به گزارش ایرانا از تارنمای نشریه« نیوزویک»، این دو آدمک که هلگا و زوهار نام دارند به وسیله مرکز هوافضای آلمان (DLR) و با شبیه سازی از روی نیم تنه زنان ، ساخته شده اند. جنس این آدمک ها از پلاستیکی است که از بافت انسانی چون تفاوت تراکم بین استخوان ها، بافت های نرم و دیگر ارگان ها تقلید می کند.
در هر کدام از این آدمک ها بیش از ۵ هزار و ۶۰۰ سنسور تعبیه شده است که قابلیت اندازه‌گیری میزان قرار گرفتن در معرض پرتو فضایی را از پوست آنها گرفته تا اندام های داخلیشان، شدنی می کند.
پرتو فضایی تهدیدی جدّي برای تندرستی فضانوردان است و میتواند عاملی محدودکننده در اجرای مأموریت های طولانی مدت به ماه، مریخ و ورای آن باشد.
هلگا و زوهار سال آینده در قسمتی از پروژه آرتمیس ۱ در داخل فضاپیمای اوریون به پیرامون ماه اعزام خواهند شد. طی این مأموریت، زوهار یک جلیقه مخصوص موسوم به StemRad را به تن خواهد داشت که برای محافظت فضانوردان دربرابر اشعه های مضر طراحی شده، این در حالیست که هلگا بدون هیچ محافظی به این مأموریت اعزام می شود. این تفاوت به محققان شانس آنرا می دهد تا با قیاس تأثير قرار گرفتن در معرض پرتو در این دو آدمک، اطلاعات ارزشمندی را در خصوص شیوه حفاظت از فضانوردان واقعی بدست آورند.
StemRad از پلی اتیلن فوق متراکم ساخته شده است که در مسدود کردن راه وارد شدن ذرات رادیواکتیو نقش موثری دارد. این نسخه از جلیقه StemRad مختص بدن زنان طراحی شده است که نسبت به مردان دربرابر پرتو فضایی آسیب پذیری بیشتری دارند.
اعزام هلگا و زوهار به فضا، گامی مهم در برنامه های بلند مدت سازمان ناسا برای فرودآوردن نخستین فضانورد خانم و فضانورد مرد همراهش بر سطح ماه تا سال ۲۰۲۴ میلادی، به شمار می آید.
- 18
- 4
