به گزارش دیجیاتو، ۵ ژانویه ۱۹۶۹، کاوشگر ونرا ۵ اتحاد جماهیر شوروی به سمت زهره پرتاب شد تا داده های جوی را به دست آورد.
ونرا نام مجموعه کاوشگرهای فضایی بود که اتحاد جماهیر شوروی در سال های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۴ برای جمع آوری اطلاعات مربوط به ونوس (Venus) به فضا پرتاب کرد.
۱۶ کاوشگر به سوی این سیاره پرتاب شدند که از بین آنها دو کاوشگر اول حتی نتوانستند از سطح زمین خارج شوند. ونرای هفتم، نخستین کاوشگر از این سری بود که برای فرودی نرم طراحی شد. ونرای چهارم نیز توانست اولین تصاویر و اطلاعات را به دانشمندان روسی مخابره کند.
برنامه ونرا چند دستاورد بزرگ در زمینه کاوش در فضا ایجاد کرد و درواقع از اولین دستگاه های ساخت انسانی بود که وارد جو سیاره دیگری شد.
با توجه به شرایط و سطح شدیداً ناهموار زهره، تمام این سطح نشین ها تنها برای دقایقی یا حداکثر ساعاتی دوام می آوردند. ابزارها در هر مأموریت ونرا متفاوت بودند، اما همه آنها شامل دوربین ها و تجهیزات تجزیه وتحلیل جوی و خاک می شدند.
ونرا ۵ در بدو ورودش به زهره، یک کپسول به وزن ۴۰۵ کیلوگرم و حاوی ابزار علمی را از خود خارج کرد. در حین فرود به سمت سطح زهره، چتر نجاتی باز شد تا سرعت فرود را کاهش دهد.
فضاپیما پیش از آنکه از پای درآید درحالی که کپسول از چتر نجات معلق بود، اطلاعات مربوط به جو زهره را به مدت ۵۳ دقیقه به زمین مخابره کرد.
- 12
- 5
