زمانیکه فعالیت خورشیدی به حداقل میرسد، چرخه جدید فعالیت این ستاره شروع می شود.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، خورشید یکی از ستاره های کهکشان راه شیری است که از پلاسمای داغ ساخته شده و در میانهٔ آن میدان مغناطیسی برقرار است.
این ستاره که قطری نزدیک به ۱٬۳۹۲٬۰۰۰ کیلومتر دارد، سرچشمهٔ اصلی نور، انرژی، گرما و زندگی بر روی زمین است. قطر خورشید نزدیک به ۱۰۹ برابر قطر زمین و جرم آن ۳۳۰ هزار برابر جرم زمین است. این مقدار ۹۹٫۸۶٪ کل جرم سامانهٔ خورشیدی است.
انفجار نهایی یک ستارهٔ سنگین را ابرنواختر می نامند، ولی خورشید هیچگاه چنین انفجاری را تجربه نخواهد کرد، برای این که کم ترین جرم موردنیاز برای رخداد یک ابرنواختر، هشت برابر جرم خورشید, از نظر شیمیایی سه چهارم جرم خورشید را هیدروژن و باقی ماندهٔ آنرا بیشتر هلیم می سازد. بعد از هیدروژن و هلیم، عنصر های سنگین از سازندگان دیگر خورشید عبارتند از: اکسیژن، کربن، نئون و آهن و… این عنصرها، سازندهٔ ۱٫۶۹٪ از جرم خورشید اند که این مقدار خود ۵٬۶۲۸ برابر جرم زمین است.
چرخه های خورشیدی بطور متوسط در هر حدود ۱۱ سال کامل می شود. با تغییر در لکه های روی سطح خورشید و رسیدن به حداکثر لکه های خورشید و سپس تغییر تعداد آن ها به حداقل لکه ها به ترتیب به مقادیر حداکثر و حداقل لکه های خورشیدی اشاره می کنند. چرخه ها از یک حداقل به بعد آغاز می شوند.
این رخ داد هیج جای نگران کننده ای ندارد چراکه اکنون ما چرخه خورشیدی ۲۴ را تجربه می کنیم, بیست و سومین چرخه خورشیدی در اواخر دهه ۱۹۹۰ اتفاق افتاد و تا سال ۲۰۰۸ ادامه داشت. سازمان ناسا در سال ۲۰۱۷ اعلامکرد که دوره کاهش فعالیت خورشید در سال های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ میتواند رخ دهد. در ماه دسامبر سال پیش، کارگروهی پیش بینی چرخه خورشیدی ۲۵ را در طی گزارشی اعلامکرد که دورۀ کاهش فعالیت خورشید بین چرخه های ۲۴ و ۲۵ در ماه آوریل ۲۰۲۰ به وقوع می پیوندد.
در حال حاضر این رویداد خورشیدی در حال وقوع است یا به زودی شاهد آن خواهیم بود. چرخه خورشیدی بر پایۀ میدان مغناطیسی خورشید رخ می دهد که هر ۱۱ سال یک بار دچار تغییر و گردش می شود. به این ترتیب، قطب های مغناطیسی شمال و جنوبِ آن جایشان را عوض می کنند. هنوز معلوم نیست چه عاملی باعث این چرخه ها می شود.
بر اساس تحقیقات اخیر، این رویداد با هم ترازی سیاره ای ۱۱.۰۷ ساله ارتباط دارد ولی قطب ها زمانی عوض میشوند که میدان مغناطیسی در ضعیف ترین حالتش قرار داشته باشد. این وضعیت به دوره کاهش فعالیت های خورشید معروف است. از آنجایی که میدان مغناطیسی خورشید به کنترل فعالیت خورشید (طوفان های خورشیدی، پرتاب شراره های خورشیدی و …) می پردازد، این چرخه با تغییر این فعالیت ها، برای ما قابل شناسایی است.
در طول دورۀ کاهش فعالیت خورشید، شراره ها و طوفان های خورشیدی به کم ترین میزان می رسند. هنگامی که خورشید دوباره به حداکثر فعالیت خود برسد، این روند بصورت تدریجی تغییر پیدا می کند. میدان مغناطیسی قوی تر شده و طوفان ها و شراره های خورشیدی افزایش می یابند. بدین ترتیب ۲۲ سال طول میکشد تا یک چرخه خورشیدی به صورت کامل طی شود.
- 15
- 1