اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ های رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) لکه های بزرگی (giant spots) را بر روی سطح ستاره های بسیار داغ مخفی شده در خوشه های ستاره ای کشف کردند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، پژوهشگران طی یک مطالعه به این نتیجه رسیده اند که لکه های مغناطیسی بزرگ میتوانند روی سطح ستاره های بسیار داغ و کوچک وجود داشته باشند. پژوهشگران از تلسکوپ "وی ال تی" در شیلی برای مطالعه نوع خاصی از ستاره یافت شده در یک خوشه ستاره ای دور استفاده کردند و متوجه شدند که درخشندگی آن ها تغییر می کند. این تغییرات ناشی از وجود نقاط داغ و شفاف و روشن در سطح ستاره است. این لکه های ایجاد شده توسط میدان های مغناطیسی همینطور میتوانند انفجارهای قوی انرژی را به میزان چشمگیر قوی تر از هر چیزی که در خورشید دیده می شود، منتشر کنند.
در مطالعه اخیر، "یازان مومانی" (Yazan Momany) از مؤسسه ملی نجوم ایتالیا در پادووا و همکارانش یک نوع جرم آسمانی موسوم به "ستاره شاخه افقی دور" را مورد مطالعه و بررسی قرار دادند که این جرم آسمانی چهار تا پنج برابر گرمتر از خورشید است و جرم آن نیز نصف خورشید است.
دکتر مومانی اظهار‌کرد: این ستاره های گرم و کوچک بسیار خاص هستند، برای این که می دانیم که آن ها آخرین مراحل زندگی یک ستاره معمولی را پشت سر می گذارند و بزودی خواهند مرد. در کهکشان ما، این اجرام داغ عجیب و غریب معمولاً با حضور یک ستاره همراه نزدیک در ارتباط هستند.
آن ها در خوشه های متراکم ستارگان به اسم "خوشه های ستاره ای کروی" (globular clusters) یافت می شوند؛ با این حال اکثریت قریب به اتفاق این ستارگان افقی دور به تنهایی یافت می شوند. با این حال با مطالعه سه خوشه مختلف ستاره های کروی، پژوهشگران متوجه تغییراتی در میزان روشنایی بسياري از ستارگان افقی دور در طی چند روز تا چند هفته شدند.
"سایمون زاگیا" (Simone Zaggia)، نویسنده مقاله و اخترشناس رصدخانه پادووا اظهار‌کرد: بعد از حذف سایر سناریوها، تنها یک امکان باقی مانده برای توضیح تغییرات روشنایی مشاهده شده آن ها وجود داشت. این ستارگان باید توسط لکه های بزرگ پنهان شده باشند. لکه هایی که در اثر میدان مغناطیسی ایجاد می شوند، در خورشید خودمان نیز دیده می شوند؛ هرچند به جای این که تاریک و نسبتاً خنک باشند، لکه های ستاره ای شاخه افقی بسیار روشن تر و گرم تر از سطح ستاره ای اطراف هستند. علاوه‌براین لکه های این ستاره های گرم و کوچک بسیار بزرگ تر از آن هستند که در خورشید ما دیده می شوند. پژوهشگران با مشاهده خوشه های ستاره ای کروی متوجه شدند این چرخش ستارگان است که سبب تغییر درخشندگی می شود.
یافته های این مطالعه در مجله "Nature Astronomy" منتشر شد.
- 16
- 3
