برخورد فضاپیمای گریل ناسا با ماه

۱۷ دسامبر ۲۰۱۲ سوخت فضاپیمای دوقلوی گریل (Grail) به پایان رسید و تیم هدایت کننده تصمیم گرفت مأموریت را با برخورد دو فضاپیما روی ماه به پایان برساند.

گریل برای نقشه برداری از میدان های گرانشی ماه در تاریخ ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱ توسط موشک دلتا۲، از فلوریدا به فضا پرتاب شد.

هدف این ماموریت، تعیین ساختار داخلی ماه از پوسته تا هسته و جمع آوری اطلاعات بیشتر از تحولات حرارتی ماه (Moon) بود. همچنین پاسخ به سؤالاتی مانند چگونگی شکل گیری سیاره های سنگی و جزئیات بیشتر درباره ماه مورد توجه دانشمندان بود.

گریل- A و گریل- B با فاصله کمی از هم و طی چهار ماه در مدار ماه قرار گرفتند. هنگامی که گریل- A از فراز نقطه لاگرانژی که جاذبه بیشتری دارد، می گذشت، سرعت و فاصله اش از گریل- B افزایش پیدا می کرد. درحالی که حین گذر گریل- B از همان نقطه، سرعت و فاصله آن کاهش پیدا می کرد.

حرکت دو فضاپیما با این الگو که حرکت جزرومدی نامیده شد، به داده برداری بهتر آنها از ماه کمک می کرد.

نتایج:

نقشه کشیده شده توسط گریل، ویژگی های ماه را با جزئیات بی نظیری مانند زمین های آتشفشانی، دهانه ها و ساختار سطح آن به تصویر می کشید.

نقشهٔ توپوگرافیک از ماه که برای ویژگی های فیزیکی سطح آن با جزئیات تهیه شده است.

علاوه بر این، فضا پیما (Spacecraft) مجهز به دوربین بود و تصاویر فراوانی از قسمت های مختلف ماه تهیه کرد.

اطلاعات گریل درباره تاریخچه حرارتی ماه تأیید کرد که چگالی های جرمی ماه نتیجه برخورد سیارک ها و دنباله دارها بر سطح آن، زمانی که درونش بسیار داغ تر بود، است.

این فضاپیما همچنین کشف کرد که ضخامت پوسته ماه از چیزی که قبلاً تصور می شد، کم تر و گرانش آن متفاوت با دیگر اجرام منظومه شمسی (Solar System) است.

اطلاعاتی از محل های مناسب برای فرود انسان و فضاپیماهای احتمالی آینده نیز در طی همین مأموریت استخراج شد.