ستاره شناسان نوع جدیدی از ستاره را کشف کرده اند که می تواند رمز و راز کیهانی را فاش کند.
به گزارش ایسنا به نقل از نیو اطلس، ستاره شناسان نوع جدیدی از ستاره را کشف کرده اند که بنظر میرسد که سرنخ مهمی برای حل یک معمای طولانی مدت کیهانی باشد.
این ستاره پرجرم هلیومی دارای یک میدان مغناطیسی فوق العاده قوی است، به این معنی که میتواند مرحله مقدماتی یک مگنتار (مغنااختر) باشد که یک پوسته ستاره ای متراکم است که تاکنون منشأ ناشناخته ای دارد.
HD 45166 یک منظومه ستاره ای دوتایی است که در فاصله ۳۰۰۰ سال نوری از زمین، در صورت فلکی تک شاخ قرار دارد. ستاره اولیه آن بزرگ است و بیشتر از هلیوم ساخته شده و مشاهدات نشان می دهد که دارای برخی ویژگی های غیرقابل توضیح است. بنابراین ستاره شناسان با استفاده از طیف وسیعی از ابزارها در سراسر جهان، در حال بررسی آن هستند.
اکنون داده های جدید نشان می دهند که این ستاره دارای میدان مغناطیسی فوق العاده قوی ۴۳ هزار گاوسی است، این در حالیست که به طورمثال میدان مغناطیسی خورشید خودمان تنها ۱۰ گاوس قدرت دارد.
این ستاره اولیه، منظومه HD 45166 را تبدیل به مغناطیسی ترین ستاره ای می کند که تا به حال کشف شده است.
تومر شنار نویسنده اصلی این مطالعه گفت: کشف نوع جدیدی از اجرام نجومی، هیجان انگیز است. به خصوص هنگامی که در تمام مدت از معرض دید پنهان بوده باشد.
این کشف نه تنها یک نوع کاملا جدید از ستارگان است، بلکه ممکن است به توضیح یک ناهنجاری نجومی دیگر که ستاره های نوترونی با میدان های مغناطیسی فوق العاده قوی معروف به مگنتارها هستند، کمک کند.
تاکنون چند ۱۰ مورد از این اجرام تائید شده است و در حالی که اعتقاد بر این است که آنها در هنگام فروپاشی ستارگان پرجرم تشکیل می شوند ، مشخص نیست که چرا فقط برخی از آن ها میدان مغناطیسی نیرومندی پیدا می کنند و به مگنتار تبدیل میشوند، در حالیکه برخی دیگر چنین نمی کنند و به ستاره های نوترونی معمولی تبدیل می شوند.
ستاره نوترونی، هسته ی فروپاشی شده ی ستاره ابرغول پرجرمی است که جرم آن در مجموع بین ۱۰ تا ۲۵ جرم خورشیدی بوده است، به ویژه اگر ستاره ی فروپاشیده غنی از فلز بوده باشد. وقتی یک ستاره ذخیره هلیم خود را به پایان می رساند، منبسط می شود و دیگر توان تحمل نیروی گرانشی حاصل از هسته خود را ندارد. در نتیجه هسته در خود فرو می پاشد. هسته ی این اجرام از پوسته ای به جنس جامد (غالبا آهن) و درونشان به جنس مایعی با چگالی بالا است.
مگنتار (Magnetar) یا ستاره مغناطیسی یا مغنااختر نیز نوعی ستاره نوترونی است که میدان مغناطیسی بسیار نیرومندی دارد.
پژوهشگران این مطالعه در نتیجه ی محاسبات خود بر این باور هستند که HD 45166 به احتمال زیاد در هنگام مرگ به یک مگنتار فرو می پاشد و میدان مغناطیسی بسیار قوی تری با قدرت ۱۰۰ تریلیون گاوس به دست می آورد که غیر قابل تصور است.
مشاهدات و رصدهای بیشتر میتواند ستاره های مشابه دیگری را که به نظر می رسد اجداد مغناطیسی هستند، نشان دهد که در نهایت می تواند به این سوال دیرینه پاسخ دهد که آن ها از کجا آمده اند.
این پژوهش در مجله «ساینس» (Science) منتشر شده است.
- 9
- 5
