشنهاد می کنند.
دی سولفور منجر به تشکیل سایر آلوتروپ های گوگرد و متعاقباً، مولکول های دایره ای یا حلقه ای از هشت اتم گوگرد در جو زهره می شود و این ذرات گوگرد میتوانند نور فرابنفش را جذب کنند.
این تیم پیشنهاد می کند که گوگرد دی اکسید (SO2) که توسط نور خورشید تجزیه می شود، گوگرد مونوکسید (SO) و دی سولفور مونوکسید (S2O) را تشکیل می دهد و مسیر بسیار سریع تری را برای تشکیل دی سولفور نسبت به ترکیب اتم های گوگرد جداگانه فراهم می کند.
استفاده از روش های محاسباتی در این زمینه بسیار مفید است، زیرا کار با مواد شیمیایی و ترکیبات موجود در جو زهره، از جمله گوگرد، کلر و اکسیژن میتواند دشوار و گاهی خطرناک باشد.
"جیمز لیونز" دانشمند ارشد موسسه علوم سیاره ای می گوید:ما برای اولین بار در حال استفاده از تکنیک های شیمی محاسباتی برای تعیین این که کدام واکنش ها مهمتر هستند، هستیم، ولی اینطور نیست که منتظر انجام اندازه گیری های آزمایشگاهی باشیم یا از تخمین های نادرست از سرعت واکنش های مطالعه نشده استفاده کنیم.
او ادامه داد: این یک رویکرد جدید و بسیار موردنیاز برای مطالعه جو ونوس (Venus) است.
در حالی که هنوز در مورد هویت جاذب نور فرابنفش در جو زهره اتفاق نظر وجود ندارد، تصور می شود که شیمی گوگرد در آن دخیل است. آلوتروپ های سه اتمی و چهار اتمی گوگرد که دومی نیز از دی سولفور تشکیل شده است، به عنوان جاذب مرموز فرابنفش پیشنهاد شده اند.
این تیم همچنین شامل دانشمندان دانشگاه "والنسیا" و موسسه شیمی فیزیک "روکاسولانو" در مادرید اسپانیا و دانشگاه "پنسیلوانیا" است و ادعا می کند که مدل های محاسباتی جدید که برای تعیین واکنش های احتمالی استفاده میشوند، میتوانند درب های جدیدی را به روی استفاده از این رویکرد برای یادگیری بیشتر در مورد شیمی پیچیده زهره باز کنند.
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
- 11
- 3
