تلسکوپ فضایی هابل تصویری خیره کننده از آثار باقی مانده از یک ابرنواختر در ابر ماژلانی بزرگ ثبت کرده است.
به گزارش ایرنا از وبگاه اسپِیس (Space)، بقایای یک ابرنواختر در ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد و یک ستاره نوترونیِ به سرعت در حال چرخش را پنهان می کند. در تصویر دیدنی ثبت شده توسط تلسکوپ فضایی هابل ، بقایای رنگارنگ مرگ خشن یک ستاره مانند نورافشانی بنظر می رسد.
این آثار باقی مانده در ابر ماژلانی بزرگ (یک کهکشان ماهواره ای راه شیری)، ورقه هایی ظریف و رشته هایی درهم پیچیده به رنگ نارنجی و آبی را تشکیل می دهند. رشته های خیره کننده در تصویر تلسکوپ فضایی هابل ، بقایای یک ابرنواختر هستند. ابرنواختر (سوپرنوا) انفجاری قدرتمند است که زمانی رخ می دهد که یک ستاره پرجرم به پایان عمر خود می رسد.
دانشمندان اعلام کردند که این بقایای ستاره ای که DEM L ۱۹ یا LMC N۴۹ نامیده می شود، در فاصله ۱۶۰ هزار سال نوری از زمین، در صورت فلکی ماهی زرین (Dorado) قرار دارد و نشان دهنده درخشان ترین باقی مانده ابرنواختر در ابر ماژلانی بزرگ است.
دانشمندان بر این باورند که این ابر درخشان متشکل از مواد، یک ستاره نوترونی به سرعت در حال چرخش را پنهان می کند. این ستاره نوترونی در زمانی ایجاد شده است که هسته ستاره پرجرم در حال انفجار، تحت فشار شدید گرانش خود به داخل دچار فروپاشی شده است.
ستاره شناسان این ستاره نوترونی را در سال ۱۹۷۹ کشف کردند؛ هنگامی که در اثر انفجار، پرتو گامای پرانرژی منتشر کرد. از آن زمان ، در اثر چندین انفجار، پرتوهای گامای دیگر نیز منتشر کرده است. ستاره های نوترونی که به سرعت در حال چرخش هستند و مانند این ستاره میدان های مغناطیسی قوی دارند که تشعشعاتی را منتشر می کند، بعنوان تپ اختر نیز شناخته می شوند.
تصویر جدید با استفاده از داده های دو پژوهش جداگانه درخصوص DEM L ۱۹ ایجاد شده است که یکی از آنها با دوربین میدان وسیع و سیاره ای ۲ تلسکوپ فضایی هابل (Hubble Space Telescope) ثبت شده بود. هدف از پژوهش اول، این بود که دانشمندان می خواستند بدانند چگونه ابرهای کوچک گاز و غبار باعث تکامل باقیمانده ابرنواختر و تغییر ساختار آن می شود.
این اولین بار نیست که تصویری خیره کننده از DEM L ۱۹ در معرض دید عموم قرار می گیرد. در سال ۲۰۰۳، دانشمندان تصویری از هابل منتشر کردند که بقایای ابرنواختر را به صورت ابرهای دود و جرقه نشان می داد.
- 14
- 5
