بزرگترین جسمی که ما زمینی ها می شناسیم خورشید است، اما یک مطالعه نشان داد که خورشید آنقدر که تصور می شد بزرگ نیست. با این حال دانشمندان بالاخره کشف کردند که چگونه خورشید را اندازه گیری کنند.
به گزارش خبرآنلاین، اندازه گیری خورشید کار دشواری است، زیرا مشاهدات مستقیم به خورشید گرفتگی برای اندازه گیری دقیق« فوتوسفر» نوری خورشید متکی هستند. نورسپهر، فوتوسفر همان بخش مرئی خورشید است که دمای آن حدود ۶۰۰۰ درجهٔ کلوین است.
وقتی صحبت از چیزهای بزرگ می شود، هیچ چیز به اندازه عظیم خورشید نمی رسد حداقل، در منظومه شمسی (Solar System) ما اینطور است. ولی با وجود این که زمین به مدت ۴.۶ میلیارد سال از درخشندگی خود لذت برده است، دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که خورشید چقدر بزرگ است. بنظر میرسد اندازهگیری خورشید آنقدرها هم که به تصور می شد آسان نیست.
مطالعات قبلی خورشید را با فوتوسفر آن اندازه گیری کرده اند که بخشی از ستاره است که نور از آن درخشان می شود. این اندازه اندازهگیری ستاره ای اغلب در طول خورشید گرفتگی انجام می شود، که به ویژه برای توانایی محققان در مسدود کردن پرتوهای کور خورشید در حالی که تاج نامرئی ستاره را آشکار می کند مفید است. در نتیجه این روش ها قطر تقریبی ۱۳۹۰۰۰۰ کیلومتر به دست آمد.
با این حال محققان از امواج صوتی معروف به فرکانس های حالت f یا امواج f نیز استفاده کرده اند تا تصویر دقیق تری از اندازه خورشید به دست آورند.. با این روش، به نظر می رسد که خورشید در واقع چند صدم درصد کوچکتر از هنگامی است که با ابزارهای فوتوسفر اندازه گیری می شود.
اکنون دو اخترفیزیکدان از دانشگاه کمبریج و دانشگاه توکیو با اندازه گیری شعاع خورشیدی با استفاده از امواج p که در اثر حرکت مواد در داخل خورشید ایجاد می شوند و به راحتی میتوانند از هسته عبور کنند، این رقم کوچک تر را تایید کرده اند. تحلیل فرکانس های حالت f اندازه ای از شعاع خورشید را ارائه کرده است که چند صدم درصد کم تر از شعاع فوتوسفر تعیین شده با اندازه گیری مستقیم نوری است.محققان متوجه شده اند که آن شعاع کمابیش با آنچه که توسط حالت های f پیشنهاد می شود سازگار است.
این محاسبه تفاوت اندازه ای را نشان داد که چند صدم درصد کوچکتر از اندازه گیری فوتوسفر بود. اما در حالی که « چند صدم درصد» ممکن است زیاد به نظر نرسد، وقتی در مورد چیزی به اندازه خورشید صحبت می کنید، این تفاوت کوچک می تواند پیامدهای بزرگی داشته باشد.
داگلاس گوف از دانشگاه کمبریج، که در ابتدا واژه هلیوزیسم شناسی را ابداع کرد، در مصاحبه ای گفت که این اختلاف اندازه میتواند نشان دهنده تفاوت در «واکنش های هسته ای، ترکیب شیمیایی و ساختار اصلی خورشید» باشد.
شعاع اشتباه همچنین می تواند دانشمندان را به نتیجه گیری های متفاوتی درباره نحوه عملکرد لایه های خاصی از خورشید سوق دهد، بنابراین داشتن یک عدد اندازه دقیق هنگام کاوش در پیچیدگی بی پایان ستاره میزبان حیاتی است. رصد ستارگان هزاران سال طول کشید، ولی ستاره شناسان ممکن است، اندازه نهایی خورشید را برای همیشه بدست آورند.
- 17
- 1