پژوهشگران از پرتوهای گاما برای شناسایی یک کهکشان کوچک همسایه استفاده کرده اند که مملو از ماده تاریک است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از وبگاه سای تِک دِیلی، یک تیم پژوهشی بین المللی یک کهکشان ماهواره ای کوچک راه شیری را کشف کرده اند که پر از ماده تاریک است؛ ولی انتشار آن احتمالاً دستاورد" تپ اخترهای میلی ثانیه ای" است که ذرات کیهانی پرتاب می کنند.
مرکز کهکشان راه شیری در حال دمیدن یک جفت حباب عظیم از پرتوهای گاما است که وسعت آن ۵۰ هزار سال نوری است. این پدیده که شکل آن به ساعت شنی شباهت دارد، تقریبا ۱۰ سال پیش با استفاده از تلسکوپ فضایی پرتو گامای فِرمی مشاهده شد، اما منشا آن به صورت یک راز باقی مانده است.
این لوب های تشعشعی، «حباب های فِرمی» نامیده میشوند و با چند زیرساخت اسرارآمیز از گسیل پرتو گامای بسیار درخشان وصله شده اند. زمانی تصور می شد پیله فِرمی، یکی از درخشان ترین نواحی لوب جنوبی، نتیجه فوران های قبلی سیاه چاله کلان جرم کهکشان است.
یک تیم بین المللی متشکل از پژوهشگران دانشگاه آمستردام و دانشگاه ملی استرالیا و موسسه فیزیک و ریاضیات کاولی در ژاپن، داده های تلسکوپ های فضایی گایا و فِرمی را تجزیه وتحلیل کرده اند تا نشان دهند که انتشار پیله فِرمی در واقع از کهکشان کوتوله کمان است.
این کهکشان ماهواره ای راه شیری از طریق حباب های فِرمی از موقعیت ما روی زمین دیده می شود. به دلیل مدار فشرده آن به دور کهکشان ما و گذرهای قبلی از طریق دیسک کهکشانی، بیشتر گاز بین ستاره ای خود را از دست داده است و بسیاری از ستاره های آن از هسته جدا و به جریان های کشیده تبدیل شده اند.
با توجه به اینکه برج قوس خاموش بود (بدون گاز و بدون مهدکودک های ستاره ای بود)، فقط چند احتمال برای انتشار پرتو گامای آن وجود داشت.
از جمله:۱. جمعیتی از تپ اخترهای یک هزارم ثانیه ای ناشناخته یا ۲. نابودی ماده تاریک.
تپ اخترهای میلی ثانیه ای بقایای انواع خاصی از ستارگان هستند که به صورت چشمگیری از خورشید پرجرم تر هستند و در منظومه های دوتایی نزدیک قرار دارند؛ ولی اکنون ذرات کیهانی را در نتیجه انرژی های چرخشی شدیدشان منفجر می کنند.
الکترون هایی که توسط تپ اخترهای میلی ثانیه ای شلیک میشوند با فوتون های کم انرژی تابش زمینه کیهانی برخورد می کنند و آنها را به سمت تابش گامای پرانرژی سوق می دهند.
پژوهشگران نشان داده اند که میتوان پیله پرتو گاما را با تپ اخترهای میلی ثانیه ای در کهکشان کوتوله کمان توضیح داد. کشف آن ها به توضیح تپ اخترهای میلی ثانیه ای بعنوان شتاب دهنده های کارآمد الکترون ها و پوزیترون های پرانرژی کمک می کند و نشان می دهد که احتمالاً فرآیندهای فیزیکی مشابهی در سایر کهکشان های ماهواره ای کوتوله راه شیری در حال پیشرفت باشند.
این موضوع اهمیت دارد؛ زیرا پژوهشگران مدتها بر این باور بودند که مشاهده پرتوهای گاما از یک ماهواره کوتوله گواهی بر نابودی ماده تاریک (Dark matter) است.
- 16
- 1
