ستاره شناسان می گویند، کمربندهای تشعشعی برای نخستین بار در خارج از منظومه شمسی مشاهده شده اند و تصاویر با وضوح بالا به دست آمده از آرایه بزرگی از دیش های رادیویی، گسیل های رادیویی مداوم و شدیدی را از یک جرم ستاره ای نشان می دهند.
به گزارش ایسنا به نقل از آی ای، ستاره شناسان برای اولین بار شواهدی از وجود کمربندهای تشعشعی را در خارج از منظومه شمسی (Solar System) کشف کردند.
این کمربندهای تشعشعی در اطراف یک کوتوله فوق سرد (ستاره کم جرم) موسوم به LSR J۱۸۳۵+ ۳۲۵۹ که در فاصله ۱۸ سال نوری از زمین قرار دارد، مشاهده شده اند.
پژوهشگران می گویند، تصاویر با وضوح بالا به دست آمده با مجموعه بزرگی از دیش های رادیویی، گسیل های رادیویی مداوم و شدیدی را از این جرم ستاره ای نشان می دهند.
آنچه که تصاویر نشان می دهد:
این تصاویر، ابری از ذرات پر انرژی را نشان دادند که در میدان مغناطیسی جرم به دام افتاده اند.
ملودی کائو، دانشجوی فوق دکترا در دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز و نویسنده ارشد این مطالعه در بیانیه ای رسمی گفت: ما در واقع در حال تصویربرداری از مگنتوسفر (مغناطیس سپهر) هدف خود با مشاهده پلاسمای تابشی رادیویی- کمربند تشعشعی آن- هستیم. این کار قبلا برای چیزی به اندازه یک سیاره غول پیکر گازی خارج از منظومه شمسی انجام نشده بود.
مگنتوسفر ناحیه تحت سلطه میدان مغناطیسی اطراف یک جرم آسمانی است که ذرات باردار در آن به دام افتاده اند.
سیاره ما نیز دارای ابرهای غول پیکر دوناتی شکل از کمربندهای تشعشعی به نام کمربندهای ون آلن (Van Allen belts) است که ذرات پرانرژی خورشید را به دام می اندازد. سایر سیاره های بزرگ منظومه شمسی ما مانند مشتری نیز دارای کمربندهای تشعشعی یا تابشی هستند که الکترون های پرانرژی ساطع شده از قمر آتشفشانی آیو (Io) را جذب می کنند.
این کمربندهای تشعشعی تازه شناسایی شده مشابه کمربندهای تشعشعی مشتری هستند. وقتی در کنار هم مقایسه میشوند، کمربندهای این جرم «۱۰ میلیون بار درخشان تر» از کمربندهای تشعشعی مشتری هستند.
طبق این مطالعه، این کوتوله فوق سرد در مرز بین ستارگان کم جرم و کوتوله های قهوه ای پرجرم قرار دارد.
شناخت میدان های مغناطیسی:
درک کمربندهای تشعشعی اغلب میتواند بینشی در مورد شکل میدان مغناطیسی و ساختار داخلی یک جرم کیهانی ارائه دهد.
به عنوان مثال، درون زمین به اندازه ای داغ است که سیالاتِ رسانای الکتریکی داشته باشد که به تولید میدان مغناطیسی قوی آن کمک می کند و در نتیجه حیات در این سیاره را پشتیبانی می کند.
در مورد مشتری، هیدروژنِ فلزیِ مایع یک میدان مغناطیسی ایجاد می کند. به گفته کائو، هیدروژن فلزی در فضای داخلی کوتوله های قهوه ای احتمالاً میتواند منجر به تولید میدان های مغناطیسی شود.
با این حال این گروه پژوهشی تشخیص قدرت و شکل میدان های مغناطیسی در این جرم مورد مطالعه را دشوار یافت. این دو عامل در تعیین قابلیت سکونت این سیاره بسیار مهم هستند.
اوگنیا شاکلنیک یکی از نویسندگان این مطالعه که سالها است به مطالعه میدان های مغناطیسی می پردازد، می گوید: این اولین گام حیاتی برای یافتن بسياري از این اجرام و تقویت مهارت های ما برای جستجوی مغناطیس کره های کوچک و کوچک تر است و در نهایت ما را قادر می سازد سیارات بالقوه قابل سکونت هم اندازه با زمین را مطالعه کنیم.
این جرم آسمانی با استفاده از شبکه ای از ۳۹ دیش (بشقاب) رادیویی که از هاوایی تا آلمان امتداد دارند و به عنوان یک تلسکوپ رادیویی بزرگ عمل می کنند، از نزدیک مورد بررسی قرار گرفت.
این شبکه دیش های رادیویی توسط NRAO در ایالات متحده و تلسکوپ رادیویی Effelsberg که توسط مؤسسه ماکس پلانک برای نجوم رادیویی در آلمان اداره می شود، هماهنگ و مدیریت می شود.
این مطالعه در مجله «نیچر» (Nature) منتشر شده است.
- 17
- 2
