دانشمندان از کشف اینکه کهکشان ما یک پنجم وزنی که قبلا تصور می شد را داراست متعجب شده اند و گمان می کنند که این کهکشان مقداری ماده تاریک از دست داده است.
به گزارش ایسنا به نقل از دیلی میل، کارشناسان جرم کل کهکشان ما را ۲۰۰ میلیارد برابر خورشید تخمین زدند و این رقم تقریبا چهار تا پنج برابر کم تر از تخمین های گذشته است که در حدود ۹۰۰ میلیارد برابر خورشید ارزیابی شده بود.
به نظر می رسد که کهکشان راه شیری مقداری ماده تاریک (Dark matter) را از دست داده است. ماده تاریک، ماده ای نامرئی است که حدود ۸۵ درصد از کل جرم کیهان را تشکیل می دهد.
محققان با استفاده از داده های تلسکوپ گایا که نقشه ای از ۱.۸ میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری ایجاد کرده است ، جرم کل کهکشان ما را تنها ۲۰۰ میلیارد برابر خورشید تخمین زده اند. این حدود چهار تا پنج برابر کم تر از تخمین های قبلی است که جرم کهکشان راه شیری را بین ۸۹۰ میلیارد و کمی بیش از یک تریلیون جرم خورشیدی نشان می داد.
تاکنون نیز تصور می شد که ماده تاریک دستکم شش برابر فراوان تر از ماده معمولی است.
با این حال، این مطالعه جدید نشان می دهد که ماده دوم در واقع میتواند تا یک سوم کل ماده را تشکیل دهد، با توجه به اینکه اکثر ستاره شناسان موافق هستند که جرم آن برابر با ۶۰۰ میلیون خورشید است.
این اختلاف بزرگ دانشمندان وادار می کند تا محتاطانه در مورد این یافته عمل کنند زیرا در مواجهه با بسياري از مطالعات قبلی مغایرت زیادی دارد.
پروفسور اندرو پونتزن (Andrew Pontzen)، از دانشگاه کالج لندن، به تایمز گفت:اگر کهکشان ما واقعا به اندازه ای که این تحقیقات نشان می دهد جرم کمی داشته باشد، باید توضیح داد که چرا مطالعات قبلی بر اساس روش های مختلف، همگی وزن بیشتری را ارائه کردند.
این کشف می تواند تاثیر عمیقی بر درک تاریخ ۱۳ میلیارد ساله کهکشان ما داشته باشد، زیرا ممکن است نشان دهد که کهکشان راه شیری نسبت به بعضی از همتایان خود، برخورد کمتری با کهکشان های دیگر داشته است.
دکتر فرانسوا هامر (François Hammer)، نویسنده این مطالعه، از رصدخانه پاریس، گفت که محققان از یافته های خود بسیار شگفت زده شده اند.
او توضیح داد که چگونه اخترشناسان توانستند جرم کهکشان ما را با نگاه کردن به منحنی چرخش آن محاسبه کنند. اساسا کهکشان راه شیری یک مارپیچ در حال چرخش متشکل از ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره است که دانشمندان فکر می کنند در هاله ای از ماده تاریک محصور شده است.
بنابراین، داده های گایا کسری از تعداد کل ستارگان است، ولی برای محاسبه منحنی چرخش دقیق کافی است. این نشان داد که منحنی کهکشان راه شیری با دیگر کهکشان های مارپیچی بزرگ متفاوت است زیرا مسطح نیست.
در دهه ۱۹۷۰، یکی از پیشرفت های بزرگ در نجوم مدرن این بود که سرعت چرخش دیگر کهکشان های بزرگ بسیار سریع تر از آن چیزی بود که از کاهش کپلر انتظار می رفت. این کشف منجر به این نظریه شد که کهکشان های مارپیچی بزرگ باید توسط هاله های ماده تاریک احاطه شده باشند. با این وجود در کهکشان راه شیری، منحنی چرخش در حومه قرص کهکشان به سرعت شروع به کاهش می کند. ستارگان در فاصله ۵۰ هزار سال نوری از مرکز آن، کندتر از حد انتظار می چرخند، که نشان می دهد مقداری از گرانش ماده تاریک (Dark matter) وجود ندارد.
محققان گفتند که یافته های آنها« کاملا استثنایی» است و توضیح دادند که چرخش انحنای کهکشان راه شیری میتواند به خاطر سرگذشت فوق العاده آرام کهکشان ما باشد.
آخرین ادغام بزرگ کهکشان ما با یک کهکشان دیگر در حدود ۹ میلیارد سال پیش اتفاق افتاد. میانگین این میزان در سایر کهکشان های مارپیچی شش میلیارد سال است.
این مطالعه جدید در مجله Astronomy& Astrophysics منتشر خواهد شد.
- 10
- 6
