به گزارش ایسنا به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه ساری، پژوهش جدید «دانشگاه ساری» (University of Surrey) و «دانشگاه سوانسی» (Swansea University) نشان می دهد ایده تولید کردن پنل های خورشیدی کم هزینه و سبک که میتوانند در فضا انرژی تولید کنند، قابل اجراست.
این پژوهش که اولین نمونه در نوع خود است، پس از ردیابی کردن یک ماهواره در طول شش سال مشاهده کرد که پنل ها چگونه انرژی تولید می کنند و تابش خورشیدی را در بیش از ۳۰ هزار مدار تاب می آورند. این یافته ها می توانند راه را برای احداث کردن مزارع خورشیدی تجاری بادوام در فضا هموار کنند.
پروفسور «کریگ آندروود» (Craig Underwood) استاد بازنشسته مهندسی فضاپیما در «مرکز فضایی ساری» واقع در دانشگاه ساری گفت: ما بسیار خرسندیم که این مأموریت هنوز پس از شش سال کارآیی دارد. این داده های دقیق نشان می دهند که پنل ها در برابر تشعشع مقاومت کرده اند و ساختار نازک آنها در شرایط ناملایم حرارتی و خلاء فضا خراب نشده است.
وی افزود: فناوری سلول های خورشیدی بسیار کم جرم می تواند به ساخت نیروگاه های خورشیدی بزرگ و کم هزینه بیانجامد که در فضا مستقر شوند و انرژی پاک را به زمین بیاورند. اکنون ما اولین شواهد را در اختیار داریم که نشان می دهند این فناوری به طور قابل اعتماد در مدار کار می کند.
پژوهشگران «مرکز تحقیقات انرژی خورشیدی » دانشگاه سوانسی، سلول های خورشیدی جدیدی را از کادمیوم تلورید تولید کردند. این پنل ها مساحت بزرگ تری را پوشش میدهند، سبک تر هستند، قدرت بسیار بیشتری نسبت به فناوری کنونی دارند و تولید آنها نسبتا ارزان تر است.
دانشمندان دانشگاه ساری، تجهیزاتی طراحی کردند که عملکرد پنل ها را در مدار اندازه گیری می کنند. ماهواره در مرکز فضایی ساری با مشارکت گروهی از مهندسان کارآموز «آژانس فضایی الجزایر» (ASAL) طراحی و ساخته شد.
اگرچه توان خروجی سلول ها با گذشت زمان کم تر شد ولی پژوهشگران معتقد هستند یافته های آن ها ثابت می کنند که ماهواره های انرژی خورشیدی کارآیی دارند و می توانند از نظر تجاری بادوام باشند.
دکتر «دان لمب» (Dan Lamb) پژوهشگر دانشگاه سوانسی گفت: آزمایش موفقیت آمیز پرواز این محموله از سلول های خورشیدی جدید و نازک، فرصت های مالی را برای توسعه بیشتر این فناوری افزایش داده است. آرایه های خورشیدی با مساحت بزرگ برای کاربردهای فضایی، بازاری است که به سرعت گسترش می یابد و فناوری هایی از این دست، به گسترش شهرت جهانی بریتانیا در فناوری فضایی کمک می کنند.
این پژوهش در مجله «Acta Astronautica» به چاپ رسید.
- 14
- 6