بیش از ۵۰ سال است که دانشمندان در مورد غارهای گدازه ای پنهان در ماه حدس و گمان هایی دارند و اکنون به لطف یک گروه بین المللی به رهبری دانشگاه ترنتو ایتالیا، دانشمندان برای نخستین بار وجود یک دالان گدازه در زیر سطح ماه را تائید کرده اند.
به گزارش ایسنا به نقل از آی ای، دالان های گدازه یک ویژگی جالب آتشفشانی هستند. این تونل های زیرزمینی توسط گدازه ای که پیش تر در سطح ماه جاری بود، تولید شده اند.
لایه بیرونی ابتدا خنک شده و شکل گرفته است و به عنوان یک پوسته عمل کرده است. در همین حال، سنگ مذاب داخل همچنان به جریان یافتن خود ادامه می دهد و سپس تخلیه می شود. این روش باعث ایجاد یک محفظه توخالی و گسترده ای در زیر سطح می شود.
لورنزو بروزونه (Lorenzo Bruone)، استاد دانشگاه ترنتو، می گوید: نظریه وجود این دالان ها بیش از ۵۰ سال است که مطرح شده است، ولی این است که وجود آن ها را نشان می دهیم.
استفاده از داده های مدارگرد
این کشف هیجان انگیز با حفاری انجام نشده است. در عوض، محققان داده های مأموریت مدارگرد شناسایی ماه ناسا (LRO) را که برای نخستین بار در سال ۲۰۰۹ گودال های ماه یا دالان های گدازه را مشاهده کرد، دوباره تجزیه و تحلیل کردند.
آنها با استفاده از روش های خاص، انعکاس های راداری را پیدا کردند که یک تونل زیرزمینی غول پیکر در یک منطقه قمری به نام دریای آسایش (Mare Tranquilitatis) را نشان می دهد.
در سال ۲۰۱۰، به عنوان بخشی از ماموریت در حال انجام مدارگرد شناسایی ماه سازمان ناسا، ابزار فرکانس رادیویی مینیاتوری (Mini- RF) اطلاعاتی را به دست آورد که شامل یک گودال در دریای آسایش بود.
سال ها بعد، ما این داده ها را با روش های پردازش سیگنال پیچیده ای که به تازگی توسعه داده ایم، دوباره بررسی کردیم و بازتاب های راداری را از ناحیه گودال کشف کرده ایم که به بهترین شکل توسط یک مجرای غار زیرزمینی توضیح داده می شود.
داده ها شواهد قانع کننده ای برای وجود یک دالان گدازه خالی ارائه کردند. دانشمندان از این داده ها برای ایجاد مدلی از بخشی از دالان استفاده کردند که کاملا با مشاهدات آن ها مطابقت دارد.
دالان های گدازه ممکن است میزبان پایگاه های ماه باشند
ماه محیط خشنی دارد. دمای شدید و تشعشعات ثابت چالش بزرگی برای کاشفان ماه (Moon) در آینده است.
دما در سمت آفتاب گیر آن تا ۱۲۷ درجه سانتیگراد افزایش می یابد، در حالیکه سمت بدون نور یک زمین بایر سرد است دمای کمتر از منفی ۱۷۳ درجه سانتی گراد دارد.
با این حال، خطرات دیگری فراتر از نوسانات دما وجود دارد. ماه بطور مداوم توسط تابش خورشید و تشعشعات اعماق فضا در سطوحی ۱۵۰ برابر قوی تر از زمین بمباران می شود.
گودال های عمیق ماه ممکن است به تونل های وسیعی متصل شوند و پناهگاه های بالقوه ای را برای مستعمره نشینان بعدی قمر زمین فراهم کنند.
این پناهگاه های طبیعی امکان دارد از کاشفان آینده بشری در برابر پرتوهای کیهانی، تشعشعات خورشیدی و اثرات ریزشهاب سنگ محافظت کنند و میتوانند مکان های ایده آلی برای ساخت پایگاه های ایمن و پایدار قمری باشند.
این تحقیق نشان می دهد که چگونه داده های راداری ماه میتوانند به عنوان راه‌های جدید برای پاسخگویی به سؤالات اساسی برای اکتشاف مورد استفاده قرار گیرند و همچنین نشان می‌دهند که ادامه جمع آوری داده های سنجش از راه دور ماه چقدر حیاتی است.
این یافته ها در مجله Nature Astronomy منتشر شد.
- 12
- 4
