به گزارش ایسنا به نقل از فیز، داده های مأموریت ناسا برای نقشه برداری از ماده تاریک در اطراف خوشه های کهکشانی، در یک سیستم بازیابی جدید ذخیره شده اند که توسط دانشمندان «دانشگاه سیدنی» طراحی شده است. این سیستم، امکان بازیابی گیگابایت ها اطلاعات را حتی پس از قطع ارتباط و آسیب دیدن تلسکوپ مبتنی بر بالن در فرآیند فرود فراهم می کند.
در ماه آوریل ، «تلسکوپ تصویربرداری بالن فوق فشار» (SuperBIT) از «فرودگاه واناکا» (Wanaka Airport) نیوزیلند پرتاب شد. این تلسکوپ زیر یک بالن پر از هلیوم به اندازه یک استادیوم ورزشی در بالای جو زمین معلق شد و ۵.۵ بار بر فراز سراسر جهان به پرواز درآمد اما ماه بعد هنگام فرود آمدن در جنوب آرژانتین آسیب دید.
دو سیستم بازیابی اطلاعات که بیش از ۲۰۰ گیگابایت از اطلاعات SuperBIT را ذخیره می کرد ، با چتر نجات بطور ایمن فرود آمد. این ذخیره، داده هایی را مانند نقشه ماده تاریک (Dark matter) اطراف کهکشان ها و عکس های خیره کننده ای از فضا در بر داشت. ماده تاریک یک ماده نامرئی است که جرم آن شش برابر بیشتر از ماده معمولی جهان است.
این پژوهش که به سرپرستی دکتر «الن سیرکس» (Ellen Sirks) پژوهشگر دانشکده فیزیک دانشگاه سیدنی انجام شد، دستورالعمل هایی را برای ساختن سیستم بازیابی داده ها ارائه می کند و ماموریت کم هزینه ای را پیشنهاد می کند که دانشمندان می توانند مطمئن باشند اطلاعات آن را می توان حتی در بدترین شرایط ذخیره کرد.
پژوهشگران این پروژه که یک گروه بین المللی از دانشمندان استرالیا، انگلیس، آمریکا، کانادا، اروپا و تایوان هستند، گفتند که نخستین استفاده از کپسول های سیستم بازیابی اطلاعات در یک مأموریت علمی زنده، موفقیت بزرگی را بهمراه داشته است.
سیرکس گفت: تلسکوپ ما به نقطه ای رسید که به طور کامل نابود شد و ارتباطات پهنای باند بالا را از دست دادیم. بنابراین نه تنها سیستم بازیابی اطلاعات کار کرد، بلکه برای موفقیت این ماموریت بسیار ضروری بود. وقتی چیزی را از آسمان می اندازید، همیشه این احتمال وجود دارد که مشکلی پیش بیاید. بنابراین، بسته های بازیابی برای ایمن نگه داشتن اطلاعات شما بسیار ضروری هستند.
او ادامه داد: این مجموعه فرود چیزی است که ما حدود پنج سال در حال توسعه آن بوده ایم ولی اکنون توانستیم آنرا در پیکربندی نهایی آزمایش کنیم. کار به جایی رسیده است که ناسا می خواهد تولید آن را برای سایر ماموریت های علمی نیز آغاز کند. بنابراین، این در واقع آخرین آزمایش ما برای نشان دادن کارکرد این سیستم بود.
سیرکس گفت که سیستم های بازیابی اطلاعات شامل رایانه های کوچک با کارت های SD برای ذخیره کردن داده ها، یک لینک ماهواره ای« تلفن من را پیدا کن» و چتر نجات هستند که در محفظه های فوم برای ضدآب نگه داشتن آن ها قرار دارند.
بیرون آوردن سیستم ها از محل فرود، خود یک ماموریت بود. سیرکس گفت با توجه به زمین ناهمواری که بسته ها در آن فرود آمدند، پلیس محلی در حومه آرژانتین به بیرون آوردن آنها کمک کرد.
در یک ماموریت معمولی مبتنی بر بالن مانند ماموریت ناسا، داده ها توسط ماهواره دانلود می شوند اما سیرکس گفت که دانشمندان اغلب برای دانلود سریع داده ها، به ارتباط مستقیم نیاز دارند که همیشه کارآمد یا ممکن نیست.
همچنین رصدهای مبتنی بر بالون، کیفیت تلسکوپ های فضایی را با کسری از بودجه ارائه می کنند؛ یعنی میلیون ها دلار در مقایسه با میلیاردها دلار.
سیرکس گفت: ما هر شب آن قدر داده دریافت می کردیم که بازیابی آنها در اواسط پرواز بسیار کند و پرهزینه بود. در حال حاضر ، کارآمدترین راه برای دانلود داده ها این است که آن ها را روی یک درایو SD کپی کنیم و به زمین بفرستیم. شاید این راه حل به نوعی عجیب بنظر برسد ولی خوب کار می کند.
این پژوهش در مجله «Aerospace» به چاپ رسید.
- 15
- 3
