دکتر فرهاد یوسف زاده از دانشگاه نورث وسترن صدها رشته ساخته شده از انبوهی از گازها را که از سیاه چاله واقع در مرکز کهکشان ما به بیرون امتداد دارند، به تازگی کشف کرده است.
به گزارش ایسنا به نقل از نیو اطلس، دهه ها پیش، جهان نجوم با کشف رشته های عمودی عجیب نور که از سیاه چاله مرکزی کهکشان ما به بیرون می تابید، غافلگیر شد.
اکنون ستاره شناس مسئول این یافته، رشته های بیشتری را مشاهده کرده است که این بار جهت افقی دارند و دارای تفاوت های مهم و گیج کننده دیگری هستند.
فرهاد یوسف زاده از دانشگاه نورث وسترن آمریکا، رشته های اولیه را در اوایل دهه ۱۹۸۰ در اطراف سیاه چاله کمان ای* (Sagittarius A*)، ابرسیاه چاله واقع در مرکز کهکشان راه شیری یافت. این رشته ها تا ارتفاع ۱۵۰ سال نوری اوج می گیرند و در اطراف این سیاه چاله پیدا شده اند.
اما این رشته های تازه کشف شده پس از کاهش نویز در تصاویر تلسکوپ میرکات (MeerKAT) واقع در آفریقای جنوبی پیدا شدند. فقط این که آن ها بر روی همان صفحه قوس کمان ای* قرار دارند و نه عمود بر آن. آن ها همچنین بسیار کوتاه تر هستند و در مجموع حدود پنج تا ۱۰ سال نوری طول دارند.
تعداد آن ها نیز بسیار کمتر است. علاوه‌براین، بنظر میرسد که این رشته های جدید از انرژی حرارتی تشکیل شده اند، در حالی که رشته های عمودی از ذراتی تشکیل شده اند که با سرعت نور حرکت می کنند.
فرهاد یوسف زاده می گوید: وقتی اینها را دیدم واقعاً متحیر شدم. باید کارهای زیادی انجام می دادیم تا ثابت کنیم که خودمان را گول نمی زنیم. وقتی کسی نظم را در میانه میدان پر هرج و مرج هسته کهکشان ما پیدا می کند، رضایت بخش است.
تفاوت اصلی دیگر این است که این رشته های افقی برخلاف رشته های عمودی فقط از یک طرف سیاه چاله به سمت کمان ای* می رسند.
یوسف زاده می گوید، این یافته به ستاره شناسان کمک می کند تا قرص برافزایش سیاهچاله ما و همچنین جریان های فواره ای خروجی از آن را جهت یابی کنند. در حالیکه این یک نکته مفید از کشف است، علت واقعی تشکیل این رشته ها در حال حاضر ناشناخته باقی مانده است.
وی تاکید کرد:فکر می کنیم که آنها باید خروجی هایی از نوعی از فعالیتی سرچشمه گرفته باشند که چند میلیون سال پیش رخ داده است. به نظر میرسد که این [رشته ها] نتیجه برهمکنش آن ماده خروجی با اجرام نزدیک آن باشد. کار ما هیچ وقت کامل نمی شود. ما همیشه باید مشاهدات جدیدی داشته باشیم و به شکل مداوم ایده های خود را به چالش بکشیم و تحلیل های خود را دقیق تر کنیم.
این دانشمند ایرانی ده ها سال است که مرکز کهکشان راه شیری را مطالعه می کند و علاوه بر رشته ها، یک حباب غول پیکر پرتاب کننده امواج رادیویی و یک منطقه ستاره زای دور را در نزدیکی قوس کمان ای* مشاهده کرده است.
وی می گوید که تلسکوپ میرکات (MeerKAT) که در سال ۲۰۱۸ به صورت آنلاین در دسترس قرار گرفت، تصاویر دقیق تری را نسبت به قبل در اختیار نجوم رادیویی قرار داده است. چنین جزئیاتی به اخترشناسانی مانند او کمک می کند تا ساختارهایی را که قبلاً نادیده گرفته شده بودند، در نزدیکی ابرسیاه چاله کهکشان ما بیابند.
او ادامه داد: مشاهدات جدید میرکات یک تغییر دهنده بازی بوده است. پیشرفت فناوری و زمان اختصاصی رصد، اطلاعات جدیدی به ما داده است. این واقعاً یک دستاورد فنی از سوی اخترشناسان رادیویی است.
نتایج این پژوهش جدید در مجله The Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.
- 13
- 4
