ثبت تصویری از کارخانه ستاره‌سازی عظیم در فضا توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب

تلسکوپ فضایی قدرتمند جیمز وب یک مجموعه ستاره ای را در ابر ماژلانی بزرگ ثبت کرده است.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از به نقل از اسپیس، یک تصویر جدید خیره کننده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) یک کارخانه ستاره سازی عظیم را نشان می دهد که در یک کهکشان همسایه ما با رنگ های زنده و جزئیات باورنکردنی قرار دارد.

تصویر نارنجی، زرد و آبی از این تلسکوپ فضایی قدرتمند، هیدروژن اتمی بین ستاره ای سحابی N97 با وسعت ۱۶۳۰ سال نوری را نشان می دهد که در ابر ماژلانی بزرگ، کهکشان نزدیک به راه شیری ما قرار گرفته است. این منطقه به طور فعال در حال تشکیل ستارگان است و تقریباً توسط ستاره شناسان ناشناخته باقی مانده است.

N97 خواهر کوچک تر یکی از اهداف اخیر جیمز وب در ابر ماژلانی بزرگ نیز به حساب می آید که سحابی رتیل نام دارد و در فاصله ۱۶۱ هزار سال نوری از زمین قرار دارد.

به رغم شباهت هایشان، دانشمندان فکر می کنند که در طول ۵۰۰ هزار سال اخیر، N97 با سرعتی دو برابر سحابی رتیل ستاره تشکیل داده است.

مطالعه مناطق ستارگان ساز مانند N97 با کمک جیمز وب به دانشمندان این امکان را می دهد تا در مورد ترکیب ابرهای گاز و غبار ستاره زا در کیهان اولیه، زمانی که تشکیل ستاره ها در شدیدترین حالت خود بوده است بیشتر بیاموزند.

رصد شکل گیری ستارگان با وضوح بیشتر توسط جیمز وب

تصویر جدید جیمز وب بر روی سه مجموعه غول پیکر گاز اتمی سرد به نام ابرهای مولکولی متمرکز شده است که شامل چیزی است که ستاره شناسان N97South یا S۱ می نامند.

یکی از برجسته ترین جنبه های این تصویر، الگوی «ستاره فشان» است که قلب روشن N97 را احاطه کرده است. این اثر توسط سنبله های پراش ناشی از ۱۸ قطعه آینه اولیه جیمز وب در هنگام جمع آوری نور ایجاد می شود. این آینه ها به شکل یک الگوی شش ضلعی مانند لانه زنبور چیده شده اند.

این سنبله های پراش نور زمانی بوجود می آیند که جیمز وب اجسام روشن و فشرده ای را مطالعه می کند که دارای نوری هستند که از یک مکان متمرکز بیرون می آید. بنابراین، وقتی این تلسکوپ ۱۰ میلیارد دلاری به کهکشان ها نگاه می کند، حتی آنهایی که ممکن است بسیار کوچک به نظر برسند، نور از منابع به شکلی پراکنده تر به سمت آن می آید.

جیمز وب این تصویر جدید N97 را با استفاده از ابزار فروسرخ میانی Mid- Infrared Instrument ‪(MIRI)‬ خود ثبت کرد. نور مرئی به آسانی توسط چنین ابرهای غبار متراکمی جذب می شود، اما نور مادون قرمز راحت تر از آنها عبور می کند. بنابراین نمای فروسرخ به اخترشناسان این امکان را می دهد تا به اعماق این منطقه ستاره ساز نگاه کنند.

در نتیجه، جیمز وب می تواند اجسام ستاره ای جوانی را ببیند که هنوز در ابری از گاز و غبار پنهان شده اند. این به اصطلاح «پیش ستارگان» هنوز مواد کافی از این پوشش ابری جمع آوری نکرده اند تا به اندازه ای عظیم شوند که هیدروژن را در هسته های خود با همجوشی به هلیوم تبدیل کنند.

در تصویر جیمز وب N97، ستاره تازه متولد شده ای که اخیرا این فرآیند را آغاز کرده را میتوان به عنوان درخشان ترین نقطه در میان ابرهای نارنجی متشکل از گاز و غبار مشاهده کرد.

مشاهدات جیمز وب از N97 بخشی از مأموریت این تلسکوپ قدرتمند است که شامل بررسی تکامل دیسک ها و پوشش های مواد اطراف ستارگان در مراحل مختلف تکامل آنها می شود.